جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عرفان عبارت است از علم به حضرت حق از حیث اسماء و صفات و مظاهرش، همه اسماء الهی به نوعی با هنر و زیبایی همپیوندد مانند جمیل، بدیع، مصور وغیره. نماد تجلی کثرت در وحدت را می توان رنگ دانست از آنجا که نور، که خود نماد کامل وحدت است، ذات مجردش با رنگ تجسم می یابد و رنگ عاملی برای تجلی و ظهور نور می‌شود. در هنر، رنگ‌ها جنبه تمثیلی داشته و هر رنگ معنا و مفهومی را در بر می گیرد. به طور مثال: رنگ سبز حالت عرفانی داشته و رنگ سفید نماد وجود مطلق است. معماری گوتیک با هدف ایجاد فضاهای وهم آلود و عجیب و غریب با ترکیبی از نورها و سایه‌ها و رنگ‌های درخشان سعی در ایجاد فضاهای مرموز نموده تا گویی حضور عنصر مقدس را در آن مکان بتوان احساس نمود. هدف اصلی این پژوهش، بررسی چگونگی و کارکرد بازتاب وجود رنگ و نور در معماری و نقاشی گوتیک است. این تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی بوده و با استدلال استقرایی و روش کتابخانه­ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که معماری و نقاشی دوره گوتیک با مفاهیم مذهبی سعی دارد تا حضور خداوند را لابلای فضاهای مرموز با ترکیبی از نورها و رنگ‌ها در صورت متجلی سازد.

هنر اقوام بودایی هندو چین که سرچشمه آن از عرفان بودایی است و آمیخته شده با فرهنگ هندو چین همیشه جای تحقیق و بررسی داشته،از این رو با بررسی این آیین و مطالعه فرهنگ مردم این سرزمین ها و تطابق میان آیین بودا و هنر بودایی و همچنین مقایسه چگونگی تأثیر این آیین بر هنر بودا در این دو کشور داشته و به مقایسه و بررسی شباهت ها و اختلافات تصاویر بودا پرداخته است.نفوذ فرهنگ بودا در هنر هند و چین،مکتب هنری با فلسفه ای جدید در هنر شمایل نگاری و نگارگری بوجود آورد، که در پی آن سبک های مختلفی در نقاشی، طراحی و پیکره سازی درست شد.به بیانی آیین بودایی در طی سده ششم پیش از میلاد، با نگاهی متفاوت به مسیله ی رهایی از چرخه ی تولد و مرگ جای خالی خود را در هنر این کشورها پیدا کرد که سبب بوجود آمدن آثار شگفت انگیزی از نقش برجسته و مجسمه و ... در هنر این سرزمین شد که بررسی بصری شمایل های بودا و جلوه متفاوت تصویرگری آن ها در این دو کشور شرقی و پرداختن به تفاوت های میان آن ها مورد توجه است.