جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اعتقادات، زیربنای نظام اخلاقی و احکام عملی دین اسلام است. شیوه های گوناگونی در تبیین این اعتقادات رایج است که هر کدام کاستی ها و محسناتی دارد. قرآن کریم توانسته است با روش های فراگیر و جذّاب، راه باورمندی به مسائل اعتقادی را هموار سازد و در این زمینه، روشی خاص دارد و با پیوند شیوه های دلیل گرایانه و اقتدا معیاری، راهی نو ترسیم می کند. نگارنده، با رویکردی قرآنی به مسأله اعتقادات، ابعاد گوناگون مسائل اعتقادی را بررسی کرده که برخی نتایج به دست آمده بدین قرار است: 1. قرآن، میان ضرورت هر یک از اصول اعتقادی و جوانب و ابعاد آن، تفکیک قائل می شود; اصل هر کدام را از اثبات بی نیاز می داند; ولی جوانب هر اصل را نیازمند اثبات می شمرد و برای آنها استدلال می آورد. 2. از دید قرآن، گاهی به اجمال، باید به غیب ایمان داشت، و گاهی به تفصیل، مواردی متعلّقات ایمان برشمرده شده است. 3. از جهات بینشی و تربیتی می توان تقدّم و تأخّرهایی را برای هر یک از اصول اعتقادی در نظر گرفت. 4. قرآن در ارائه اصول اعتقادی از شیوه های استدلالی، تربیتی، هنری، فطری و ارشادی بهره گرفته است.