جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

احادیث ائمه اطهار )ع) همراه قرآن کریم به تصریح حدیث ثقلین برنامه سعادت زندگی بشر را بنیان نهاده‌اند و انسان را از گمراهی و ضلالت به سوی روشنایی هدایت می‌کنند، از این رو شناخت حدیث و بکار بردن آن برای هدایت انسان ضروری است، در این بین گروهی از احادیث که آن را پیامبراکرم (ص) از قول خدا گزارش کرده است (ر.ک؛ شیخ بهایی، 1429، 24؛ جرجانی، 1370، 37؛ میرداماد،1311، 204؛ تهانوی، 1996، 629) به احادیث قدسی شهرت دارند؛ این نوع از احادیث به علت ارتباط مستقیم باخدا اهمیت خاص پیدا می‌کنندحدیث: «وَ قَالَ الصَّادِقُ (ع)‌ أَوْحَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی آدَمَ (ع) یَا آدَمُ إِنِّی أَجْمَعُ‌ لَکَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی أَرْبَعِ کَلِمَاتٍ وَاحِدَهٌ لِی وَ وَاحِدٌ لَکَ وَ وَاحِدَهٌ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ وَ وَاحِدَهٌ فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَ النَّاسِ فَأَمَّا الَّتِی لِی فَتَعْبُدُنِی وَ لَا تُشْرِکُ بِی شَیْئاً وَ أَمَّا الَّتِی لَکَ فَأُجَازِیکَ بِعَمَلِکَ أَحْوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیْهِ‌ وَ أَمَّا الَّتِی فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ فَعَلَیْکَ الدُّعَاءُ وَ عَلَیَّ الْإِجَابَهُ وَ أَمَّا الَّتِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَ النَّاسِ فَتَرْضَی لِلنَّاسِ ‌مَا تَرْضَی لِنَفْسِکَ.» (ر.ک؛ صدوق،1413؛ ج ‌4؛ 405): فرمود که: خدا عزوجل به آدم وحی کرد که من همه سخنان را در چهار کلمه برایت گرد آورم، عرض کرد: پروردگارا، آنها را چیستند؟ فرمود: یکی از آن من است و یکی از آن تو است و یکی میان من و تو است و یکی میان تو و مردم است، عرض کرد: پروردگارا، آنها را بیان کن تا بدانم، فرمود: آنکه از آن من است، مرا عبادت کن و هیچ چیز را شریک من مدان، آنکه از آن تو است من تو را به کردارت پاداش دهم در وقتی که بدان نیازمندتری و اما آنکه میان من و تو است، بر عهده تو است که دعا کنی و بر من است که اجابت کنم و اما آنکه میان تو و مردم است، به پسندی برای مردم آنچه برای خود می‌پسندی.

سحر و جادو در تاریخ بشر قدمتی دیرینه دارد به طوری که در برخی دوران ها چنان رواج داشته است که بسیاری از مردم، حتی پیامبران الهی را به گواهی آیات، ساحر می پنداشتند. سحر در لغت به معنى هرکاری یا چیزى است که مأخذ آن مخفى و پنهان باشد، ولى در عرف عام غالباً به همان کارهاى خارق‌العاده‏اى مى‏گویند که با استفاده از وسایل مختلف انجام مى‏شود. سحر امری آموختنى است و منشاء آن ابلیس است، لذا کسانی که از سحر استفاده می‌کنند، با شیاطین در ارتباط هستند. با توجّه به تصریح خداوند در آیات قرآن در باب مسأله- ی سحر، می‌توان به این نتیجه رسید که برخی از شعبه‌های سحر از امور واقعی است، ولی اسلام، رفتن به سوی این امور و استفاده از آن را به شدّت نهی می‌کند. در نتیجه دین یهود هم همانند اسلام سحر و جادو را نهی کرده است؛ اما بعد از تحریف تورات به دست عالمان یهودی، اعتقاد به سحر و جادو نیز دستخوش تغییر و با عرفان کابالا آمیخته شده و به عنوان ابزاری فریب کارانه برای رسیدن به هدف های شیطانی مورد استفاده قرار گرفته است، البته یادگیری سحر به طور کل حرام نیست و در برخی موارد جایز است و مردان خاص خود را می‌طلبد؛ زیرا در غیر این صورت آثار مخرب فردی و اجتماعی یا حتّی خانوادگی به بار می‌آورد. پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی سحر و جادو از منظر قرآن و عهد عتیق می پردازد.