جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بعضی از علمای لغت ولایت را به پادشاهی و امارت معنی کرده برخی به یاری دادن ولی دو نوع است: ولی الله، ولی شیطان ولی الله یعنی دوست خدا، ولی شیطان یعنی دوست شیطان. هر کدام از اولیاءالله و شیطان راهی را طی می کنند که در واقع خلاف مسیر یکدیگر است همان طور که خداوند ولی پیروان قرآن است شیطان نیز بر مشرکین، کفار و افراد بی ایمان ولایت دارد. بحث ولایت فقیه یک بحثی است اجتماعی، اعتقادی و اقتصادی، ولایت یک مسأله ایست که جامعه از پذیرفتن آن ناگزیر است و به فرمایش امام ولایت فقیه از موضوعاتی است که تصور آن موجب تصدیق می شود و چندان به برهان احتیاج ندارد. در آغاز بحث حدود اختیارات ولی فقیه را مطرح می کنیم. در بیان این مطلب می تون گفت در زمان حکومت حضرت محمد ( ص) و حضرت علی ( ع) علماء و فقهای اسلام از جانب این دو بزرگوار به بلاد و سرزمین ها فرستاده می شدند و اجازه فتوی و جاری نمودن حدود، دریافت مالیات و تشکیل حکومت به آن ها داده می شده. مالک اشتر از جانب علی ( ع) ولایت داشت که حکومت ایجاد کند. در زمان امام صادق ( ع) نیز ایشان به بسیاری از شاگردان خویش اجازه فتوی و حکم ولایتی می دادند. حضرت امام عصر نیز در زمان حضرت و غیبت صغرایشان حجت خود را در بین مردم مشخص نمودند و پس از برشمردن خصوصیات ولی امر مسلمین در زمان غیبت از مردم می خواهند که در حوادث واقعه به آن ها رجوع کنند مگر حوادث واقعه چیزی جز حوادث و معضلات اجتماعی است. حضرت صادق ( ع) تصریح دارند آنانی که حدیث ما را روایت کرده و در حلال و حرام ما مطالعه نمودند و صاحب نظر شده و احکم و قوانین ما را شناخته اند بایستی آنان را به عنوان قاضی و داور بپذیرند زیرا که من آنان را حاکم بر شما قرار داده ام. ولی فقیه مسأله ای بی اساس و من در آوردی و یا موضوعی که اخیرا مطلح شده باشد نیست بکله اصلی است محکم که ریشه در هدف بعثت انبیاء و تداوم امامت و رهبری امت ورساند و اجرای حدود خدا، ایجاد حکومت عادله دارد.