جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر به بررسي جايگاه "نقد انديشه" در تعاليم ديني " اسلام" مي‌پردازد. هدف از اين پژوهش، شناخت و بررسي آيات و رواياتي است كه به سه پرسش مهم، ضرورت نقد و ارزيابي انديشه از ديدگاه اسلام، روش‌هاي پرورش قوه‌ي نقادي، و موانع نقادي انديشه مي‌پردازد. در اين پژوهش با نگاهي به تاريخچه‌ي نقادي در زندگي انسان و تاريخچه‌ی نقادي در غرب و اسلام، به سه پرسش فوق پاسخ داده شده است. مطالعات بدست آمده حاكي از آن است که طبق تعاليم دين اسلام، پرورش قوه‌ي نقادي اهميت ويژه‌اي دارد بطوري كه در دستورات و در عمل بزرگان ديني و مراکز تعلیم و تربیت رواج داشته است و علمای دینی در حوزه‌ی تربیت عقلانی, ازضرورت آن سخن بسیار گفته‌اند و روش-هاي پرورش "نقادي انديشه" مباحثه، مناظره، پرسشگری و ارائه‌ی الگو بوده و عوامل مؤثر بر رشد آن نظیر تفکر، علم، تزکیه‌نفس، مشورت و شرح‌صدرمي‌باشد كه قدرت تجزيه وتحليل مباحث علمي و بالتبع توانايي نقد انديشه را بالا مي برد كه با عنايت به آنها مي توان دستورالعمل‌هايي براي رشد انسان نقاد بدست آورد. در اين پژوهش به موانع نقد انديشه نظير هوای‌نفس، تقليد كور‌كورانه، پیروی ازظن وگمان، ضعف علم، دلبستگی‌ها، ضعف توجه وبه موانع جسمی نيز اشاره شدهاست. همچنين بنا به ضرورت، به مباحث عقل و تربیت ‌عقلانی از آنجا که منشاء توانایی نقد می-باشد نیز اشاره شده است.