جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

زمینه: مقاله پیش رو، مفهوم اخلاق را به طور کلی و اخلاق تجاری را به طور ویژه مورد بررسی قرار داده و مباحثی در خصوص پویایی اخلاق در جامعه و پویایی اخلاق تجاری در بازار ارایه می نماید. فرهنگ و زمان دو عامل تاثیرگذار بر اخلاق و اخلاق تجاری به شمار می آیند. به طور کلی آنچه که از اخلاق و اخلاق تجاری مستفاد می شود، همان چیزی است که در زمانی خاص و در شرایط فرهنگی ویژه ای، ملاک مقبولیت و یا عدم مقبولیت امری تلقی می شود. امری که ثابت نبوده و با گذشت زمان دستخوش تغییر می شود. آنچه در گذشته امری اخلاقی تلقی می شد، معلوم نیست که امروزه نیز همان وضعیت را داشته باشد و آنچه که امروزه امری اخلاقی ارزیابی می شود، ممکن است در آینده همینگونه ارزیابی نگردد.روش کار: براساس مباحث و مبانی نظری موجود پیرامون رابطه فرهنگ و زمان، پویایی اخلاق در بستر این دو و نیز تاثیراتی که بر مقوله اخلاق تجاری می گذراند، انواع وقفه و تاخیراتی که ممکن است بین اخلاق تجاری (در دیدگاه تولید کنندگان و شرکتها) و اخلاق در دیدگاه جامعه پیش ایده مورد بحث قرار گرفته و براساس این سناریوها، الگویی از پویایی اخلاق تجاری در گذر فرهنگ و زمان ارایه شده است.نتیجه گیری: معمولا دیدگاه توامان تولید کنندگان و جامعه در خصوص مساله ای، تعیین کننده مقبولیت و یا عدم مقبولیت آن در اخلاق تجاری است. اخلاق تجاری مفهومی است اجتماعی که ممکن است در بین گروههای درگیر در یک حیطه و زمینه خاص نیز درک متفاوتی از آن وجود داشته باشد. براساس الگوی ارایه شده، در پایان مقاله دو نمونه متفاوت و متضاد در صنعت خودروسازی (شرکتهای فورد و ولوو) مطرح و با ارزیابی سناریوهای اخلاق تجاری آنها، در نهایت ملاحظاتی مدیریتی متذکر گردیده است.

تحقیق در علوم برنامه ریزی و توسعه، علاوه بر همه آنچه که در روش های تحقیق دیگر علوم انسانی مطرح و مورد استفاده است، نیازمند تکنیک هایی است که توان و امکان دورنگری، پیش بینی و درک و بیان فرآیندهای پیچیده و پویا را نیز فراهم نماید. چه آنکه روش ها و تکنیک های تحقیق در دیگر علوم انسانی و بخصوص علوم اجتماعی فراتر از «آنچه که اتفاق افتاده» و «آنچه که هست» را بررسی و تحلیل نمی کنند، درحالی که تشخیص و تعیین بهترین وضعیتی که «می تواند و باید باشد» و یافتن پاسخ و راه حلی برای «چه اقدامی برای دسترسی به چنین وضعیتی باید انجام داد؟»، از وظایف اصلی یک مطالعه در حیطه علوم برنامه ریزی و توسعه است. تکنیک های «تصمیم گیری» و فنون مطرح در این رشته از علم، از جمله مفیدترین و راهبردی ترین روش هایی هستند که می توانند برای این منظور مددرسان و راهگشا باشند. از این رو برنامه ریزی و تصمیم گیری تا حد بسیار زیادی با یکدیگر گره خورده و با ارتباط متقابل و محکمی که باهم دارند، نقشی هم سنگ نقش منابع را در فرآیند توسعه ایفا می کنند. ناکار آمدی تک بعدی نگری و لزوم جامع نگری در اتخاذ بهینه ترین تصمیم ها، بهره گیری از تخصص های مختلف، بر اساس معیارهای چندگانه کمی و کیفی و استفاده از تکنیک ها و روش های «تصمیم گیری های گروهی» و «چند معیاره» را بیش ترازپیش ضروری نموده است. ابهام وعدم قطعیت ذاتی حاکم برمحیط های برنامه ریزی در ارزیابی اهداف ، معیارها و واحدهای تصمیم گیری ازیک سو و ناسازگاری و عدم دقت در نظرات و قضاوت های افراد تصمیم گیرنده از سویی دیگر، باعث شده است تا نظریه مجموعه های فازی و به تبع آن منطق فازی به صورت ابزار بسیار کارآمد و مفیدی برای مواجهه با ابهام موجود در این گونه محیط ها و صورت بندی ریاضی آن در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری ها درآید. در مقاله حاضر با استفاده از تلفیق تکنیک AHP و مدل های برنامه ریزی خطی در محیط  های فازی، مدلی تحت عنوان «برنامه ریزی اولویت بندی فازی گروهی» (GFPP) برای ارزیابی «واحدهای تصمیم گیری» درمسایل تصمیم گیری گروهی تشریح و توصیف شده است. در پایان نیز پس از مطرح کردن مسایلی در دو حوزه روان شناسی و کشاورزی و حل آنها به روش فوق، به تشریح کاربردهای مدل و بحث و نتیجه گیری کلی پرداخته شده است.