جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از جمله مباحث مهم کلامی که از قرن اوّل هجری در میان متکلّمان و مفسّران مسلمان مورد اختلاف واقع شده است، تفسیر آیات موهم وجود اعضا برای خداوند متعال است. هریک از فرق مسلمان، به رویکردهای مختلفی چون تشبیه و یا تأویل و غیره روی آورده اند. این مقاله، پس از مروری کوتاه بر دیدگاه های کلامی مشهور، به بررسی دیدگاه مفسّر و قرآن پژوه معاصر شیعی؛ آیت الله معرفت و یکی از مفسّران بزرگ اهل سنّت؛ فخر رازی پرداخته و نمایان می کند هریک با تعابیر متفاوت با استناد به استدلال های عقلی و نقلی و با بهره گیری از تأویل در صدد نفی جسمانیت و وجود اعضا برای خداوند در آیات موهم چنین صفاتی هستند؛ البته آیت الله معرفت در بخش دلایل نقلی بیشتر از روایات اهل بیت علیهم السّلام و استدلال های اصولی بهره برده و فخر رازی در این رابطه از دلائل ادبی، بهره می گیرد. در مقاله پیش رو، کوشش شده است تا با تقسیم بندی منظمی دیدگاه این دو مفسّر شیعی و اهل سنّت، مطرح و به صورت تطبیقی ارائه گردد.