جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تعيـين اينكـه مـؤمن كيسـت ومـؤمنی چيسـت، دايرمـدار تعيـين مفهـوم ايمـان اسـت كـه بدين منظور ارائه مشخصه هايی برای مفهوم ايمان ضروری مـی نمايـد. ارائـه تعريـف ايمـان مورد توجه متكلمان مسـيحی ومتكلمـان اسـلامی بـوده اسـت. هرچنـد اسـتاد مطهـری بـه صورت مستقل به تعريف موضوع ايمان اقدام نكرده است؛ ولی از مجموعه مطالب ايشـان كه مرتبط با موضوع ايمان است، می تـوان دريافـت كـه ايشـان ايمـان را نـوعی دلبسـتگی می داند كه از جنس معرفت محض نيست. ايمان در مرتبه ای برتراز علم قـرار مـی گيـرد و موضوع آن كه همان موضوع دلبستگی آدمی است، می تواند مذهبی و يا غيرمذهبی باشد. پل تيليش متأله اگزيسيتانسياليست مسيحی نيز ايمان را به حالت دلبسـتگی نهـايی آدمـی و غايت او معرفی می كند. دلبستگی فرجامين هر شخص متفاوت با ديگری ودقيقاً امری شخصی است. او غايت نهايی زندگی انسان را تنها خداوند تعالی می دانـد و ايمـان را عملـی آگاهانـه و امری تضمينی كه كل وجود انسان را در برمی گيرد، می داند. ايمان امری احساسـی نيسـت كـه مولود عاطفه باشد. ايمان می تواند زايل شود و به اصطلاح ممزوج با شك گردد كه اتفاقاً همين امر است كه پويايی ايمان را به همراه دارد و آخرالامر اينكه ايمان، عملی آگاهانه است كـه از روی آزادی،ولی با دخالت عنصر ناخودآگاه شخصيت آدمی شكل می گيرد.

این پژوهش با محوریت و مبنا قرار دادن کتاب نهج‌البلاغه، در صدد ارائه یک مدل دینی و اسلامی از پدیده ارتباطات کلامی انسان با انسان است. برای تحقق این هدف، دو سؤال مکمل زیر قابل طرح است: الف) ارتباطات کلامی انسان با انسان مندرج در نهج‌البلاغه چه مختصات، ویژگی‌ها و خصوصیاتی دارد، ب) و چه الگو و مدلی از ارتباطات کلامی فرد با فرد از این کتاب قابل استنباط است. برای نیل به این هدف، کل متن نهج‌البلاغه (خطبه‌ها، نامه‌ها و کلمات قصار) با روش «تحلیل محتوای کیفی» که متناسب این موضوع و این هدف است، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و کل مضامین مرتبط با ارتباطات کلامی فرد با فرد در کتاب مورد توجه، دسته‌بندی و مورد مقوله‌بندی قرار گرفته است. دو سؤال تحقیق حاضر که برای دستیابی به هدف تحقیق عنوان شده، متناسب و هماهنگ با مسئله تحقیق و ضرورت تحقیق می‌باشد؛ قابل اذعان و اعتراف است که در علوم انسانی بطور کل و در علم ارتباطات بطور خاص، بیشتر نظریات، دیدگاه‌ها و مدل‌ها اختصاص به دنیای غرب و تفکر غربی دارد و همین مدل‌ها و نظریه‌ها نیز در مراکز آموزشی و دانشگاهی، مبنا و منبع تدریس واقع می شود. متاسفانه آثار مستقل بسيار اندكي نگارش يافته است كه بطور خاص به ارتباط ميان مقوله دين و ارتباطات و تعريف ارتباطات انساني با رويكرد ديني پرداخته باشد به شكلي كه بتواند نگرش ما نسبت به دنیای ارتباطات و علم ارتباطات را از موضع انفعال و تقلید بیرون آورد. نتایج تحقیق و نتایج مدل ترسیمی، به طور گزینشی و به طور تیتروار نشان از این است که از نگاه نهج‌البلاغه هدف در ارتباطات کلامی به طور اخص و ارتباطات انسانی به طور اعم در درجه اول نه تحت تأثیر قرار دادن و «اقناع دیگران» است آن طور که اکثر ارتباط‌شناسان می‌گویند، بلکه «تحقق امر خداوند» یا به عبارتی بندگی خداوند است. این مدل همچنین نشان می‌دهد که ارتباطات کلامی فرد مبتنی بر جهان‌بینی فرد و مبتنی بر هستی‌شناسی فرد از عالم است. در نهج‌البلاغه عنصر «پیام» یک عنصر خنثی و فارغ از ارزش تصور نمی‌شود؛ بلکه ملاک‌های چهارگانه‌ای مطرح می‌شود که این عنصر براساس این ملاک‌های چهارگانه (قصد درونی، سودمندی، تطابق با واقعیت، تناسب با موقعیت) ارزش‌سنجی می‌شود. همچنین براساس عامل «قلب سلیم» یا به عبارتی عامل «تقوا» و بود و نبود آن، تقسیم‌بندی متفاوت و جدیدی از مهارت و عمل گوش دادن براساس فرمایشات مولا (ع) استنباط می‌شود. و نیز عنصر «تأثیر» جزء عناصر اصلی، پایه‌ای و همیشگی ارتباط کلامی و انسانی محسوب می‌شود که دو نوع نمود و دو نوع تجلی دارد. در علم ارتباطات تعاریف مختلفی از ماهیت ارتباط ارائه شده؛ در نهج‌البلاغه ارتباطات کلامی در مقام تعریف و به لحاظ ماهوی از دید حضرت امیر (ع) یک «عمل» تعریف می‌شود. همچنین ارتباطات کلامی یک «تکلیف» است و ماهیتی تکلیف‌مدارانه دارد اما نه تکلیفی از جنس تکلیف قانونی، عرفی و اخلاقی؛ بلکه تکلیفی از جنس تکلیف الهی.

