جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

خلقت به معنای آفرینش، یکی از افعال الهی است واز جمله مفاهیم اساسی در جهان بینی اسلامی است که نقش بسیار برجسته ای در همه ی ابعاد اندیشه دینی ایفا می کند. در قرآن کریم وروایات معصومین (ع) مطالب فراوانی درباره آن آمده است. در کلام و فلسفه اسلامی این مسأله بیشتر به صورت تقابل میان حدوث و قدم بررسی شده است. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی با رویکرد قرآنی روایی دیدگاه مفسران و متکلمان شیعه را به عنوان منبعی برای کشف نظرخلق از عدم، بیان می کند و نتیجه می گیرد که عالم بر طبق علم خداوند خلق شده است، پس خلقت فعل آزاد است، تنها غایتی که می توان بر اراده خدا تصور کرد، وجود خاص اوست. با این حساب، خلقت، احسان خداست. خلق عالم ازعدم به معنای «خلق لا من شیء» می باشد و در ضمن مباحث صفات الهی و حدوث عالم به آن پرداخته شده است.