جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله با ادامه دادن بحث ناتمام تزوتان تودورف در تقسیم بندی انواع داستان های فراواقعی در ادبیات غرب آغاز می شود و در ابتدا می کوشد با اتساع ایده تودورف و با استفاده از ملاک های طبقه بندی او، ژانر داستان سوررئالیستی و نظریه داستان سوررئالیستی را- در معنای عام و کلی آن- به عنوان یکی از انواع فراواقعی معرفی و تشریح کند. پس از تعریف داستان یا روایت سوررئالیستی- به معنای عام- نگارندگان با این فرضیه که نظریه داستان سوررئالیستی نظریه ای کهن است و در مورد شماری از حکایت های منثور عرفانی ما نیز صدق می کند، برگزیده ای از این حکایت ها را در کنار آثار متاخری که نام بردار به داستان های سوررئالیستی اند، به لحاظ عناصر و اجزا و کلیت فضا تحلیل می کنند؛ تا سرانجام نشان دهند آثار سوررئالیستی در غرب و شرق و از زمان کهن تاکنون، بر اساس نظریه یکسان شکل گرفته و در اجزاء نیز قابل قیاس اند.