جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جامعه روستایی مانند دیگر جوامع بشری نیازهایی دارد که این نیازها از نظر اقشار و گروه های مختلف از لحاظ نوع، تعداد، میزان، اولویت و... متفاوتند و هر قشری با توجه به ویژگی ها و شرایطی که دارد نظر خاصی در این باره ابراز می دارد. این مقاله با هدف دستیابی به نیازها و اولویت های جامعه روستایی از نظر زنان روستایی استان یزد تدوین شده است. روش تحقیق پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. جامعه آماری تحقیق را 4010 نفر از زنان روستایی استان یزد تشکیل می دهد. که در سال 1382 در شهرستان های مختلف استان در171 کلاس آموزشی ترویجی جهاد شرکت کرده اند 394 نفر از آنها به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد و افراد نمونه با روش های نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه در بین آنها توزیع گردید.بر اساس نتایج تحقیق ، زنان روستایی در بخش نوع آموزش، آموزش بهداشتی ـ درمانی در بخش مراکز آموزشی، آموزش متوسطه در بخش درمان ، پزشک در بخش شیوه آموزش ،آموزش فنی و حرفه ای در بخش بهداشت ، بهداشت روستا ، در بخش ورزشی، سالن سرپوشیده ورزشی در بخش تجاری، بازاریابی محصولات کشاورزی ، در بخش نهادها ، دسترسی به ادارات در بخش فرهنگی ـ مذهبی، کتابخانه در بخش فرهنگی ـ تفریحی، پارک در بخش مسکن، وام مسکن در بخش معابر، طرح بهسازی در بخش اشتغال، ایجاد شغل در بخش حمل ونقل، مینی بوس (اتوبوس) در بخش تاسیسات، گازرسانی و در بخش اجتماعی- عمرانی، اجرای طرح هادی را اولویت اول جامعه روستایی استان یزد می دانند. همچنین محل سکونت روستاییان در نیازهای جامعه روستایی تاثیر داشته و افرادی که نیازهایشان بیشتر بر طرف شده برخی از نیازها را بیشتر مورد نیاز روستا دانسته اند.

طراحی وایجاد شهرهای جدید در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بیشتر برای سیاست اسکان و جذب سرریزهای جمعیتی که مشکلات شهر نشینی را سبب می شود، اجرا می گردد. همچنین این شهرها در کشورهای در حال توسعه به علت ناتوانایی آنها در حل معضلات و مشکلات موجود در شهرهای بزرگ و مادر شهرها احداث می شوند و به علت استفاده از امکانات شهرهای بزرگ معمولا در نزدیکی آنها احداث می شوند.با عنایت به موقعیت ژیوپولتیک منطقه سیستان، حفظ جمعیت به عنوان عامل اصلی برای تقویت مرزهای شرقی و حفظ تمامیت ارضی نقش آفرین بوده است، اما تحولات جمعیتی طی نیم دهه اخیر حاکی از خروج بخش قابل توجهی از جمعیت منطقه به خارج از سیستان بوده است از طرفی، درآمدهای حاصله از فعالیتهای شهری کمتر در منطقه به کار گرفته شده و گرایش به سرمایه گذاری در خارج از منطقه نظیر شهر زاهدان و حتی مشهد زیاد بوده است. علاوه بر آن، شرایط محیطی نظیر بالا بودن زه اراضی و شور بودن آن، فرسودگی زودرس ساختمانها و پژمردگی بافت شهری میل به سرمایه گذاری در شهر و منطقه را کاهش می دهد. با توجه به این شرایط، شهر جدید رامشار به عنوان کانونی جهت جذب بخشی از جمعیت شهری و در جهت رفع مشکلات منطقه طراحی گردیده است.در این تحقیق با عنایت به عدم موفقیت شهر جدید رامشار در زمینه جمعیت پذیری در افق طرح، سعی شده تا به بررسی مشکلات و عواملی که مانع جذب جمعیت در شهر جدید رامشار شده است، پرداخته شود. این امر با طرح سوالها و طراحی پرسشنامه؛ مطالعات کتابخانه ای و میدانی، اخذ اطلاعات از ادارات و مسوولان مربوطه صورت گرفته است که پس از تجزیه و تحلیل آماری پاسخهای پرسشنامه، مشکل جمعیت پذیری به طور علمی بررسی گردیده و در پایان نیز پیشنهادها و توصیه هایی جهت جذب جمعیت، تولید و سرمایه  در این شهر جدید ارایه شده است.