جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب "ذنوب الكبیرة" ترجمه کتاب "گناهان كبيره" اثر آیت‌الله سيد عبدالحسين دستغيب، در معرفى و تشريح گناهان كبيره مى‌باشد. مؤلف، در اين اثر، با جالب‌ترين اسلوب، گناهان كبيره را استقصاء نموده و آيات قرآن و روايات وارده از اهل‌بيت (علیهم السلام) را در هر مورد، به دقت بررسى نموده است. وى با بيانى ساده، قلمى روان و داستان‌هايى عبرت‌انگيز كه قابل فهم و استفاده عامه مردم باشد، اثرى بى‌بديل ارائه نموده كه مورد استقبال و توجه خاص و عام قرار گرفته است. در جلد دوم، گناهان كبيره که نص صریح برای آن نیست، معرفى شده‌اند كه عبارتند از: غيبت، نميمه، ريختن آبروى مؤمن، مكر و نيرنگ، احتكار، حسد، دشمنى كردن با مؤمن، مساحقه، قيادت و دياثت، استمناء، بدعت، حكم ناحق، كفران نعمت، فتنه، فروختن اسلحه به كفار، هتك قرآن، هتك مساجد، هتك مشاهد مشرفه و هتك تربت حسينى. خاتمه، در دو بخش، به بيان حقيقت توبه، فضيلت و وجوب آن و نيز حكايت‌هاى بيداركننده، اختصاص يافته است.

کتاب "ذنوب الكبیرة" ترجمه کتاب "گناهان كبيره" اثر آیت‌الله سيد عبدالحسين دستغيب، در معرفى و تشريح گناهان كبيره مى‌باشد. مؤلف، در اين اثر، با جالب‌ترين اسلوب، گناهان كبيره را استقصاء نموده و آيات قرآن و روايات وارده از اهل‌بيت (علیهم السلام) را در هر مورد، به دقت بررسى نموده است. وى با بيانى ساده، قلمى روان و داستان‌هايى عبرت‌انگيز كه قابل فهم و استفاده عامه مردم باشد، اثرى بى‌بديل ارائه نموده كه مورد استقبال و توجه خاص و عام قرار گرفته است. در جلد اول، گناهان كبيره که نص صریح برای آن هست، معرفى شده‌اند و در آن مجموعا چهل گناه توضيح داده شده است كه عبارتند از: شرک، یاس، آدم کشی، دروغ، عاق، قطع رحم، رباخواری، زنا و قمار

کتاب "علم السياسة" اثر استاد "سيد صدر الدين قبانجي" می باشد پژوهشی تحلیلی - توصیفی درباره علم سیاست از دیدگاه اسلام است که با هدف ارائه ریشه های علم سیاست در منابع اسلامی تدوین شده است. نویسنده با روش تطبیقی و با استناد به آثار و تحقیقات گوناگون سر فصل‏های زیر را مورد بحث قرار داده است: علم سیاست، مشکل سیاسی، آینده سیاسی انسان، دولت، حکومت و ضرورت‏ها و شکل‏های آن، امت، هموطنان، ملت و قوای سیاسی او (احزاب، رفراندم و رای عمومی).

کتاب عقائدی حاضر همانطور که از اسمش هم پیداست درباره موضوعات و مسائل مختلف عقائدی بحث می کند که موضوعات بسیار مهم و مورد ابتلائی هم هستند از جمله توحید ، ادله توحید، صفات الهی، مسئله بداء، برهان حرکت ، برهان حدوث، الحاد در اسماء الهی ، وی ، اعجاز قرآن و... از جمله موضوعات بحث شده در کتاب می باشد.

