جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

كلام از جمله ي علوم اسلامي است كه سابقه اي طولاني دارد. اولين كسي كه به مباحثات كلامي پرداخت امام علي(ع) بود در اوايل قرن دوم هجري با ظهور معتزله علم كلام رسما" پديد آمد. بعدا" فرقه هاي متعدد ديگري در علم كلام ظاهر شدند از جمله شيعه و اشاعره. علم كلام علمي است كه به اثبات عقلاني عقايد اسلامي و دفعا عقلاني از اين عقايد مي پردازد. موضوع علم كلام بيش تر خدا و صفات اوست ادبيات فارسي از اين علم هم مانند بسياري ديگر از علوم تاثير پذيرفته و اين علم در اشعار شاعران انعكاس يافته است. حديقه ي سنائي از جمله آثاري است كه مباحث كلامي فراواني در آن آمده است از جمله: خداوند صفات او نبوت رزق و مسايل ديگري از اين قبيل فهم دقيق اشعاري كه اين مطالب در آن ها آمده احتياج به بررسي و بيان آنها بر اساس آراء متكمين دارد اشعار سنائي در اين پژوهش بر اين اساس بررسي و مشكلات آن حل شده است و در اين زمينه جوابگوي نياز خوانندگان حديقه است.

این تحقیق مشتمل بر شش فصل با این عنوان هاست: فصل اول، معرفی تبلیغ و مُبلّغ؛ فصل دوم، شیوه تبلیغ حضرت محمد(ص)؛ فصل سوم، شیوه تبلیغ حضرت نوح(ع)؛ فصل چهارم، شیوه تبلیغ حضرت ابراهیم(ع)؛ فصل پنجم، شیوه تبلیغ حضرت موسی(ع)؛ فصل ششم، شیوه تبلیغ حضرت عیسی(ع). نویسنده چنین نتیجه گرفته است که همه این پیامبران از سه شیوه حکمت، موعظه و جدال احسن در تبلیغ بهره می گرفتند.

در این‌ مقاله‌ عرفان‌ در سیر تحولی‌ و تطوری‌اش، از ابتدا تا قرن‌ نهم‌ قمری‌ بحث‌ و بررسی، و بر معنای‌ «معنویت‌گرایی» و «وجهة‌ الاهی» عرفان‌ که‌ منظور نظر صائب‌ و ثاقب‌ مرحوم‌ علا‌ مة‌ طباطبایی؛ در آثار و اثمار وجودی‌اش‌ بود، تکیه‌ و تأکید شده‌ است‌ که‌ او‌لاً‌ این‌ معنا در فطرت‌ آدمیان‌ و همة‌ ادیان‌ و مذاهب‌ و ملل‌ و نحل‌ موجود است‌ و ثانیاً‌ حقیقت‌ معنویت‌خواهی‌ و راه‌ و روش‌ نیل‌ به‌ آن‌ و شریعت‌ کاملی‌ که‌ موصل‌ و مؤ‌د‌ی‌ انسانِ‌ سالک‌ به‌ اوج‌ معنا و قلة‌ بلند کمال‌ و قرب‌ الاهی‌ است، در اسلام‌ ناب‌ متجلی‌ شده‌ است. از طرف‌ دیگر، «توحید» که‌ غایت‌ قصوی‌ و مقصد اَسنی‌ در عرفان‌ اصیل‌ اسلامی‌ و فوق‌ نگرش‌ کلامی‌ و فلسفی‌ است‌ و به‌ «توحید» حالی، شهودی‌ و ... می‌رسد، در حقیقت، باطن‌ همة‌ ساحت‌های‌ سه‌گانة‌ معارف‌ اسلامی‌ یعنی‌ عقیدتی، اخلاقی‌ و عرفانی، و فقهی‌ و شرعی‌ است‌ و «انسان‌ کامل»، همانا انسان‌ موحد ناب‌ است‌ و توحید، فنا در ذات‌ الاهی، فنای‌ ذاتی، صفاتی‌ و افعالی‌ خواهد بود که‌ مرحوم‌ علا‌ مه‌ در رسالة‌ التوحید به‌ نحو احسن‌ و اکمل، وحدت‌ حقة‌ حقیقیه‌ را تبیین، آن‌گاه‌ اسما و مراتب‌ اسمای‌ حسنای‌ الاهی‌ را نیز در رسالة‌ الاسمأ ترسیم‌ و تصویر کرده‌ است. به‌ هر حال، نویسنده، کاربرد چهارم‌ یعنی‌ «معنویت‌ مداری» و وجهة‌ الاهی‌ عرفان‌ را عمق‌ اندیشه‌های‌ عرفانی‌ علا‌ مه‌ و «توحید ناب» را اوج‌ تکامل‌ عرفانی‌ و خلاصه‌ و عصارة‌ عمیق‌ و شگرف‌ و شگفت‌ اسلام‌ ناب‌ برمی‌شمارد که‌ مختص‌ فرهنگ‌ و شریعت‌ و معارف‌ اسلام‌ ناب‌ است‌ و دیگر هیچ.

