جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اقتصاددان برجسته جهان در زمینه نابرابری، تاریخچه کوتاه اما گسترده و به طرز شگفت انگیزی خوش بینانه از پیشرفت بشر به سوی برابری علیرغم بحران ها، بلایا و عقب نشینی ها ارائه می دهد. مقدمه ای عالی برای ایده های توسعه یافته در کتاب های تاریخی قبلی او. بدبین بودن نسبت به نابرابری آسان است. ما می دانیم که طی دو نسل گذشته در بسیاری از نقاط جهان به طور چشمگیری افزایش یافته است. هیچ کس بیشتر از توماس پیکتی برای آشکار کردن این مشکل انجام نداده است. اکنون، در این اثر شگفت‌انگیز و قدرتمند جدید، پیکتی به ما یادآوری می‌کند که حرکت بزرگ تاریخ به ما دلایلی برای خوش‌بین بودن می‌دهد. او نشان می دهد که در طول قرن ها به سمت برابری بیشتر حرکت کرده ایم. پیکتی ما را با ظرافت و دقت از طریق جنبش های بزرگی که دنیای مدرن را به سمت بهتر و بدتر ساخته است راهنمایی می کند: رشد سرمایه داری، انقلاب ها، امپریالیسم، برده داری، جنگ ها، و ساختن دولت رفاه. این تاریخ خشونت و مبارزه اجتماعی است که با پسرفت و فاجعه مشخص شده است. اما با همه اینها، پیکتی نشان می‌دهد، جوامع بشری به‌سوی توزیع عادلانه‌تر درآمد و دارایی‌ها، کاهش نابرابری‌های نژادی و جنسیتی، و دسترسی بیشتر به مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و پرورش و حقوق شهروندی حرکت کرده‌اند. راهپیمایی خشن ما به جلو سیاسی و ایدئولوژیک است، مبارزه ای بی پایان علیه بی عدالتی. پیکتی استدلال می‌کند که برای ادامه حرکت، باید یاد بگیریم و به سیستم‌های نهادی، قانونی، اجتماعی، مالی و آموزشی که می‌تواند برابری را به واقعیتی پایدار تبدیل کند، متعهد شویم. در عین حال، ما باید در برابر فراموشی تاریخی و وسوسه‌های جدایی‌طلبی فرهنگی و تقسیم‌بندی فکری مقاومت کنیم. کیفیت زندگی میلیاردها انسان در خطر است. پیکتی نتیجه می گیرد که می دانیم می توانیم بهتر عمل کنیم. گذشته به ما نشان می دهد که چگونه. آینده به ما بستگی دارد.

معرفی نسخه ترجمه جلال علوی‌نیا از نشر نی: کتاب حاضر تاریخ تطبیقی نابرابری طبقات اجتماعی در جوامع بشری یا ترجیح می‌دهم بگویم که «تاریخ برابری» را مطرح می‌کند. زیرا همان‌گونه که خواهیم دید، ما از دیرباز شاهد جنبشی به‌سوی برابری اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فزاینده در مسیر تاریخ هستیم. این سیر تاریخی، بی‌تردید نه مسالمت‌آمیز بوده است و نه هموار. خیزش‌ها، انقلاب‌ها، مبارزه‌های اجتماعی و بحران‌هایی با ماهیت‌های گوناگون نقشی مرکزی در این تاریخ برابری برعهده داشته‌اند. دوره‌های متعدد بازگشت به گذشته و انزوای هویتی نیز برگ‌هایی از این تاریخ را رقم زده‌اند. با این حال، جنبشی تاریخی به‌سوی برابری دست‌کم از پایان قرن هجدهم دیده می‌شود. دنیای آغاز دهه‌ی ۲۰۲۰، هرقدر ناعادلانه به نظر آید، برابرگرایانه‌تر از دنیای سال‌های ۱۹۰۰ و ۱۹۵۰ است. این سال‌ها به‌نوبه‌ی خود از جنبه‌هایی بسیار برابرگرایانه‌تر از سال‌های ۱۸۵۰ یا ۱۷۸۰ هستند. پیشرفت‌های مشخص بسته به دوره‌های متفاوت و بسته به نگاه ما به نابرابری طبقات اجتماعی فرق می‌کنند: پایگاه حقوقی، مالکیت وسایل تولید، سطح درآمد یا مدرک تحصیلی، جنسیت، خاستگاه ملی یا قومی‌ـ‌نژادی… با بررسی چگونگی پیدایش این جنبش به‌سوی برابری، می‌توان درس‌های باارزشی برای آینده گرفت. می‌توان مبارزه و گردهمایی مردم برای ممکن ساختن این جنبش و نیز تدبیرهای نهادی و نظام‌های قانونی، اجتماعی، مالی، آموزشی و انتخاباتی را بهتر درک کرد؛ عواملی که برابری را به‌عنوان واقعیتی بادوام میسر ساخته‌اند. ــ برگرفته از پیش‌گفتار مؤلف‌ ‌ توما پیکتی ( -۱۹۷۱) مدیر مؤسسه‌ی بررسی‌های عالی علوم اجتماعی و استاد مدرسه‌ی اقتصاد پاریس است. مقاله‌های پژوهشی متعددی در نشریه‌های بین‌المللی و ده‌ها کتاب نوشته است. او مبتکر ادبیات اخیر درباره‌ی تحول درازمدت سهم درآمدهای بالا در درآمد ملی و نویسنده‌ی کتاب‌هایی چون سرمایه در قرن بیست‌ویکم و سرمایه و ایدئولوژی است.

