جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در اوایل قرن بیست و یکم، آمریکایی‌ها دیدگاهی جامع از کار را پذیرفته بودند، اینکه شغل فرد باید با معنا و هدف آغشته باشد، تجارت باید نه تنها در خدمت سهامداران، بلکه به نفع عمومی نیز باشد، و برای بسیاری از افراد باید به آن توجه کنند. سلامت «معنوی» افراد و جامعه به طور یکسان. در حالی که بسیاری از صداها تلاش برای معرفی «معنویت در محل کار» را به عنوان یک نوآوری اخیر که دارای پتانسیل تحول مثبت کسب و کار و محل کار آمریکایی است، تحسین می کنند، جیمز دنیس لوروسو استدلال می کند که معنویت محل کار در واقع با ایدئولوژی های نئولیبرالی که در خدمت منافع هستند، همسوتر است. ثروت خصوصی و تضعیف قدرت کارگران. LoRusso چگونگی ظهور این زبان اخلاقی جدید تجارت را به عنوان بخشی از تغییر بزرگتر از دولت رفاه پس از معامله جدید به سمت نظم اجتماعی بازارمحور جهانی امروز نشان می دهد. لوروسو با تکیه بر مطالعات دیگری که بر پیوند بین محافظه‌کاری مذهبی آمریکایی و ظهور سرمایه‌داری جهانی تأکید می‌کند، نشان می‌دهد که چگونه «معنویت» مترقی بخش حیاتی این داستان نیز باقی می‌ماند. این کتاب با تکیه بر تاریخ فرهنگی و همچنین مطالعات موردی از شهر نیویورک و سانفرانسیسکو در مورد مشاغل و طرفداران برجسته معنویت در محل کار، استدلال می‌کند که آن دین چیزهای زیادی را در مورد کار، فرهنگ شرکتی و تجارت در آمریکای معاصر نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : کریگ مارتین می نویسد: «این باور که فلسفه ارسطو با مسیحیت ناسازگار است، امروزه به سختی بحث برانگیز است. با این حال، "برای قرن ها، فرهنگ مسیحی تفکر ارسطویی را به عنوان خود پذیرفت و فلسفه او را با الهیات و آموزه های کلیسا تطبیق داد. تصویر ارسطو به عنوان منبع حقیقت دینی در قرن هفدهم پژمرده شد، همان قرنی که در آن او دیگر مرجع طبیعی نبود. فلسفه." مارتین در این مطالعه تازه درباره خاستگاه های پیچیده علم انقلابی در عصر بیکن، هابز و بویل، یکی از مهم ترین تحولات تاریخ اروپای غربی را دنبال می کند: ظهور و سقوط ارسطوگرایی از قرن یازدهم تا هجدهم. متکلمان قرون وسطی، فلسفه طبیعی ارسطویی را با عقاید مسیحی در ترکیبی که قرن ها بر اندیشه دینی تسلط داشت، آشتی دادند. این ترکیب در قرن هفدهم همزمان با ظهور فلسفه‌های طبیعی جدید انقلاب علمی آشکار شد. چهره‌های مهم تفکر قرن هفدهم تلاش کردند تا نشان دهند که تصاحب ارسطو در قرون وسطی با سوابق تاریخی که به شخصیتی بداخلاق دارای اخلاق مشکوک اشاره می‌کرد، سرپیچی می‌کرد. در حالی که بسیاری از محققان در مورد سقوط ارسطویی در قرن هفدهم نوشته‌اند، تقریباً همه این آثار به بررسی چگونگی استفاده از محتوای مفهومی علوم جدید - مانند کیهان‌شناسی خورشیدمرکزی، اتم‌گرایی، مدل‌های مکانیکی و ریاضی و تجربی‌گرایی- پرداخته‌اند. دیدگاه های ارسطو براندازی ارسطو اولین کسی است که بر مباحث مذهبی همراه با مجادلات علمی که منجر به نابودی نهایی فلسفه طبیعی ارسطویی شد، تمرکز کرد. تز مارتین به طور گسترده ای از منابع اولیه از انگلستان، فرانسه، ایتالیا، آلمان و هلند استفاده می کند. این تصورات کنونی را نه تنها از انقلاب علمی، بلکه از نقش اومانیسم رنسانس در شکل‌گیری مدرنیته نیز تغییر می‌دهد.