متفکران مسلمان و مسیحی عموما" در موضوع ایمان نظریه پردازی کرده اند . برای دستیابی به حوزه معنایی ایمان باید مشخصه های اصلی مفهوم ایمان را به دست آورد که این شیوه در مورد کلیه مفاهیم انتزاعی کاربرد دارد . نظریه پردازی متالهان و متفکران مسیحی به دو حوزه نظریه های گزاره ای یا اراده گرا و نظریه های غیر گزاره ای قابل تقسیم است . این تقسیم بندی متناظر با مذاهب کاتولیک و پروتستان است . مشخصه هایی که می توان آن را به عموم این نظریه های نسبت داد عبارت است از خردپذیری ایمان ، تفاوت ایمان با علم و عقل ، حضور اراده در تحقق ایمان ، معرفت نبودن ایمان . همچنین عموم نظریه ها را می توان در جهت تبیین ایمان دینی ارزیابی نمود. در حوزه اسلامی مشخصه های برشمرده شده از اقرار زبانی و عمل ظاهری تا تصدیق قلبی و معرفت باطنی نوسان داشته است . خارج بودن عمل از حوزه مفهومی ایمان و تعبیر ایمان به دلبستگی درونی پسندیده ترین مشخصه های برشمرده شده در حوزه اندیشه اسلامی ارزیابی می گردد . متعلق ایمان جایگاه قابل توجهی در بحث ایمان دارد ولی ارتباطی به مفهوم ایمان ندارد. هرچند می تواند در گونه بندی ایمان موثر باشد . پذیرش گونه برای ایمان به معنی پذیرش زیستهای مومنانه متفاوت است که این تفاوت گاهی به تفاوت متعلقات ایمان و در مواردی به تفاوت خاستگاه و تعریف ایمان باز می گردد. در قرآن ایمان آوردن فرآیندی دوسویه معرفی شده است : عطای خداوند و اراده و پذیرش انسان در طول یکدیگر زمینه ایمان آوری را مهیا می سازند . مومن ، صاحب بینش ، آینده نگر و صاحب قلب پذیرا و ایمان آوردن او فعلی دلیل پذیر و عقل پسند است ، اما دلیل محور نیست . عمل صالح جزء ایمان به شمار نمی رود و گناهکاری مومن او را از دایره ایمان خارج نمی سازد . مومنین به توبه و تذکر و نو کردن ایمان خود ترغیب شده اند . تسلیم ، توکل ، اطمینانن و خشوع با ایمان قابل جمع هستند اما در مفهوم ایمان نمی گنجند . در آیات قرآنی توصیفی که ایمان ر مشخصا" امری فطری بنامد به چشم نمی خورد . معرفی قلب به عنوان جایگاه ایمان ( تصدیق قلبی ) ، مطلوبیت ایمان دینی ، تفاوت ایمان با علم و عقل ، پذیرفتن نقش اراده در ایمان از ویژگیهای مشترکی است که همسویی نظریه های ابراز شده در موضوع ایمان را با آموزه های قرآنی تایید می کند . قرآن متعلقات مختلفی برای ایمان برشمرده است اما نمی توان این متعلقات را جز در یک مورد ایمان به حق و ایمان به باطل ) گونه ساز دانست . شاید نزدیکترین رای به صواب این باشد که در قرآن گونه های مومنی کردن آمده است نه گکونه های ایمان . متعلق ایمان مطلوب قرآنی خداوند است و آنچه بر حضرت محمد (ص) نازل شده است . بررسی ویژگیهای مومن مطلوب قرآنی بیانگر این حقیقت است که قرآن در صدد ارائه الگویی موفق برای انسان، در صحنه زندگی دنیایی است .

پیوست در منابع دیجیتالی