ترجمه ماشینی: از نویسنده پرفروش نیویورک تایمز، توماس پیکتی و استادان برجسته اقتصاد دانیل کوهن و ژیل سن پل، بحث عمیقی در مورد افزایش نابرابری در جهان غرب آمده است. این بررسی میزان افزایش نابرابری‌ها پیامد مکانیکی تغییرات در مبانی اقتصادی (مانند تغییرات در پارامترهای تکنولوژیکی یا جمعیتی)، و تا چه حد آنها پیامدهای احتمالی تغییرات خاص کشور و زمان خاص در نهادها هستند را بررسی می‌کند. هم دیدگاه «بنیادگرایان» و هم دیدگاه «نهادگرایان» تا حدی مرتبط هستند. به عنوان مثال، کاهش اشتغال تولید سنتی از دهه 1970 در هر کشور توسعه یافته با افزایش نابرابری در بازار کار همراه بوده است (نابرابری درآمد نیروی کار در میان جمعیت در سن کار در همه کشورها افزایش یافته است)، که باعث حمایت می شود. به دیدگاه اصولگرایان اما، از سوی دیگر، همه موافقند که تفاوت‌های نهادی (حداقل دستمزد، چانه‌زنی جمعی، سیاست مالیات و انتقال و غیره) بین کشورهای اروپای قاره‌ای و کشورهای آنگلوساکسون توضیح می‌دهد که چرا مسیرهای نابرابری درآمد قابل تصرف در این دو گروه بسیار متفاوت بوده است. در طول دهه 1980-1990، که از دیدگاه نهادگرا حمایت می کند. فصول این جلد، قدرت هر دو دیدگاه را نشان می دهد. از طریق شواهد تجربی و بینش‌های نظری جدید، مشارکت‌کنندگان استدلال می‌کنند که مؤسسات همیشه نقش مهمی در شکل‌دهی نابرابری‌ها و گاهی اوقات پیشگیری از آن دارند، اما نابرابری‌ها در سن، جنس و مهارت‌ها اغلب تکرار می‌شوند. از سوئد تا اسپانیا و پرتغال، از ایتالیا تا ژاپن و ایالات متحده، این جلد به بررسی تنوع تعامل بین نیروهای بازار و نهادها می‌پردازد.

