جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از آن جایی که هر انسانی روزی شخصاً با مرگ مواجه خواهد شد، آیات بسیاری از قرآن به بحث معاد پرداخته است. تفسیر متکلمین از اصل معاد با استناد به قرآن، حقایقی را بر ما روشن می سازد. از طرف دیگر، وقتـی تـحقیقات انـجام شده در قرن اخیـر بر روی تـجارب نزدیک به مـرگ را مطالعه می کنیم، به نقاط اشتراک قابل توجهی بین این پدیده با مقوله ی معاد بر می خوریم. پژوهش حاضر سعی دارد به ربط و نسبت میان این دو بحث بپردازد. ایمان به معاد، در واقع باور به این است که انسان علاوه بر بدن، دارای روح جاویدیست و با وقوع مرگ، روح او به جهان دیگری منتقل می شود و در آن سرا جاودانه خواهد زیست. بر اساس آیات قرآن، سعادت یا شقاوت انسان ها در سرای دیگر وابستـه به اعمال آن ها در این جهان است. کسانی که تجـربه ی نزدیک به مـرگ را پـشت سر نهاده انـد، اذعان دارند که سرنوشت ما پس از مرگ، کاملاً تحت تأثیر اعمال ما در این جهان است. گذشته از همه ی اشتراکات، این دو مقوله تفاوت هایی با هم دارند. مرگ در بحث معاد قطعی و در تجارب نزدیک به مرگ قطعی نیست. هم چنین در این تجارب تنها گوشه ای از جهان دیگر آشکار می گردد. در حالی که اطلاعات زیادی درباره ی جهان پس از مرگ، در قرآن مطرح شده است.