جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تروریسم، اقدامی است که خشونت و ترس، ماهیت و حاصل آن را تشکیل می­دهد. صرف­نظر از اشکال تحقق این عمل در گذشته، این عمل در دوران حاضر، با بهره­گیری از علوم و فنون پیشرفته و به مقتضای دوران معاصر، اشکال جدیدی به خود گرفته است که ضرورت پیش­بینی و استقرار راه­ کارهایی مناسب و مطلوب برای مقابله با آن را خاطرنشان می­سازد. جمهوری اسلامی ایران، یکی از قربانیان تروریسم داخلی و خارجی، براساس آموزه ­های شرع مقدس، قانون اساسی، قوانین ملی و اسناد بین ­المللی در مبارزه با تروریسم، راهبردهایی ویژه برای رویارویی با آن در پیش گرفته است. این نوشتار، به بررسی و تحلیل راهبردهای حقوقی و به عبارت روشن، تقنینی ایران در برخورد با مظاهر تروریسم می ­پردازد. نتیجه به دست آمده این است که گزاره ­های ضدتروریستی ایران، به میزان عمده­ای برگرفته از موازین و یافته­های شرع مقدس است؛ هر چند به کلی از یافته­ های حقوق بین­ الملل نیز به کنار نیست. تحول در عملکرد تروریست­ها، ایجاب می­کند که دولت ایران، با الهام از اسناد و الزامات بین ­المللی، با اشکال جدید تروریسم و زمینه­های شکل ­گیری و تقویت آن برخورد کند و در نظم تقنینی خود، به تحولی دست یابد و راهبردهای خود را در این زمینه، بیش­تر سامان بخشد.