جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از مهمترین مباحث فلسفه اسلامی مسئله نفس انسانی است به طوری که در طول تاریخ مسئله نفس ، کیفیت وجود نفس ، سؤال بسیاری از فلاسفه و اندیشمندان بوده است در این پایان نامه سعی برآن است تا شناخت جامعی در خصوص نفس و تأثیر آن در معاد شناسی ابن رشد صورت پذیرد ، ابن رشد فیلسوفی است که با تأثیرپذیری از سایر فلاسفه به خصوص ارسطو به این موضوع پرداخته و در این باره به دو شناخت متفاوت از نفس اشاره می نماید اول شناختی که در آثار فلسفی او برجا مانده و بیشتر معطوف به عقل هیولانی است و نفس در دیدگاه فلسفی او صورتی است برای بدن و با از بین رفتن بدن نفس نیز از بین خواهد رفت و تنها یکی از قوای نفس که عقل می باشد به عنوان موجودی مجرد دارای خلود می باشد ، ابن رشد برای نفس سه عقل هیولانی ،فعال و منفعل را قائل است که این عقول وسیله شناخت وتوانایی تجرید مفاهیم و تبدیل تجربه و حس را به معقولات دارند و تنها در بین این عقول عقل هیولانی است که دارای بقا می باشد و ابدی است و بعد از مرگ آدمی دارای وحدت برای تمامی نوع انسانی می باشد ، ابن رشد در آثار فلسفی خود و با توجه به نظریه وحدت عقل منکر معاد وبقای نفوس فردی گردیده و بالعکس در مجموعه آثار کلامی خود نظیر فصل المقال و الکشف به تأیید گفته های شریعت در خصوص معاد و بقای نفوس فردی می پردازد و بر تمامی مباحث شرع مقدس صحه می گذارد که به نوعی با توجه به این دو نگاه متفاوت به نفس در آثار فلسفی و کلامی خود در بحث معاد شناسی دچار ابهام و اضطراب گردیده است