جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پرسش از معنای زندگی و حیات، چیستی، چگونگی و راه وصول به آن، برای هر انسانی که مرغ اندیشه و تدبر خویش را فراتر از آسمان روزمرگی ها به پرواز درآورد و بر وجود حقیقی اش، ورای هاله استثار و التباس جسم خاکی نظر اندازد، مطرح است. به این موضوع از چشم اندازهای گونگونی چون فلسفه، روان شناسی و دین می توان نگریست. هر چند سهم علومی چون فلسفه و روان شناسی، در عرصة تأمل و تفکر در این دغدغة حیاتی بشر. قابل چشم پوشی نیست؛ اما بدون تردید، دین از گذشته های دور، یگانه پناهگاه اصلی در این گونه دغدغه ها و نگرانی های بشر بوده است؛ با آن که تحولات تاریخی، بسیاری از عناصر و نمادهای گذشته را به فراموشی و انزوا برده اند، ادیان هنوز یکی از مهم ترین مراجع پاسخ گویی به این پرسش ها هستند. در این رساله، نگارنده بر آن است تا با تکیه بر دین اکمل اسلام، نقش معنادهی مفاهیمی چون مکان، کار، عشق و مرگ را به عنوان نمونه، از منظر آیات و مفاهیم روح بخش قرآن، بررسی کرده، در نهایت معنای غایی زندگی را تبیین نماید؛ همچنین با تکیه بر آموزه ها و معارف قرآن، اصول مکتب لوگوتراپی با معنا درمانی در روان شناسی، مورد بررسی، تطبیق و نقد قرار گرفته و در نهایت جمع بندی و نتیجه گیری شده است.

هدف از این تحقیق ارایه زمینه هایی است که با تمسک به آنها می توان آرامش را بر روح و روان خویش عرضه کرد. با رویکرد به آنچه قرآن در آیات خود معرفی کرده است. در فصل اول سعی شد مفهوم فشار روانی و چگونگی اثر گذاری آن روشن گردد. در ادامه سعی شد رویکردی که تحقیق در پی گرفته است اثبات گردد و روشن شود که قرآن مو ضع گیری خاص خود را در این مورد ارایه کرده است. ارایه تعدادی اصطلاح از باب آمادگی برای ورود به فصل دوم که مبتنی بر مباحث تخصصی حوزه روان درمانی مکاتب غربی می باشد و سعی در یک بررسی تاریخی مبحث روان درمانی از آغاز فعالیتها تا پیشرفتهای معاصر هدف این مقال می باشد لازم دیده شد. در فصل سوم که جایگاه کلیدی را در تحقیق حاضر دارد به بررسی واژگانی پرداخته شود که از طریق آنها زمینه های ایجاد آرامش روانی با یک رویکرد خاص به دست آمد. به معنای دیگر این کلید واژه ها مدخلی هستند برای ورود به بحث اصلی این تحقیق. انسان مسایل زندگی با سطحی نگری، می نگرد، اینجاست که با رسیدن نعمت به وی به شدت خوشحال می شود ولی با اندکی تلاش و نتیجه نگرفتن، به شدت مأیوس می گردد و همه درها را بر روی خود بسته می بیند و جزع و بی تابی می کند و حتی در انجام کارهای عادی خود، دچار حیرت و سرگردانی می شود. این فرد توبه را به تأخیر می اندازد و غافل از اینکه شاید هر لحظه دست اجل، گریبان او را بگیرد. فرد مأیوس، دیگر از عذاب الهی نمی ترسد و از مکر خدا، ایمنی دارد. و به این نتیجه می رسیم که «امید و یأس» از دغدغه های همه انسانهاست که می تواند سر نوشت انسان را رقم بزند و او را به بهشت برین و یا جهنم الیم برساند، اما ما با داشتن یک بصیرت دینی و آگاهی از امور زندگی باید درصد یأس را به حداقل و امیدواری را به حد اکثر برسانیم تا جایی که حتی از عواملی که باعث یأس می شوند، نتیجه مثبت بگیریم و ادبی از بی ادبان بیاموزیم.

