جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق پایانی با بررسی مفهوم شکر در آیات و پیامدهای آن برای آشنایی بیشتر با مبانی دینی و راهیابی به عمل صحیح ، متقن و کامل و ارئه مفهومی صحیح از آن و شناخت موانع شکر و الگوهای عمل می باشد. بطور مسلم خداوند به شکر ما نیازی ندارند پس ضرورت بحث از همین جا آغاز می شود که شکر گزاری در اصل باز شدن در بهای نعمت الهی است و اهمیتی که دین اسلام برای آن قائل شده و در آیات و روایات از راه های گوناگون به آن پرداختند ، ما را متوجه این صفات نفسانی عالی می نماید. در این نوشتار سعی شده که شکر در لغت فارسی و عربی بررسی شود و پس از آن تعریف شکر در اصطلاح علماء اخلاق و عرفان و مفسران بزرگ ، مراتب و ارکان شکر ، کمترین و برترین حد شکر ، فضیلت و اهمیت شکر مورد بررسی ، سپس در مورد این مطالب و آثار و پیامدهای فردی ، اجتماعی ، روانی و رفتاری ، اقتصادی ، الگوهای عملی ، موانع شکر و در نهایت ارائه راهکارهای تحصیل روحیه شکر گذاری با استفاده به آیات و روایات مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در نوشتن آن از منابع روایی ، تفسیری ، کتب اخلاقی استفاده شده و همچنین برای به روز شدن مطالب از سی دی های مختلف و مقالات و درک شخصی نویسنده استفاده شده است . نتیجه ای که از این پژوهش می توان گرفت این است که شکر گذاری ، یک امر فطری می باشد که خداوند در وجود مخلوقات خصوصا انسان به ودیعه گذاشته تا از این طریق مسر کمال را طی کرده و به مرفت الهی دست یابد و لازمه داشتن روحیه شکرگزاری ازعان و اقرار به فقر ذاتی خود می باشد و همچنین سپاسگزاری ، توفیقی از جانب خداوند متعال به بندگان خاص خود از جمله انبیاء بزرگ الهی و ائمه معصومین می باشد و مهمترین و برترین عبادت است که اثار آن در همه ابعاد دنیوی و اخروی تاثیر گزار است . آنچه از تعالیم دینی به دست آمده می رساند که شکر نعمت در هر مرتبه زبانی ، قلبی ، و عملی در شناخت منعم و نعمت ها و استفاده صحیح از آنها ، انجام وظایف ، پرهیز از اسراف ، غنای طبع از مواهبی است که مسیر عبودیت را هموار می کند.