جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله ی حاضر نتیجه ی بررسی و تحقیق بر مسأله ی «صله ی رحم در آیات و روایات و پیامدهای فردی و اجتماعی آن» می باشد. از کارهای بسیار نیک و اعمال پسندیده که حضرت حق و انبیاء و امامان نسبت به آن اصرار ورزیده اند صله ی رحم است. اسلام نسبت به صله ی رحم و کمک و حمایت و محبّت نسبت به خویشاوندان اهمیّت فوق العاده ای قائل شده است و قطع رحم و بریدن رابطه از خویشان و بستگان را به شدّت نهی کرده است. رساله ی حاضر با توجه به آیات و روایات معصومین ( علیهم السلام) و گفتار بزرگان و استفاده از علم روان شناسی به بحث و بررسی پیرامون موضوع پرداخته است و آثار و پیامدهای فردی و اجتماعی که در دنیا و آخرت بر زندگی انسان دارد را مورد بحث قرار داده است. قرآن مجید به صله ی رحم سفارش می کند و آن را عمل صاحبان خرد می داند، و قطع رحم را به عنوان فسق و قاطع را فاسق می شمارد. و در سوره ی مبارکه نساء حکم می کند تقوای الهی را نسبت به خداوند و ارحام مراعات کنید، عجیب است که ارحام را پس از خود ذکر فرموده است. رعایت تقوای الهی نسبت به ارحام، رعایت آبرو و هوّیت آن ها و شتافتن به دیدارشان و رفع نواقص زندگی آن هاست. با توجّه به آیات و روایات بررسی شده در رساله، صله ی رحم به اندازه ای اهمیّت دارد که انجامش موجب ثواب چندین برابر و عاقبت به خیر شدن و قطعش، موجب لعنت، و سوء عاقبت و ممنوعیت از نجات است. قرآن مجید، رسیدگی به اقوام و ارحام را بر دیگران مقدم نموده و این نشان از اهمیّت صله ی رحم در اسلام می باشد.