جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در میان عناصری که تمدن را می سازند، نقش دین را نباید نادیده انگاشت . در واقع، هر تمدنی ، ی زیرساخت دینی دارد که روشنگر فرهنگ آن است . با شروع قرن جدید، آتش جنگ ، همچنان در اغلب نقاط جهان شعله‌ور است و تمدن و فرهنگ را مورد تهدید قرار می دهد. این مساله، وظیفه ادیان و بویژه ادیان الهی را سنگینتر از پیش ساخته است . با توجه به موضوع مهم "گفتگوی تمدنها"، ضرورت گفتگوی ادیان آشکارتر می‌شود. پیروان ادیان گوناگون به جای دامن زدن بر اختلافات باید بکوشند بر اشتراکات تکیه کنند و باب گفتگو را با یکدیگر بگشایند. البته فقط گفتگو میان پیروان ادیان کافی نیست ، بلکه طرفین باید برای همکاری عملی نیز برنامه‌ریزی کنند. یکی از راههای رسیدن به این امر مهم، برگزاری کنفرانسها و جلسات میان ادیان است . آنچه که در این میان به مجموعه ، جلا و معنویت می بخشد، انتختاب مکان و زمان مناسب برای برگزاری این جلسات و کنفرانسها است . زمان به سرعت می گذرد و ما هر روز شاهد تضییع حقوق مظلومان در سراسر دنیا و بویژه فلسطین هستیم. بیت‌المقدس ، شهری که پیروان ادیان الهی را در خود جای داده، بهترین مکان برای رساندن این پیام به گوش جهانیان است . این صدا از فلسطین، زادگاه مسیح، زادگاه داوود و سلیمان و قبله اول مسلمین که اکنون توسط رژیم غاصب اسرائیل و بدون توجه به افکار عمومی جهان و مقررات بین‌المللی به کشتار مردم بی دفاع و تخریب شهرها و روستاهای آن مشغول است به گوش خواهد رسید و پیام‌آور صلحی پایدار و فراگیر در جهان خواهد شد. میعادگاه قدس ، فرصتی دوباره می دهد که انسان متمدن به بحث و تبادل نظر میان ادیان بپردازد و با تکیه بر رهنمودهای بزرگان دین، چراغ هدایت انسانهای سردرگم عصر حاضر گردد و راه را برای یکی شدن و بازگشت به اصالتهای از یاد رفته انسان هموار سازد.

موضوع حُسن یا زیبایی یکی از مهمترین موضوعات مطرح شده در اندیشه ی عرفانی است. در همان نگاه نخست به این عنوان، به نظر می رسد که واژه ی حسن و معادل فارسی آن «نیکویی»، دارای نوعی دلالت اخلاقی است. کلماتی چون احسان و محسن که از مشتقات حسن است، غالباً در حوزه ی اخلاقی به کار می روند. همین نکته حاکی از آن است که بحث از زیبایی و حسن در عرفان اسلامی نمی تواند یک بحث زیباشناختی صرف به شمار رود و باید به گونه ای به دنبال تبیین پیوند میان زیبایی و اخلاق در این حوزه بود. این نوشتار بر آن است تا با ارائه ی تعریفی اجمالی از حسن و انواع آن، مقدمات پرداخت به چگونگی رابطه ی میان زیبایی و اخلاق در اندیشه عرفانی را فراهم بسازد. به عبارت دیگر، مسأله ی اصلی این مقاله، کوشش برای یافتن مبنای مابعدالطبیعی این ارتباط است. به نظر می رسد که بحث از رحمت امتنانی در اندیشه ی عرفانی (اندیشمندان بزرگی چون ابن عربی، شیخ محمود شبستری و...) و مساوقت آن با وجود، و از سوی دیگر، مساوقت زیبایی با وجود، دلالت بر پیوند ژرف میان زیبایی و اخلاق دارد.