جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اثر حاضر به بررسی نقش و تأثیر گناه به عنوان عامل غیر معرفتی در مسیر کسب معرفت و شناخت می‏پردازد. به اعتقاد نویسنده گناه در هر دو معنی آن یعنی عصیان در برابر فرامین الهی یا تخطی از قوانین و اصول اخلاقی می‏تواند در شناخت آدمی از جهان هستی تأثیر بگذارد و این تأثیر در حوزه‏هایی نظیر فلسفه حکمت، اخلاق سیاست و الهیات نمود بیشتری پیدا می‏کند. وی با اشاره به این نکته که گرفتاری انسان به اصل گناه از اصول پذیرفته شده ادیان بویژه مسیحیت است به بررسی آثار و تبعات این عقیده در آراء فلسفی آگوستین قدیس از علمای متقدم عالم مسیحیت می‏پردازد. این کتاب شامل 3 بخش است. در بخش اول به معرفی ساحتهای موجودی انسان یعنی ساحتهای عقیدتی، عاطفی و ارادی پرداخته و مراد از گناه را روشن می‏سازد. در بخش دوم چگونگی امکان تأثیرات مثبت و منفی عوامل غیر معرفتی بر ساحت‏های معرفتی را بررسی کرده و با مراجعه به آراء آگوستین نشان می‏دهد که چگونه تطهیر نفسانی، سلوک اخلاقی و اراده انسان را در نیل به حقیقت یاری می‏رسانند. بخش سوم به تبیین نقش گناه به عنوان مانعی در مسیر کسب معرفت در حوزه‏های معرفت‏شناسی و علومی نظیر الهیات حکمت و اخلاق اختصاص یافته. نویسنده در پایان با اشاره به بیانی که آگوستین در تعریف از گناه دارد نتیجه می‏گیرد که آلودگی‏های اخلاقی می‏توانند معرفت بشر را به انحراف بکشانند و هر نوع خواسته نامشروعی که دارای رگه‏هایی از خودبینی است می‏تواند در راه تحصیل معرفت مانعی جدی ایجاد کند.