جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از اصول عقاید شیعه امامت است و به همین دلیل در کلام، عرفان، فقه و فلسفه ی شیعه به این مسأله رویکرد جدی شده است و از آنجا که بحث اعتقادات در علم کلام مورد بحث قرار می گیرد، مسأله ی امامت در اصل یک مسأله ی کلامی است و در کلام شیعه مبانی و اصول آن عمدتاً درون دینی است و تنها استدلال برای اثبات آن قاعده ی لطف است. این پژوهش در صدد است برای استحکام مبانی این مسأله ی بسیار مهم اعتقادی از رهیافت فلسفی و وجودشناختی صدرایی استفاده کند؛ لذا به تبیین نظریه ی اصالت وجود، تشکیک وجود، وجود رابط و مستقل پرداخته و به کمک آن به اثبات ضرورت و جایگاه حقیقت امامت یا نور محمدیه(انسان کامل) پرداخته ایم و به تبع آن به ضرورت توسل و زیارت به عنوان مناسک مهم شیعیان پرداخته و معنای واسطه بودن اولیاء الهی را هم از نظر تکوینی و هم از نظر تشریعی(در قوس نزول و قوس صعود) نشان داده ایم به همین دلیل نگارنده این پژوهش مسأله ی امامت و ولایت را حداقل از نظر ملاصدرا، یکی گرفته استچون فلسفه ی ملاصدرا تلفیقی از فلسفه و عرفان نظری است.واژگان کلیدی: امامت، ولایت، انسان کامل، ملاصدرا، شبعه.