جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تحقیق حاضر با عنوان آرامش از دیدگاه قرآن کریم می باشد. محوریت تحقیق در مورد مسأله ی آرامش است. از آنجایی که بحث آرامش از گمگشته ترین مسائلی است که در جوامع امروزی به دنبال آن هستند، ولی نمی دانند که آن را چگونه و از چه راهی به دست آورند و به آن برسند، سعی شده به این مهم پرداخته شود و در کنار آن، عوامل و موانع و همچنین رابطه ی آرامش با موارد تخدیرکننده بررسی شود. دامنه ی این تحقیق تا آنجاست که خواننده با مطالعه ی فصل اول آن با مفهوم آرامش که موهبتی الهی در درون انسان است، آشنا می شود. هرگاه انسان از درون دارای آرامش باشد، به طور طبیعی در چهره ی او شادمانی ظاهر می شود. سکینه نور و قوت و آرامشی است که ترسنده به آن آرام گیرد، اندوهگین به آن تسلی یابد و عاصی و گستاخ و سرکش به آن فروتن گردد. نفس مطمئنّه نفسی است که به اوج انسانیت و کمال بندگی دست یافته و به آرامش، ایمان، تقوا و بینش وصف ناپذیری رسیده است؛ آنچنان که هیچ گونه وسوسه ای در او کارگزار نبوده و تصوّر گناه هم به ذهن او راه نمی یابد و به نوعی عصمت مجهز شده است . در فصل دوم، شناختی از عوامل آرامش از جمله: ایمان و عمل صالح که جاذبه و کشش بسیار زیادی دارد، حاصل می شود. اعتقاد به یگانگی خدا و دعوت پیامبران و پایبندی عملی به دستورات الهی که بازتابش در روح و فکر و گفتار و کردار انسان به صورت تقوا، پاکی و درستی، امانت، شجاعت، ایثار و . . . تجلی می کند، همچون نیروهای مغناطیس، جذب کننده و رباینده است و دل های دیگران را به خود جذب می کند. آنچه باعث آرامش به واسطه ی تقوا می شود، آثار آن است. از جمله ی این آثار، قبولی اعمال و در نتیجه ایجاد آرامش و رضایت درونی و روانی برای فرد است. اثر دیگر تقوا امنیت و آرامش است. اولین انگیزه ی ازدواج ایجاد کانونی است که در آن زن و مرد احساس آرامش کنند. زن و شوهر در محبت و مودت ملازم یکدیگرند که باعث به وجود آمدن اجتماع مدنی می شود و در پرتو آن زندگی دنیایی و آخرتی آنها به کمال می رسد. از مهمترین انواع ظن ها، ظن به خداوند است. در دین مقدس اسلام همواره به انسان مؤمن توصیه می شود که نسبت به پروردگار خود حسن ظن داشته و به او امیدوار باشد و هیچگاه از رحمت خداوند مأیوس نگردد. حیات آدمی با حرکت تنها یا آرامش تنها به انجام نمی رسد و بنابراین خدا در این زمینه کار را با ظلمت شب و روشنایی روز ترتیب داده است. کسی که دلش با یاد خدا مطمئن و محکم است، آرامش روحی و روانی دارد و هراسی از غیر خدا به دل راه نمی دهد، او امیدوار و آرام است چون به قدرت و عظمت الهی متکی است و انوار الهی در درونش رسوخ کرده است. امام علی علیه السّلام در رابطه با صبر و آرامش این گونه بیان کرده اند: "إذا أحَبَّ اللهُ عَبداً زَیَّنَه بِالسَّکینةِ و الحِلم" هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش و بردباری آراسته گرداند. با مطالعه ی فصل سوم، خواننده می تواند برخی موانع آرامش از جمله بلاها و گناهان و . . . را شناسایی نماید. صفات درونی انسان به تنهایی نمی تواند معیاری برای ثواب و عقاب گردد مگر زمانی که در لا به لای اعمال انسان خودنمایی کند. خداوند بندگان را می آزماید تا آنچه در درون دارند، در عمل آشکار کنند. منشأ ترس یک خطر واقعی است ولی اضطراب، ترس از خطر غیرواقعی و موهوم است. مهمترین مانع آرامش گناهان است؛ اصرار به گناه راهی است به سوی کفر. فضا و روح انسانها را اندیشه ی دنیاطلبی و آسایش خواهی و ثروت اندوزی پر کرده است و طبیعی است که انسان به همه ی خواسته های مادی و مظاهر و مصادیق آن دسترسی پیدا نمی کند. اثرات تخریبی موسیقی آنقدر زیاد است که با گذشت مدتی زیان های بسیار عجیبی بر روی مغز گذاشته و حتی برخی از روانشناسان غربی دریافته اند که از دیگر مواد مخدر هم زیان آن بیشتر است. برخی موسیقی را غذای روح می پندارند و برای گریز از رنج ها و فراموش کردن ناراحتی های خود به آن پناه می برند، در حالیکه موسیقی نه تنها غذای روح نیست، بلکه سمّ کشنده ای است که جان و دل انسان را می میراند. در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است و چون این تحقیق بیشتر از منظر قرآن کریم انجام شده، سعی بر این بوده است که از کتب تفسیری معتبر چون تفسیر قمی اثر علی بن ابراهیم قمی، تفسیر گهربار صافی اثر فیض کاشانی(ره) و تفسیر مجمع البیان اثر مرحوم طبرسی(ره) استفاده شود. همچنین از برخی کتب معاصر، در این رابطه بهره برده ایم. واژگان کلیدی: آرامش، سکینه، اطمینان، خوف، حزن، تقوا، ایمان