جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از جمله مهم ترین عناصر فرهنگی هر جامعه، عدالت و میزان توجه آن جامعه به عدالت است، طوری که نگرش هر جامعه ای به عدالت، دیگر عناصر هویت بخش آن جامعه را روشن می کند. این مقاله در نظر دارد با بهره گیری از روش تحلیل فلسفی، به کنکاشی در روش شناسی نظریه عدالت رالز بپردازد. نظریه عدالت رالزی از جمله اصلی ترین نظریات معاصر مغرب زمین است که بررسی و نقد آن می تواند ما را به رویکردی مناسب برای ارائه مبانی نظری و اجرای طرح های عدالت مدارانه نزدیک سازد. از نظر این پژوهش، مهم ترین ابتکار رالز به روش شناسی وی بازمی گردد. او با شیوه تحلیل مفهومی و با ابزار قراردادگرایی (با تکامل نظریه قرارداد اجتماعی لاک، روسو و کانت) به تاسیس اصول عدالت می پردازد. بیشترین تکیه وی در راه رسیدن به اصول عدالت، بر منصفانه بودن روش رسیدن به اصول عدالت است، و برای این هدف، افراد را در یک موقعیت اولیه فرضی به تصویر می کشد که در پس پرده جهل به آینده شان، درباره اصول عدالت تصمیم می گیرند و سرانجام، به دو اصل کلی می رسند. البته روش شناسی وی با نقدهایی از حیث جامع و مانع بودن مواجه است که در انتهای مقاله تبیین می شود.