ترجمه ماشینی: این کتاب طبقه‌بندی پل ریکور از کارل مارکس، فردریش نیچه، و زیگموند فروید را به‌عنوان «استادان ظن» بازبینی می‌کند و نقدی قابل تأمل برای محققان علوم دینی انتقادی و همچنین هر کسی که در نظریه انتقادی به‌طور گسترده‌تر کار می‌کند ارائه می‌کند. در حالی که ریکور سوء ظن را شیوه ای برای تفسیر می دانست، اندرو دول استدلال می کند که روش مشترک در «استادان» او به عنوان شیوه ای برای توضیح بهتر درک می شود. دول هرمنوتیک ظن ریکور را با تبیین مشکوکی جایگزین می‌کند، که مدعی وجود پدیده‌های پنهانی است که به نحوی قابل تشخیص بد هستند. دول استدلال می کند که هر یک از استادان نوع مشخصی از توضیح مشکوک را ارائه کردند. بازسازی مارکس، نیچه و فروید از این طریق، کار آنها را با تئوری های توطئه که خود نوعی توضیح مشکوک هستند، وارد گفتگو می کند. دول استدلال می‌کند که تئوری‌های توطئه و سایر انواع توضیح مشکوک، برای وام‌گیری اصطلاحی از پاسکال بویر، «از لحاظ شناختی به دام می‌افتند». اگر آنها درست باشند، بسیار مهم هستند، اما تشخیص درستی یا نادرستی آنها بسیار دشوار است.

ترجمه ماشینی: کریگ مارتین می نویسد: «این باور که فلسفه ارسطو با مسیحیت ناسازگار است، امروزه به سختی بحث برانگیز است. با این حال، "برای قرن ها، فرهنگ مسیحی اندیشه ارسطویی را به عنوان خود پذیرفت، و فلسفه او را با الهیات و آموزه های کلیسا تطبیق داد. تصویر ارسطو به عنوان منبع حقیقت دینی در قرن هفدهم پژمرده شد، همان قرنی که در آن او دیگر مرجع طبیعی نبود. فلسفه." مارتین در این مطالعه تازه درباره خاستگاه های پیچیده علم انقلابی در عصر بیکن، هابز و بویل، یکی از مهم ترین تحولات تاریخ اروپای غربی را دنبال می کند: ظهور و سقوط ارسطوگرایی از قرن یازدهم تا هجدهم. متکلمان قرون وسطی، فلسفه طبیعی ارسطویی را با عقاید مسیحی در ترکیبی که قرن ها بر اندیشه دینی تسلط داشت، آشتی دادند. این ترکیب در قرن هفدهم همزمان با ظهور فلسفه‌های طبیعی جدید انقلاب علمی آشکار شد. چهره‌های مهم تفکر قرن هفدهم تلاش کردند نشان دهند که تصاحب ارسطو در قرون وسطی با سوابق تاریخی که به شخصیتی بداخلاق دارای اخلاق مشکوک اشاره می‌کرد، سرپیچی می‌کرد. در حالی که بسیاری از محققان در مورد سقوط ارسطویی در قرن هفدهم نوشته اند، تقریباً همه آن آثار چگونگی استفاده از محتوای مفهومی علوم جدید - مانند کیهان شناسی خورشید محور، اتم گرایی، مدل های مکانیکی و ریاضی، و تجربی گرایی- را مورد بررسی قرار داده اند. دیدگاه های ارسطو براندازی ارسطو اولین کسی است که بر مباحث دینی همراه با مجادلات علمی که منجر به نابودی نهایی فلسفه طبیعی ارسطویی شد، تمرکز کرد. تز مارتین به طور گسترده از منابع اولیه از انگلستان، فرانسه، ایتالیا، آلمان و هلند استفاده می کند. این تصورات کنونی را نه تنها از انقلاب علمی، بلکه از نقش اومانیسم رنسانس در شکل‌گیری مدرنیته نیز تغییر می‌دهد.