  مقدمه: در این پژوهش اعتباریابی مقیاس جدید کمال گرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش: ابتدا ترجمه فارسی مقیاس کمال گرایی و پرسش نامه سلامت عمومی به 68 نفر (34 دختر و 34 پسر) از دانش آموزان کلاس دوم راهنمایی شهر شیراز ارایه شد. پایایی مقیاس به روش ضریب آلفای کرونباخ و روایی همگرای آن از طریق بررسی رابطه ابعاد مقیاس با مقیاس سلامت عمومی بررسی شد. سپس مقیاس مذکور مجددا روی نمونه ای شامل 313 نفر از دانش آموزان کلاس دوم و سوم راهنمایی (164 پسر، 149 دختر) که به روش خوشه ای تصادفی از نواحی چهارگانه آموزش و پرورش انتخاب شده بودند، اجرا و روایی سازه ای آن با روش تحلیل عاملی بررسی شد.یافته ها: محاسبه ضریب آلفای کرونباخ حاکی از پایایی قابل قبول ابزار بود. همچنین انتظارات اولیه از وجود رابطه بین ابعاد منفی کمال گرایی و سلامت روانی تایید گردید. بررسی ساختار عاملی مقیاس نیز حاکی از وجود 6 عامل (سه عامل مثبت و سه عامل منفی) بود که مجموعا 43% از واریانس کل را تبیین می کرد.نتیجه گیری: مقیاس جدید کمال گرایی از پایایی و روایی قابل قبولی برخوردار است و با توجه به مزایایی که نسبت به مقیاس های قبلی دارد، به منظور استفاده در تحقیقات مربوط به کمال گرایی توصیه می شود.

تفاوت در رشد زبانی افراد صرفا به روش کاربرد لغات، تعداد کلمات استفاده شده و بطور کلی واژه پردازی افراد محدود نیست. یکی از زمینه هایی که تفاوتهای رشدی زبان را با آشکاری بیشتر نشان می دهد نحو گفتاری یا نوشتاری افراد است. پژوهشهای مربوط به بلوغ نحوی، جستجو در این قلمرو را کانون تمرکز خود قرار داده است.به منظور مطالعه بلوغ نحوی نوشتاری دانش آموزان دوره ابتدایی، داستانهای نوشته شده توسط 184 دانش آموز پایه اول تا پنجم از دو مدرسه ابتدای (شامل 93 دختر و 91 پسر) با استفاده از روش واحدهای پایانی هانت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری این پژوهش حاکی است که بین گروه های سنی مختلف از لحاظ بلوغ نحوی نوشتاری تفاوت معنی داری وجود دارد و روند تفاوتها با افزایش سن هماهنگی و همسویی دارد به گونه ای که بین سن آزمودنیها و میانگین بلوغ نحوی نوشتاری همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. هم چنین روند تفاوتهای مشاهده شده در میانگین واحدهای پایانی هانت در این پژوهش، تابعی از سطح کلاسی آزمودنیهاست. از لحاظ طول متن، نوشته های دختران در مقایسه با پسران طولانی تر است؛ اما از نظر تعداد واحدهای پایانی بین دو گروه جنسیتی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. یافته های این پژوهش در پرتو نتایج پژوهشهای سایر پژوهشگران به بحث گذاشته شده است و تصویری هماهنگ از یافته های کلی به دست می دهد که اشارت به کارایی و بسندگی روش هانت برای اندازه گیری بلوغ نحوی نوشتاری کودکان فارسی زبان دارد. هم چنین به موانع و محدودیتهای پژوهشی از یک سو و زمینه های پژوهشهای اضافی در این قلمرو از سوی دیگر، پرداخته شده است.