جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مکاشفه هاي اخلاقي قواعد سردستي و شهودي اند که در گفت وگوهاي اخلاقي روزمره مورد استفاده قرار مي گيرند. هرچند اين قواعد پاسخي سريع و اغلب درست به معماهاي اخلاقي انسان مي دهند، استفادة بدون تأمل و استدلال از آنها مي تواند موجب خطاهايي در تصميم گيري هاي اخلاقي شود. حال پرسش اين است که خطاپذيري اين مکاشفات چه تلويحات و محدوديت هايي را براي تفکر اخلاقي انسان فراهم مي کند؟ هدف اين پژوهش، معرفي مکاشفه هاي اخلاقي در روان شناسي و بررسي تلويحاتي است که اين مکاشفه ها، براي رويکردهاي مختلف فلسفة اخلاق دارد. از طريق روش کتابخانه اي ابتدا مکاشفه هاي اخلاقي به روشني توضيح داده، و سپس به روش تحليلي- منطقي پيامدهاي اين مکاشفات براي رويکردهاي مختلف فلسفة اخلاق بررسي شد. مکاشفات اخلاقي، مي تواند خطاپذيري تصميمات اخلاقي را در صورت پذيرش صرف رويکرد عاطفه گرايي نشان دهد. افزون بر اين، برخلاف توصية فلاسفة اخلاق شهودگرا، مردم شهودهاي خود را به جاي استفادة صرف در مسائل بنيادي اخلاقي، در مسائل روزمره به کار مي اندازند.