جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در طول چند دهه اخیر، علوم اجتماعی و انسانی درگیر مناقشه‏های نظری و روشی متعددی بوده است که از آن به دورۀ جنگ پارادایم‏ها بین اثبات‏گرایان، تفسیرگرایان و انتقادی‏ها یاد می‏شود. در دهۀ 1970م یا دورۀ چرخش نظری، ابتدا رویکردهای تفسیری _ برساختی و انتقادی ظهور یافتند و سپس رویکردهای ترکیبی به عرصه این رشته‏ها وارد شدند. رئالیسم انتقادی، یکی از این رهیافت‏های مدرن است که سعی بر تلفیق پارادایم‏ها داشته و در نظر دارد که تعریف جدیدی از واقعیت، معرفت، ارزش‏ها و پژوهش ارائه دهد. این مقاله، درصدد است تا علاوه بر نگاهی اجمالی به سه پارادایم مسلط علوم اجتماعی و انسانی، سهم و ابداع‌های نظری و روشی رئالیسم انتقادی را بررسی کند.

در یک دهه اخیر، تغییرات ژرفی در سبک زندگی یا سیاست های زندگی روزمره در میان زنان ایرانی رخ داده که نه تنها در الگوی کالاهای مصرفی آنها، بلکه در مصرف نشانه ها، مکان ها، فضاها و زمان های خاص نیز متبلور است، به گونه ای که می توان از اقتصاد نشانه ها صحبت کرد. از این رو، مقاله حاضر به بررسی کیفی جهان ـ زیست زنان در یکی از پاساژهای مجلل و بزرگ شیراز می پردازد. در این مطالعه، طیفی از نظریه های مرتبط با مصرف، جنسیت و هویت به کار رفته اند، روش شناسی این مطالعه از نوع کیفی بوده و از روش مردم نگاری برای اجرای عملیات تحقیق استفاده شد. روش های گردآوری اطلاعات عبارت اند از مشاهده مشارکتی و مصاحبه نیمه ساخت یافته با 31 نفر از زنان فروشنده،‫ خریدار. برای انتخاب مشارکت کنندگان از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و داده ها گردآوری شده از طریق روش تحلیل موضوعی یا تماتیک تحلیل شده اند. یافته های این پژوهش نشان داده اند که پاساژ صرفا مکان مصرف کالاهای متعارف نیست، بلکه فضایی نشانه شناختی و نمادی‫ شده برای مصرف نشانه ها، کیچ، مصرف تظاهری، پرسه زنی، هویت یابی، مقاومت و تمایز جنسیتی و دوست یابی است. از این منظر، مصرف کالاها در بسیاری موارد یکی از رفتارهای حاشیه ای و فرعی در فضای پاساژ است.

رهیافت انتقادی سلامت جمعیت، یکی از رهیافت های بین رشته ای معاصر در حوزه های جمعیت شناسی، جامعه شناسی پزشکی و بهداشت است. این رهیافت ضمن نقد رویکردهای متعارف سلامت و بهداشت جمعیت ها، و نیز اتخاذ رهیافت انتقادی تلاش می کند به نقش و تاثیر عوامل قدرت، نابرابری اجتماعی و طردشدگی اجتماعی در سلامت جمعیت توجه کند. رهیافت انتقادی سلامت جمعیت، به عنوان یک رهیافت معاصر، عمیقا متاثر از آرای هابرماس و فوکو در تحلیل نقش نیروهای اقتصادی سیاسی در سلامت جمعیت بوده است.در این مقاله ابتدا به بررسی دیدگاه های متعارف مرتبط با سلامت جمعیت پرداخته شده است. سپس با ذکر برخی شواهد و مطالعات، به چرخش نظری و روشی معاصر به سوی رهیافت انتقادی سلامت جمعیت، ارتباط آن با طردشدگی اجتماعی، و نیز اصول و عناصر اساسی این رهیافت پرداخته شده است. در پایان و در بخشی مجزا، با استفاده از این رهیافت انتقادی، سلامت جمعیت زنان در کشور بررسی شده است.

