جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

راز واژه‌ای است که مفهومی لغزنده و مبهم دارد. مصطفی ملکیان و گابریل مارسل، این واژه را به دو گونه متفاوت اما صریح و قطعی معنا کرده­اند. این دو دانشمند با تعریف متفاوت و متمایزی از راز و بر اساس تعلقات فلسفی متفاوت، رویکرد جداگانه‌ای درباره راز دارند. در این مقاله که به شیوه توصیفی- تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای نگارش یافته است، نقش و اثر راز­باوری در نظام معرفتی و به تبع آن در نحوه زیست وجودی و حتی عملی انسان، روشن می‌شود. بر اساس یافته‌ها، دو رویکرد متفاوت مارسل و ملکیان در برخورد با واژه راز، از مارسل، فیلسوف راز می‌سازد و او را پیوسته مشغول به امر راز­آمیز نگاه می‌دارد و ملکیان را از آن­چه راز برمی‌شمارد، دور می‌کند و حتی خردمندی را در دوری نمودن از رازها می‌داند. این دو فیلسوف در جایگاه معنایی، معرفتی و هستی­شناختی و نیز دسترسی یا عدم­دسترسی انسان به راز، اختلاف نظر دارند.

صوفیان و عارفان مسلمان، گفتارها و سخنانی از خود به جای گذاشته‌اند که جنجال‌آفرین و پرمسئله بوده است؛ زیرا حداقل در ظاهر مخالف دین و درک آدمی قلمداد می‌شده است. روزبهان بقلی شیرازی نیز با نگارش کتاب شرح شطحیات، در تاویل و توجیه آن دسته از اقاویل و سخنان صوفیه که خارج از حد معروف بوده، کوشیده است. در این نوشتار ضمن پرداختن به معنا و تاریخچه "شطح"، شطحیات ابوالحسین مزین و ابوالقاسم نصرآبادی؛ دو تن از صوفیان کتاب مذکور به دلیل اهمیت محتوا مورد بررسی قرار گرفته است. محتوای شطحیات این دو تن، شامل مباحثی در باب عبودیت، ربوبیت و استغفار می‌باشد که از چالشی‌ترین موضوعات حوزه‌ی عرفان و تصوف است. این موارد در سنجه‌ی آیات قرآن و روایات به شیوه توصیفی و با روش کتابخانه‌ای واکاوی شده و میزان نزدیکی و دوری این معتقدات با سیره‌ی اهل بیت (ع) تعیین گشته است. که در نتیجه تعارض شدید آنها با هم آشکار گردید.