جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شرکیکی از گناهان کبیره‌ای استکه خدای تعالی در قرآن کریم صریحا بخشنده نشدن آنرا بغیر از راه توبه بیان کرده است .از طرفدیگر شرکاز آن جمله گناهانی استکه با وجود اعتقاد به خالقیتتعالی موجبخروج فرد از دین میشود.این نکته مهمی درباره این گناه استکه میتواند هشداردهنده به این مطلبباشد که صرفاعتقاد به وجود آفریننده برای عالم هستی برای نجاتو رستگاری کافی نیست .از نظر قرآن کریم شرکتنهاترین گناهی استکه همه پیامبران الهی علیه آن قیام کرده تمام سعی و تلاشخود را برای ریشه کن کردن آن بکار گرفته‌اند.پیامبر اسلام (ص ) نیز نفوذ این گناه به دلها را به راه رفتن مورچه سنگصافدر شبظلمانی تشبیه کرده استاین تشبیه پیامبر (ص ) وقتی در کنار آن همه آیاتبر حذرکننده قرآن کریم از شرکقرار میگیرد اهمیتبررسی این موضوع را دوچندان میکند.علتهمه این تاکید بخاطر این استکه شرکنقض‌کننده توحیدی استکه حقیقتعالم هستی بدان استوار استدر جهان‌بینی توحیدی همه مخلوقاتبدون استثناء در ذاتخود هیچ استقلالی ندارد و در همه شئون خود وابسته به خدا هستند و هر قدرتو سبیتآنها در طول سبیتخداستنه در عرضآن، ولی مشرکین زمانهای مختلفاز روی عواملی چون جهل و پندار، غرق شدن در زندان تفکراتمادی و حس‌گرایی، تقلید کورکورانه، فریبسودجویان جوامع و امثال این در مقابل خدای تعالی خدایان، اربابو شفیعان مستقلی تصور کرده آنها را شریکخدا در گردشامور و سبیتپنداشته‌اند از نظر قرآن کریم چنین نگاه مستقلانه‌ای به هر مخلوقی در هر کاری شرکمحسوبمیشود.از طرفدیگر برخی از مسلمانان بخاطر عدم توانایی تشخیصحد و مرز توحید و شرکگروهی از مسلمانان را بخاطر شفاعتخواهی توسل و استغاثه به پیامبر (ص ) و اولیاء خدا بعد از وفاتشان مشرکخوانده‌اند.دلیل عمده آنها در این ادعاهایشان مرده و بی‌جان بودن پیامبر (ص ) و اولیاء الهی استاین گروه که بزعم خود درصدد نهی مردم از شرکبود با سخنانیکه زده خودشبه شرکدچار شده است .چرا که اگر ما فاعلیتو سبیتهر موجودی را مشروط به اذن و اراده خدا بدانیم در اینصورتمرده و زنده بودن فرق نخواهد کرد.ولی ما اگر چنین تصور کنیم که شخصدر حین حیاتخود از بیشخود توانایی بر امری دارد و لیکن بعد از مردن بخاطر مردن به کاری توانایی ندارد این قابل شدن به قدرتذاتی به مخلوقی استکه شرکمحسوبمیشود.