جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله حاضر بنام نقش زنان در نهضت عاشورا می باشد و به بررسی نقش بانوانی که در روز عاشورا حضور داشته و در روند نهضت حسینی تأثرگذار بوده اند پرداخته شده است. آنچه در این مجموعه فراهم آمده وقایع مربوط به نقش زنان در قبل از عاشورا روز واقعه و بعد از آن است و قبل از تشریح موضوع اصلی به جایگاه زنان در اقوام و ادیان پرداخته شده و پس از آن جایگاه و مقام رفیع زن در اسلام بررسی گردیده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش زنان در واقعه عاشورا است که آیا بانوان فقط برای تأثیر بخشیدن به بعد تراژدی واقعه حضور داشته اند و یا اینکه رسالت مهمی بر عهده آنان بوده است؟ و روشن نمودن این مسئله که آیا تنها بانوان خاندان پیامبر(ص) این رسالت را به عهده داشته اند یا وظیفه دفاع از ولایت بر عهده تمام زنان چه در آن زمان و چه در دوره حاضر می باشد. این رساله در چهار بخش تدوین شده است که در بخش اول به نقش زنان در اقوام و ادیان پرداخته شده که با بررسی تاریخی می بینیم زن در این اقوام هیچ ارزش و مقامی را دارا نبوده و اگر چه فعالیت های زیادی انجام می داده ولی هیچ حقوقی در امور اجتماعی نداشته و از تعلیم محروم بوده است. ظهور اسلام برای زن در حقوق متعدد و احترام خاصی در نظر گرفت و او را همسان و همردیف با مردان در امور اجتماعی قرار داد و آزادی به ایشان داد که در هیچ برهه زمانی و هیچ حکومت و آئینی به زنان داده نشده بود. در بخش دوم به نقش زنان قبل از واقعه و علت همراهی با کاروان و مسئولیت های خطیر ایشان که نقش تربیتی، تشویقی، دفاع از ولایت و ... است اشاره شده. بدنبال آن فداکاری های زنان کوفه چون طوعه و همسر حبیب ین مظاهر نام برده شده و اینکه حضرت زینب ( س) به عنوان سرپرست کاروان و نایب خاص امام ( ع) از سوی امام حسین(ع) انتخاب شده است. در بخش سوم به بیان نقش زنان در روز واقعه پرداخته شده که در ابتدا بانوان غیر هاشمی چون ام وهب، ام خلف و ... موارد حضور ایشان نام برده شده بدنبال آن از زنان هاشمی چون فاطمه صغری(ع) دختر امام حسین(ع) و رباب و ... یاد شده است. علاوه برآن به خویشتن داری حضرت زینب(س) هنگام شهادت فرزندان و دفاع از جان برادر خویش و دفاع از جان امام سجاد(ع) که مقام ولایت را به عهده داشتند پرداخته شده. در بخش چهارم به نقش زنان در بعد از واقعه اشاره شده که چگونه کاروان اسراء درطول سفر به کوفه و سپس شام رسالت های دینی خود را فراموش نکرده و مسئولیت پیام رسانی و تبلیغ خود را در لحظه لحظه این سفر انجام می دادند که گاهی به صورت خطبه و سخنرانی و گاه به صورت مرثیه سرایی و عزاداری نمودار می شده و همواره بر حفظ ارزش های اسلام و جلوگیری از تحریفات آن می کوشیدند.