جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مشارکت یکی از جلوه­های مهم انسانی- اخلاقی است که با خود عنصری از مسئولیت­ پذیری و عمل آگاهانه و آزادانه را به نمایش می­گذارد و مشارکت اجتماعی چیزی جزء منابع موجود در تعاملات اجتماعی یعنی گسترش کنش­ها و تحصیل اهداف کنشگران برای رسیدن به خیر جمعی نمی­ باشد. با این نگاه باید اذعان داشت که مشارکت اجتماعی همان ایجاد سرمایه اجتماعی در جامعه می­باشد و سرمایه اجتماعی تحقق نمی­یابد مگر با تجلی شاخص­هایی همچون اعتماد و پیوند نهادی میان افراد که حاصل تعاملات و هنجارهای گروهی و اجتماعی است. امام علیj اصل مشارکت را امری واجب به شمار می­آورد که نمی­توان از آن شانه خالی کرد. لذا در این مقاله، با بهره­گیری از روش توصیفی- تحلیلی، اهمیت مشارکت اجتماعی به مثابه سرمایه اجتماعی را از منظر نهج­البلاغه و تفسیر و تحلیل آن از دیدگاه امام علی (ع) را مورد بررسی خواهیم نمود.