جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تشیع در لغت به معنای پیروی کردن و متابعت کردن و شیعه شدن و در مقابل تسنن می باشد. و شیعه در اصطلاح به پیروان حضرت علی(ع) و خاندانش و کسانیکه معتقد به جانشینی بلافصل آن حضرت بعد از پیامبر اسلام(ص) می باشند ، اطلاق می شود. تشیع مولود طبیعی اسلام است نیرو و قدرتی است که رسالت اسلامی از همان نخستین روزگار ظهور بدان توسل جست تا در سایه آن به پیشرفت صحیح و سالم خود ادامه دهد. که ما می توانیم چنین برداشتی را از نخستین دعوت اسلامی دریابیم. یعنی در روزی که آیه 214 سوره شعرا « و انذر عشیرتک الاقربین» نازل شده حضرت محمد(ص) مأمور به دعوت قوم و خویشان خود شدند که آن ها را به دین اسلام دعوت کند. همچنین از احادیث پیامبر اکرم ( ص) و سفارشات آن حضرت نسبت به جانشینی و خلافت امام علی(ع) هم این نکته برای ما روشن می شود که پیدایش تشیع در واقع در عصر آن حضرت صورت گرفته است. اما آخرین اقدامی که به منظور تحکیم اساس و پایه مکتب تشیع انجام گرفت توسط رسول اکرم ( ص) روز غدیر خم بود ، بنابراین آغاز پیدایش شیعه را که برای اولین بار به شیعه علی(ع) اولین پیشوا از پیشوایان اهل بیت ( ع) معروف شد همان زمان حیات پیامبر اکرم ( ص) می باشد و جریان ظهور و پیشرفت دعوت اسلامی در بیست و سه سال زمان بعثت موجبات زیادی را دربرداشت که طبعا پیدایش چنین جمعیتی را در میان یاران پیغمبر اکرم(ص) ایجاد می کرد. کلید واژه ها : تشیع ، شیعه ، اسلام ، پیامبر اکرم ( ص) ، عقاید ، امامان معصوم