جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فروید علاوه بر نظریات انسان‌شناسانه، نظریات جامعه‌شناختی مهمی داشت. جامعه و نهادهای اجتماعی از دغدغه‌های اساسی فروید بود. وی برای شناخت بسیاری از ابعاد روان آدمی به رفتارهای اجتماعی انسان توجه می‌کرد. به همین خاطر فروید به دنبال فهم ریشه‌های رفتار آدمی در برخورد با دیگران در عرصه حیات اجتماعی بود و در همین راستا سرآغاز بعضی پدیده‌های اجتماعی یا فرهنگی مانند دین، اخلاق و تمدن را بررسی کرده است. فروید معتقد بود ایمان مذهبی امری کهنه، مضر و قابل نابود کردن است. او میان روش علمی و روش دین تفاوت قائل شده و روش علمی را ترجیح می‌داد. او معتقد بود علم به توصیف واقعیت و تحقیق در امور واقعی می‌پردازد اما دین، امر و نهی صادر می‌کند و از روش علمی دور می‌شود. فروید بیان می‌کرد که دین انسان را به آینده‌ای مبهم وعده می‌دهد در حالی‌که تکیه کردن بر امیال و آرزوهای آینده، نوعی «توهم» است و بسیاری از ترس‌های انسان نیز از توهم سرچشمه می‌گیرد.

مارتين هيدگر از تأثيرگذارترين فيلسوفان معاصر است که ديدگاه ويژه‌اي درباره چيستي فلسفه دارد. او بر اين باور است که متافيزيک تنها به موجود پرداخته است و از حقيقت وجود، که بايد موضوع اصلي فلسفه باشد، غقلت ورزيده است. او تلاش مي‌کند با روش پديدارشناسي و تفکري که نوعي علم حضوري را به دنبال دارد، راه رسيدن به حقيقت وجود را باز کند. انتقادهاي هيدگر بر متافيزيک، نيز روش و مدعيات او با چالش‌هايي روبرو است. مباحثي که در بحث اصالت وجود، تشکيک و وحدت وجود در فلسفه ملاصدرا مطرح مي‌شود، همگي بحث از حقيقت وجود است نه مفهوم موجود. در اين مقاله افزون‌بر توصيف و تبيين ديدگاه هيدگر درباره چيستي فلسفه، با روشي تحليلي و عقلي به بررسي اين ديدگاه مي‌پردازيم.