ترجمه ماشینی: جانشین حماسی یکی از مهم‌ترین کتاب‌های قرن: بازگویی تاریخ جهانی، نقدی کوبنده از سیاست معاصر و پیشنهادی جسورانه برای نظام اقتصادی جدید و عادلانه‌تر. پرفروش‌ترین کتاب سرمایه در قرن بیست و یک اثر توماس پیکتی بحث‌های جهانی درباره نابرابری را برانگیخت. در این پیگیری جسورانه، پیکتی ما را به چالش می‌کشد تا در نحوه تفکر خود درباره سیاست، ایدئولوژی و تاریخ انقلابی ایجاد کنیم. او ایده‌هایی را که در هزاره گذشته نابرابری را حفظ کرده‌اند، افشا می‌کند، نشان می‌دهد که چرا سیاست‌های سطحی راست و چپ امروز ما را شکست می‌دهند، و ساختار یک سیستم اقتصادی عادلانه‌تر را ترسیم می‌کند. پیکتی مشاهده می کند که اقتصاد ما یک واقعیت طبیعی نیست. بازارها، سود و سرمایه همگی ساختارهای تاریخی هستند که به انتخاب ها بستگی دارند. پیکتی به بررسی تعاملات مادی و ایدئولوژیک گروه‌های اجتماعی متضاد می‌پردازد که به ما برده‌داری، رعیت، استعمار، کمونیسم و ​​ابرسرمایه‌داری را داده‌اند و زندگی میلیاردها نفر را شکل داده‌اند. او نتیجه می گیرد که محرک بزرگ پیشرفت بشر در طول قرن ها، مبارزه برای برابری و آموزش بوده است و نه، همانطور که اغلب بحث می شود، ادعای حقوق مالکیت یا تلاش برای ثبات. او نشان می دهد که دوران جدید نابرابری شدید که از دهه 1980 این پیشرفت را از مسیر خارج کرده است، تا حدی واکنشی علیه کمونیسم است، اما همچنین ثمره جهل، تخصص فکری، و حرکت ما به سمت سیاست بن بست هویت است. هنگامی که این را درک کنیم، می‌توانیم رویکرد متعادل‌تری به اقتصاد و سیاست متصور شویم. پیکتی برای یک سوسیالیسم «مشارکتی» جدید بحث می کند، نظامی که بر ایدئولوژی برابری، مالکیت اجتماعی، آموزش و اشتراک دانش و قدرت بنا شده است. سرمایه و ایدئولوژی قرار است یکی از کتاب های ضروری زمان ما باشد، اثری که نه تنها به ما در درک جهان کمک می کند، بلکه آن را تغییر خواهد داد.

لقد كان هذا الكتاب حدثا على المستويات الاقتصادية والسياسية والاجتماعية بما قدمه من حقائق هي نتيجة مسح شامل وواسع أظهر التأثيرات السلبية للامساواة. لقد ترجم الكتاب إلى كل لغات العالم الحية،وتصدرت نسخه واجهات المكتبات، وفي كل مكان أثار جدلا واسعا لا تزال آثاره مستمرة. الناشر.

ترجمه ماشینی: توماس پیکتی – که سرمایه در قرن بیست و یکم نابرابری را به خط مقدم بحث عمومی سوق داد – کتاب اقتصاد نابرابری را به عنوان مقدمه ای بر پیشینه مفهومی و واقعی لازم برای تفسیر تغییرات نابرابری اقتصادی در طول زمان نوشت. این متن مختصر خود را به عنوان یک راهنمای ضروری برای دانش آموزان و خوانندگان عمومی در فرانسه تثبیت کرده است، جایی که به طور مرتب به روز و اصلاح شده است. کتاب اقتصاد نابرابری که توسط آرتور گلدهامر ترجمه شده است، اکنون برای اولین بار به زبان انگلیسی ظاهر می شود. پیکتی با توضیح چگونگی تکامل نابرابری و چگونگی اندازه گیری آن توسط اقتصاددانان آغاز می شود. در فصل‌های بعدی، او تغییرات درآمد و مالکیت سرمایه و انواع سیاست‌های مورد استفاده برای کاهش این شکاف‌ها را بررسی می‌کند. در طول مسیر، با وضوح و دقت مشخصه، او ایده های کلیدی در مورد رابطه بین کار و سرمایه، تأثیرات سیستم های مختلف مالیات، تمایز بین زمان «تاریخی» و «سیاسی»، تأثیر آموزش و تغییرات تکنولوژیک را معرفی می کند. ماهیت بازارهای سرمایه، نقش اتحادیه‌ها و تنش‌های آشکار بین کارآیی و پیگیری انصاف. مختصر، در دسترس و معتبر، این مکان ایده‌آلی برای شروع برای کسانی است که می‌خواهند مسائل اساسی در قلب یکی از مبرم‌ترین نگرانی‌های اقتصاد و سیاست معاصر را درک کنند.