بنیان این پژوهش نتایج مطالعاتی است که در مورد انتقال باروری در ایران انجام شده مبنی بر این که انتقال باروری در ایران اتفاق افتاده و این جامعه در حال حاضر در مرحله پایانی آن قرار دارد و در حال تجربه باروری در سطح جایگزین و زیر آن است. این پژوهش پدیده کم فرزندآوری را در یکی از مناطقی که بیش از یک دهه است آن را تجربه می کند، مطالعه می نماید و با رویکردی کیفی درصدد فهم نظام معنایی موجود در شهر سقز در استان کردستان پیرامون پدیده کم فرزندآوری است. رویکرد پارادایمیک این مطالعه رویکرد بر ساختگرایی تفسیری و روش شناسی متناظر با آن کیفی است که روش نظریه زمینه ای برای گردآوری، تحلیل و تفسیر داده ها مورد استفاده قرار گرفته است. یافته های این پژوهش نشان داده است که کم فرزندآوری در این جامعه به عنوان یک کنش اجتماعی معنادار از رواج و شیوع گسترده ای برخوردار است و در قالب نوعی گفتمان بر نظام معنایی و کنشی افراد و خانواده ها حاکم است. برآیند کلیه مفاهیم و مقولات به دست آمده از این مطالعه یک مقوله هسته دو وجهی به نام کم فرزندآوری به مثابه قاعده مندسازی / ارتقا سوژه است که بازنمای وضعیت حاکم بر این جامعه در حیطه فرزندآوری است.

خال‏کوبی به مثابه بخشی از مدیریت و طراحی بدن در کنار کارکردهای زیست شناختی دارای کارکردهای اجتماعی و معنایی است و همین مساله خال‏کوبی را از یک نمایش کودکانه و یا نابهنجار به مساله ای بنیادین در بیان خود بازتابنده و هویت نوین درآورده است که افراد به تناظر آن به بیان روایتی خاص از هویت فردی،ذهنیت و جنسیت خود می پردازند. سوال محوری پژوهش حاضر این است که افراد چگونه اشکال طراحی شده و متون نگارش شده بر بدن خود را بازسازیی معنایی می کنند. نتایج حاصله از مصاحبه عمیق با 32 نفر از افرادی که بر بدن خود خال‏کوبی کرده اند، نشان از تغییر بنیادین در رویکرد افراد نسبت به خال‏کوبی دارد. از منظر افراد درگیر در این موضوع، خال کوبی به مثابه خواست متافیزیکی، عضویت نمادین گروهی، روایت فردی، تداوم هنجارهای اجتماعی جنسیتی، ضد معیارمندی و فردگرایی تجربه و تفسیر شده است.

در خلال چند دهه اخیر و به ویژه از سال 1990 به بعد، به دنبال افول نسبی پارادایم اثباتی و گسترش نسبی رویکرد تفسیری و روش شناسی کیفی مبتنی بر آن، در خلال دوره ای که به دوره جنگ های پارادایمی موسوم است، برخی از محققان با هدف رهاکردن علوم‏ اجتماعی از تقابل های سنتی روش های کمی و کیفی، برای بازتعریف و مفهوم دهی دوباره به روش تحقیق اجتماعی تلاش کردند. با این تلاش ها روش شناسی متاخری تحت عنوان تحقیق با روش های ترکیبی ابداع شد که ورای مجادلات پارادایمی سنتی، بر اصول و منطق رویکرد پراگماتیسم مبتنی است. این روش بعد از شیوه های کمی و کیفی به عنوان جنبش روش شناختی سوم مطرح شده است. تحقیق با روش های ترکیبی عبارت است از استفاده هم زمان یا متوالی از هر دو روش کمی و کیفی که ضمن تلفیق هر دو روش، به ترکیب جدیدی ورای استفاده مستقل از هر یک از آن ها دست یافته و در عین حال منطق پارادایمی هر دو روش را نیز در نظر بگیرد.بر این اساس، مقاله حاضر درصدد است به مطالعه انواع طرح های تحقیق با روش های ترکیبی بپردازد. با توجه به دامنه، ابعاد و ویژگی های وسیع و پیچیده این روش شناسی متاخر، محتوای مقاله عمدتا بر نوع شناسی طرح های تحقیق کاربرد پذیر در تحقیقات ترکیبی متمرکز شده است. بنابراین ابتدا به بنیادهای پارادایم پراگماتیسم و مقایسه آن با سایر پارادایم های مسلط در علوم‏ اجتماعی پرداخته می شود، سپس ابعاد متفاوت تحقیق با روش های ترکیبی و عناصر کمی و کیفی آن مورد توجه قرار می گیرد. در نهایت، طیفی از نوع شناسی های متداول از طرح های ترکیبی، معیارهای نوع شناسی و نیز اصول و روش های فنی برخی از مهم ترین انواع آن معرفی می شوند.

