جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش مقایسه و بررسی طرفین دو نظام سیاسی اسلام و دموکراسی است به منظور روشن شدن بیشتر ضرورت طرح پیشینه تاریخی، اصول، انواع و بالاخره معایب دموکراسی بدیهی می نماید. نتایج نشان می دهد در نظام دموکراسی، اکثری حاکم و مردمی که در اقلیت به سر می برند محکوم خواهند بود هر چند نسبت بین آنها ۵۱ به ۴۹ درصد باشد و این نظام که جوهره اش حاکمیت و مشارکت مردم است در حکومت، امکان تحقق این امر در ترجیح طرف اکثر جستجو می کند. در مقابل نظام سیاسی که مبتنی بر دین اسلام است حق حاکمیت را از آن ذات اقدس ربوبی می داند اما این به معنای نادیده انگاشتن لزوم و ضرورت مشارکت مردمی نیست. در این نظام دینی از اموری سخن به میان آمده که می توان از آنها به عنوان مشارکت مردم در بخش سیاسی یاد کرد. مانند امر به معروف و نهی از منکر، بیعن، شورا و نصیحت ائمه مسلمین. با بیان مطالبی که مربوط به اهمیت حضور مردم در امر حکومت از دیدگاه اسلام می شود و واقعیت گرایی آن تثبیت و با بیان این نظر که حق حاکمیت از آن خدای متعالی است که هم آگاهی و شناخت کامل از بدو وجود تا نهایت بقاء نسبت به انسان دارد و هم در اعمال حاکمیت خود غرض و نفع شخصی دخالت ندارد و مصونیت آن از معایب دموکراسی به اثبات می رسد