کتاب «الحركة الاصلاحية من الحسين (علیه السلام) الى المهدى (عجل الله تعالی فرجه)» اثر سيد صدرالدين قپانچى، مجموعه پرسش‌ ها و پاسخ‌ هاى عقيدتى درباره مهدويت، اصلاح‌ گرايى و سنت‌ هاى الهى در صحنه تاريخ اجتماعى است كه به زبان عربى و در سال 1426 ق، نوشته شده است. كتاب به در خواست مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) نجف اشرف، تدوين شده است. كتاب با دو مقدمه از مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و مؤلف در تبيين اهداف مركز و بيان انگيزه تأليف، آغاز و مطالب در ده فصل ارائه گرديده است. نويسنده در فصل اول، بعد از توضيح اين نكته كه چگونه حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) تعبيرى از وحدت حركت اديان و امتداد نهضت امام حسين (علیه السلام) مى‌ باشد، غيبت امام معصوم (علیه السلام) را بررسى نموده و قضيه امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را ضرورت تفكر دينى دانسته است. در فصل دوم، فلسفه و اهداف حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و اينكه آيا ايشان دين جديدى را ارائه خواهند نمود، مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده در فصل سوم، پس از بيان اشتراكات حركت انبياء به اين سؤال پاسخ داده است كه آيا حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه)، مسلحانه بوده يا يك تغيير اجتماعى است؟ ايشان در فصل چهارم، به دنبال ارائه ادله‌ اى در رابطه با امكان طول عمر زياد بوده و به اين سؤال پاسخ داده است كه چرا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) تا به حال ظهور نكرده است. وى در فصل پنجم، بشارت تورات و انجيل درباره حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را اثبات كرده و چگونگى تفسير نصوص پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ساير انبياى الهى پيرامون آن حضرت را توضيح داده است. در فصل ششم، مسير حركت امام حسين (علیه السلام) از مدينه به مكه، احتجاج با حجاج در عرفات و سپس رهسپار شدن به‌ سوى كربلا، تشريح و تشابهات حركت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) با اين سير بررسى شده است. در فصل هفتم، نقاط افتراق بين حركت امام حسين (علیه السلام) و حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) بيان شده است، فصل هشتم، معجزات و امور خارق العاده‌ اى كه در حركت حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) به وقوع خواهد پيوست را بررسى نموده است. نويسنده، معتقد است كه نحوه ولادت، غيبت و طول عمر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خود معجزه بزرگى است كه قابل انكار نمى‌ باشد. در فصل نهم، سنت ابتلا و مسئله ديدار با امام زمان در دوران غيبت مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده پس از تشريح ادله عقلى، شرعى، علمى و خارجى بر وجود امام منتظر (علیه السلام)، چهار صورت براى امكان ملاقات با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) را بيان كرده، هريك را مفصلا توضيح داده و براى هركدام نمونه‌ اى را ذكر كرده است. اين چهار صورت عبارتند از: لقاء عام، ديدار در خواب، ديدار در صورتى كه شخص آن حضرت را نشناسد و ملاقات در صورتى كه فرد امام زمان (علیه السلام) را بشناسد.

هدف از این پایان نامه، بررسی احزاب سیاسی از دیدگاه اسلام است. تحقیق حاضر که به روش کتابخانه ای انجام گرفته در سه بخش تنظیم گردیده است. بخش اول اختصاص به بررسی احزاب سیاسی از دیدگاه اندیشمندان غربی دارد. دربخش دوم، تشکیلات سیاسی از دیدگاه اسلام مورد بحث قرار می گیرد و نهایتا" دربخش سوم، صفات و ویژگی های یک تشکل اسلامی مورد بحث قرار می گیرد. یافته های تحقیق نشان می دهد که احزاب سیاسی به معنای نوین آن، شکل تکامل یافته و پیچیده تر تشکیلات سیاسی است که جوامع بشری کمتر خالی از آن بوده است. این پدیده از نظر اسلامی امری مستحدثه می باشدو اگر تشکل سیاسی در اسلام امر مجاز و مشروع باشد این امر به معنی پذیرش تشکل حزبی و ساختار احزاب سیاسی موجود در جوامع غربی نیست چرا که این حالت یکی از انواع ممکن تشکل سیاسی است. همچنین مشروعیت تشکل به معنای وجوب آن نیست و این تحقیق نیز درصدد اثبات جواز آن است. پنج دلیل جواز تشکل سیاسی به شرح زیر است: ‎۱) تشکل سیاسی تنها در جامعه ای ممکن است که نظام حکومتی آن اصل مشارکت سیاسی را پذیرفته باشد و چون نظام سیاسی اسلام اصل مذکور را پذیرفته است پس تشکیلات سیاسی نیز دارای جایگاه خاصی بوده و نتیجتا" مشروع می باشد. ‎۲) چوندر نظام حکومتی اسلام حاکم باید" اصلح" باشد لذا یکی از راههای موثر انتخاب اصلح تشکیلات سیاسی است. ‎۳) نظارت عمومی و یا امربه معروف و نهی از منکر در نظام اسلامی دارای جایگاه رفیعی است و تشکل سیاسی می تواند مصداق امر به معروف گروهی باشد. ‎۴) از ملزومات مبارزه با طاغوت و حکام ظالم تشکل سیاسی است و مبارزه با طاغوت از واجبات اسلامی می باشد. ‎۵) زندگی سراسر مبارزه ائمه دین خود بهترین گواه بر مشروعیت تشکل سیاسی دراسلام است.