جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده مقاله: «چله‌نشینی» لفظی مرکب است که بخش نخست آن(چله) بیانگر عدد چهل است. این عدد در بیشتر فرهنگها، از قداست و ارزش والایی برخوردار است و می‌توان گفت که دارای اسرار و رموز خاصی است. چله‌‌‌‌‌‌‌‌‌نشینی عملی است که سالک صوفی در مدت چهل روز، عبادات و ریاضت‌های خاصی را تحمل می‌کند تا خود را از رذایلی که در برخورد با جامعه و مردم به او رسیده، پاک کند. این عمل دارای آدابی چون کم‌خوابی، کم‌خوری و مانند آن است. این رسم در طول تاریخ خود موافقان و مخالفانی داشته است. مستندات باورمندان به چله‌نشینی، چهل شب‌ میقات حضرت موسی}، خلوت‌گزینی حضرت محمد, و حدیثی از ایشان در باب اخلاص چهل روز است که در این جستار به واکاوی این مستندات پرداخته شده و بیان شده است نه تنها هیچ یک از این مستندات نمی‌تواند حجیتی بر این عمل صوفیان باشد، بلکه آیات، روایات و سیره معصومان] بر نهی از اعمال و رفتار صوفیان دلالت دارد.