ترجمه ماشینی: پویایی های بزرگی که انباشت و توزیع سرمایه را هدایت می کنند چیست؟ پرسش‌هایی درباره تکامل بلندمدت نابرابری، تمرکز ثروت، و چشم‌انداز رشد اقتصادی در قلب اقتصاد سیاسی نهفته است. اما یافتن پاسخ‌های رضایت‌بخش به دلیل نبود داده‌های کافی و تئوری‌های راهنمای روشن، دشوار بوده است. توماس پیکتی در کتاب «سرمایه در قرن بیست و یکم» مجموعه‌ای منحصر به فرد از داده‌های بیست کشور را تحلیل می‌کند که از قرن هجدهم باز می‌گردد، تا الگوهای کلیدی اقتصادی و اجتماعی را کشف کند. یافته‌های او بحث‌ها را متحول می‌کند و دستور کار نسل بعدی فکر درباره ثروت و نابرابری را تعیین می‌کند. پیکتی نشان می دهد که رشد اقتصادی مدرن و انتشار دانش به ما این امکان را داده است که از نابرابری در مقیاس آخرالزمانی پیش بینی شده توسط کارل مارکس اجتناب کنیم. اما ما ساختارهای عمیق سرمایه و نابرابری را آنقدر که در دهه‌های خوش‌بینانه پس از جنگ جهانی دوم فکر می‌کردیم اصلاح نکرده‌ایم. عامل اصلی نابرابری - تمایل بازگشت سرمایه به بیش از نرخ رشد اقتصادی - امروزه تهدیدی برای ایجاد نابرابری های شدید است که نارضایتی را برانگیخته و ارزش های دموکراتیک را تضعیف می کند. اما روندهای اقتصادی اعمال خدا نیستند. پیکتی می گوید که کنش سیاسی در گذشته نابرابری های خطرناک را مهار کرده است و ممکن است دوباره این کار را انجام دهد. «سرمایه در قرن بیست و یکم» اثری با جاه‌طلبی، اصالت و دقت فوق‌العاده، درک ما از تاریخ اقتصادی را تغییر می‌دهد و ما را با درس‌های هشیارکننده امروز مواجه می‌کند.

سرمایه در قرن بیست و یکم (به فرانسوی: Le Capital au XXIe siècle) نام کتابی است از توماس پیکتی اقتصاد دان فرانسوی که به ثروت و نابرابری در درآمد دراروپا و آمریکا ازقرن هجدهم تاکنون می‌پردازد. این کتاب نخست در سال ۲۰۱۳ درفرانسه به چاپ رسید و در بهار ۲۰۱۴ به انگلیسی ترجمه شد. ترجمه آلمانی این کتاب در سال ۲۰۱۵ برنده کتاب سال سیاسی آلمان شد. نظریه اصلی مطرح شده در کتاب این است که اگر نرخسود سرمایه از نرخ رشد کلی اقتصادی بیشتر باشد این امر باعث انباشت ثروت شده و در دراز مدت چنین پدیده‌ای باعث عدم ثبات می‌شود. آقای پیکتی در این کتاب پیشنهاد می‌کند که سیستم جهانی مالیاتی به کار گرفته شود که بر مبنای میزان ثروت، مالیات به صورت تصاعدی افزایش پیدا کند. هدف از این کار جلوگیری از انباشت ثروت در دست عده‌ای معدود عنوان شده‌است. فروش چاپ فرانسوی این کتاب بیش از پنجاه هزار عدد بوده و فروش چاپ انگلیسی آن به حدود هشتاد هزار عدد رسیده و انتظار می‌رود که دویست هزار عدد دیگر از چاپ انگلیسی کتاب به فروش برسد.