جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سیر فلسفه و عقلانیت در هر جامعه ای ، بخش عمده ای از تاریخ تفکر آن سرزمین را در بر می گیرد و بررسی آن کمک شایانی به درک بهتر تاریخ سیاسی و اجتماعی جواامع می کند فلسفه در ایران فراز و نشیب های متعددی را ÷شت سر گذارده و تشکیل انجمن ها و موسسات فلسفه پژوه یکی از مشخصه ها و ابعاد فلسفه در تاریخ معاصر ایران بوده است . در دوراه سلطنت محمدرضا پهلوی (1320-1357ش)حوادث گوناگونی در حال شکل گیری و گسترش بود که از آن جمله سنت گرایی در ایران می باشد. این جریان علاوه بر ساحت های گوناگون، در دورن انجمن شاهنشاهی فلسفه، رشد اصلی خود را یافته و توانست به جریانی ادامه دار در ایران تبدیل گردد. در این پایان نامه تاریخچه، اعضا، اقدامات و جهت گیری های سیاسی، فرهنگی و علمی انجمن شاهنشاهی فلسفه در فاصله سال های 1353- 1357 ش به عنوان نهادی سنت گرا که با مدیریت سید حسین نصر و با حمایت حکومت پهلوی تاسیس شده، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.

محورِ عمودیِ عالم و تقسیم‌بندی بالا و پایین همواره با نگاه اسطوره‌ای و فلسفی بشر آمیخته بوده است. چه‌بسا افلاطون نخستین کسی باشد که توانست با پُر رنگ کردن مرز بالا و پایین، نقش کانونی در ترسیم فلسفی عالم داشته باشد. در فضای فلسفۀ اسلامی به تَبَع سنت افلاطونی-ارسطویی آنچه قدر داشته و بر صدر نشسته «عقل» بوده است و «حس» همواره ذیل آن تعریف شده است. بنابراین سخن از «شرف حس بر عقل» در فضای فلسفۀ اسلامی و عرفان نظری، خرقِ اجماعی است که به آسانی درک نمی‌شود. ابن‌عربی با ردِّ نظرِ مشهور و طرحِ «شرف حس بر عقل» زمینه را فراهم می‌کند تا در نهایت با عبور از «وضعیت دوگانۀ حس‌وعقل» به یگانگی «حس» و تشریفِ تمام‌وکمالِ آن دست‌یازد. بهره‌گیری از زبان حسّی و محدودگرای عربی همراه با بازگشت به سرچشمه‌هایِ زبانیِ وحی در پیوند با شهود بی‌واسطۀ حسی، همراه با تقلبات قلبی، نشان از جهان تجلیات دارد که متفاوت با یافته‌های نظری است.پژوهش حاضر ابتدا به راه‌وروش ویژۀ ابن‌عربی و منطق سه‌گانه او می‌پردازد که باعث تولید سه‌گانه‌های «حق، اعیان ثابته، کون»، «حس، عقل، حس‌اصیل» و ... می‌شود. سپس به طرح «عقل» به مثابه گفتمان قالب در فضای عرفان نظری و فلسفۀ اسلامی می‌پردازد و با عبور از آن به نگرش ویژۀ ابن‌عربی به «حس» می‌رسد. ابتدا «حس» در تطبیق با «عقل» و تعقیبِ نظرِ «شرف حس بر عقل» عرضه می‌شود و سپس با عبور از این نظر، طرح جهانی یکپارچه ترسیم می‌شود. انسان در این جهان جملگی «حس» است که عین حق‌تعالی است. در این وضعیت، انسان به سکوت دعوت می‌شود، علمش با «حیرت» همراه است و حالتش «فنا»ست که از احوال «عدم» است.