جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی پرسش نامه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن انجام شد.روش: این بررسی از نوع مقطعی است و در آن 118 نفر که با نمایه توده بدنی بیش از 25 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند به کمک پرسش نامه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی اعتبار از روش بازآزمایی و برای تعیین روایی از روش های مختلف از جمله روش تحلیل عاملی با مولفه های اصلی، همبستگی سوالات با نمره کل و با پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر و روایی بیرونی بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آماری ضریب همبستگی، تحلیل عاملی و آزمون T تحلیل شدند.یافته ها: ضریب اعتبار این ابزار به شیوه بازآزمایی برای کل پرسش نامه 0.91 به دست آمد. به کمک تحلیل عاملی، 5 عامل «هیجان های منفی»، «در دسترس بودن مواد غذایی»، «فشارهای اجتماعی»، «ناراحتی های جسمانی» و «فعالیت های مثبت و سرگرم کننده» از پرسش نامه اصلی استخراج و تایید شد. همچنین، همبستگی 5 عامل با نمره کل پرسش نامه، همبستگی معنی دار با نمره پرسش نامه خودکارآمدی عمومی شرر (r=0.62؛ P<0.001) و افزایش نمره کل پرسش نامه طی آموزش تغذیه، همه نشان دهنده کفایت و کارآیی این پرسش نامه بود.نتیجه گیری: پرسش نامه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی وزن را می توان به عنوان ابزاری معتبر و مناسب برای استفاده در محیط های آموزشی، بالینی و پژوهشی به کار برد.

مقدمه: این مطالعه به منظور تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن در مردان انجام شد.روش: پژوهش حاضر مطالعه ای تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است که در زمان های مختلف روی 40 نفر با مشکل اضافه وزن و چاقی (نمایه توده بدنی بیش از 25) در شرکت پلی آکریل شهر اصفهان در سال 88-1387 اجرا شد. افراد از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. مداخله شامل پنج جلسه مصاحبه انگیزشی گروهی، به همراه برنامه کنترل وزن به گروه آزمایش ارایه شد. داده های به دست آمده از طریق پرسش نامه کارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن، با استفاده از آزمون های آماری آنالیز کوواریانس و T وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نمره گروه دریافت کننده مصاحبه انگیزشی نسبت به گروه کنترل، در مقیاس خودکارآمدی کلی سبک زندگی مربوط به وزن (P=0.0001) و همه خرده مقیاس های آن شامل دسترسی به مواد غذایی (P=0.0001)، فشارهای اجتماعی (P=0.0001)، ناراحتی جسمانی (P=0.006)، هیجانات منفی (P=0.002) و فعالیت های مثبت و سرگرم کننده (P=0.0001)، به طور معنی داری بیشتر بود.نتیجه گیری: افزودن مصاحبه انگیزشی به برنامه های کنترل وزن معمول می تواند خودکارآمدی سبک زندگی مربوط به وزن را به عنوان شاخص پیش بینی کننده کاهش وزن، افزایش دهد.