آیین های سوگواری ماه محرم در شهر اردبیل پدیده مذهبی ساده ای نیست، بلکه چنان کیفیتی را داراست که خصایص یک نمود زنده و فعال فرهنگی و اجتماعی را آشکار می سازد. هدف این مقاله درک و توصیف دقیق مراسم عاشورا در جامعه اردبیل به عنوان میراثی فرهنگی در زمان کنونی و تحلیل مردم شناختی کارکردهای اجتماعی این مراسم در جامعه مورد بررسی است. مقاله حاضر می کوشد با تکیه به روش مردم نگاری، توصیفی جامع، عینی و بدون استنتاج ارزشی از سنن و رسوم عزاداری حسینی در اردبیل ارائه دهد و بر مبنای نظریات امیل دورکیم و کلیفورد گیرتز کارکردهای این مراسم را در حیات اجتماعی و فرهنگی مردم بررسی کند. یافته های تحقیق در دو دسته کلی «ترتیب و کیفیت برگزاری مراسم عزاداری» و «علائم و نشانه ها در مراسم عزاداری» موضوع بندی شده اند. نتیجه کلی آن است که افراد با شرکت در مراسم عاشورا، هویت جمعی و تشخص اجتماعی می یابند و فردیت آن ها در خدمت «وجدان جمعی» قرار می گیرد. علائم و نمادهای به کاررفته در مراسم عزاداری که ماخوذ از نظام فرهنگی جامعه مورد بررسی است، تعلق عزاداران به یک جمع مشخص را نشان می دهد.

سالمندان در ایران معاصر به دلیل تغییرات جمعیت شناختی بخش بزرگی از جامعه ایران به شمار می آیند. پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر احساس آسایش سالمندان انجام گرفته است. این پژوهش به شیوه پیمایشی با کمک پرسش نامه درباره 400 نفر از سالمندان در شهر سبزوار صورت گرفت. بر اساس یافته های این پژوهش بین متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، درآمد، وضعیت مسکن، تسهیلات زندگی، اعتقادات مذهبی، تندرستی، شغل، عزت نفس و کیفیت زندگی با احساس آسایش سالمندان رابطه وجود دارد. بر اساس نتایج رگرسیون چندمتغیره از بین کل متغیرهای مستقل، متغیرهای عزت نفس، اعتقادات مذهبی، کیفیت زندگی و تسهیلات زندگی رابطه مستقیم با احساس آسایش داشتند و قادر بودند 51 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. متغیر عزت نفس بیشترین تاثیر مستقیم را بر احساس آسایش سالمندان داشت (0.60) و بیشترین تاثیر کل متعلق به متغیر تسهیلات زندگی (0.36) است که نشان می دهد هنوز نیازهای اولیه مادی سالمندان تامین نشده است.

این مقاله به بررسی ارتباط بین میزان استفاده از شبکه های تلویزیونی ماهواره و هویت فرهنگی بومی (کردی) می پردازد. به لحاظ نظری، جهت بررسی این رابطه تلفیقی از نظریات در حوزه پیامدهای هویتی رسانه به کار گرفته شده است. روش شناسی پژوهش، کمی ـ پیمایشی بوده و از ابزار پرسش نامه جهت گردآوری اطلاعات در بین دانشجویان کرد کلیه دانشگاه های شهر سنندج استفاده شده است. تعیین حجم نمونه بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران صورت گرفته و نوع نمونه گیری طبقه ای است. حجم نمونه مورد بررسی 378 نفر است.نتایج نشان دارد که 46.5 درصد پاسخگویان ماهواره داشتند و از آن استفاده می کردند. میزان استفاده از ماهواره بر حسب ساعت در شبانه روز و نیز بر اساس سه نوع محتوای خبری، سرگرمی و آموزشی سنجیده شده و رابطه آن با هشت مولفه هویت فرهنگی شامل پای بندی به زبان، علاقه به میراث فرهنگی بومی، تدارکات ازدواج سنتی، آداب و رسوم، اجرای آیین های مذهبی، تمایل به محصولات فرهنگی محلی، علاقه به غذای سنتی و اوقات فراغت بومی به طور جداگانه و سپس یک جا مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون فرضیات نشان داد که بین میزان استفاده از ماهواره و نیز محتواهای سه گانه آن (به ویژه محتواهای خبری و سرگرمی) با هویت فرهنگی بومی دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد؛ به این ترتیب که افرادی که زمان بیشتری را صرف استفاده از ماهواره کرده اند، به نسبت، نمره کمتری از سازه هویت فرهنگی محلی دریافت کرده اند که به نوبه خود نشانگر تغییر رفتار به سمت الگوهای جدید است. به علاوه، نمره میزان هویت فرهنگی دانشجویان مورد مطالعه به حد وسط گرایش دارد؛ به این معنا که هویت آنان نه منسجم و نه گسسته، بلکه بی طرفانه و سازش کار است.