کتاب مصباح الهدایه یکی از منابع مهم درسی در رشته عرفان اسلامی به شمار می آید که در طی دوره کارشناسی ارشد و دکترا جزء کتب درسی می باشد و همچنین در آزمون ورودی مقطع دکترا مورد سوال قرار می گیرد. کتاب مصباح الهدایه در سال 1349 ق/1309 ش به قلم امام خمینی (ره) تألیف گردیده است. این کتاب درباره حقیقت محمدیه و ولایت علویه و چگونگی سریان آن در دو عوالم غیب و شهود و سربان آنها در مراتب نزول و صعود و بررسی مقام نبوت در این جهان و عالم دیگر به سبک و شیوه عرفانی است. حضرت امام خمینی (ره) در این کتاب همواره بر نکته مهمی تأکید می ورزند که مطالعه و بحث علمی برای رسیدن به مقامات معنوی و دریافت حقیقت مکفی نیست حتی اگر آن علم علم عرفان باشد بلکه رسیدن به حقیقت نیاز به سلوک عملی مجاهده و ریاضت دارد.

هدف پژوهش ارایه الگو و راهکارهای علمی برای رشد و تعالی انسان با توجه به نظرات امام خمینی و عزیزالدین نسفی. روش پژوهش مطالعه کتابخانه ای می باشد. نتیجه کلی : شناخت انسان کامل و راه نظری و عملی تقرب به این مقام که مقصد آفرینش است.‬

پایان نامه ی حاضر مشتمل بر شش بخش با این موضوعات است: بخش اول، کلیات ذکر: معانی ذکر، انواع ذکر، مصادیق ذکر در قرآن؛ بخش دوم، فلسفه ی ذکر: فضیلت ذکر خدا، علل نیاز به ذکر خدا، توفیق ذکر از خداست؛ بخش سوم، مراتب ذکر: مقدمات ذکر (یقظه، توبه، محاسبه، انابه)، مقارنات ذکر، ذکر مأثور؛ بخش چهارم، در وصف ذکر و ذاکر: ذکر در قرآن و حدیث (نمونه هایی از اذکار قرآنی در قالب ثنای خدا، ذکر اسم اعظم و صفات خدا، ذکر نعمت الله، ذکر آلاءالله، ذکر آیه، ذکر اهل بیت، ذکر پیامبران، ذکر ایام الله، ذکر مرگ و حیات)، ذاکرین (الله، هستی، پیامبر، حضرت فاطمه، اصحاب پیامبر، خردمندان)؛ بخش پنجم، موانع ذکر و عواقب آن: موانع ذکر (نسیان، غفلت، تسلط شیطان بر نفس، دنیاطلبی)، مضّار ترک ذکر (بیماری های روان، خودفراموشی، فراموش شدن انسان توسط خدا، همراهی شیطان،...)؛ بخش ششم، آثار ذکر: آفات ذکر (افراط و تفریط، عدم توجه در محافظت ذکر از شیطان، ریا، عجب)، فواید ذکر (آمرزش گناهان، قدرت تشخیص، آرامش قلب ها، شرح صدر، تمرکز فکر)

شناخت جایگاه حقیقت محمدی و حقیقت علوی در مراتب ظهور، یکی از بنیان های معرفتی عرفان امام در مبحث انسان کامل است. شناخت نسبت این دو و توجیه معنای ظهور تبعی اسم اعظم در حقیقت علوی و اختصاص اسم مستاثر به حقیقت محمدی مباحث جدیدی را پیش روی انسان می گشاید. اعتقاد به مقام علوی، در عرفان امام خمینی، نقطه عطفی است که آن را از عرفان ابن عربی و قیصری متمایز نموده و صبغه شیعی به آن داده است. ایشان در مساله ولایت و خلافت ظاهری رسول ختمی مرتبت متلزم به دو اصل ثقلین بوده و با آنکه احترام زیادی برای ابن عربی قائل است و او را شیخ کبیر می خواند؛ در مساله خلافت رسول اکرم (ص) موضع می گیرد و با مبانی عرفانی پاسخ ایشان را می دهد. ایشان حقیقت علوی را در بحث ولایت مطلقه گنجانده و خلافت ظاهری را منتسب به آن بزگوار می داند.

رابطه میان عارفان و متشرعین - به نمایندگی فقها - در طول تاریخ تمدن اسلامی، رابطه‌ای پر فراز و نشیب بوده است. تلقی عارفان از شریعت نیز به همین منوال با نوسانات مختلفی همراه بوده است. برخی از اهل تصوف، حقیقت را همان شریعت می‌دانند (وحدت‌انگاران) و برخی دیگر حقیقت را ورای شرع و قانون می‌انگارند و حضور شریعت را مخلّ ظهور طریقت و تصوف می‌دانند (معارضان). برخی گروه‌های دیگر نیز با اصالت دادن به هر یک از دو گفتمان، معتقدند نبایستی هیچ‌یک در حریم دیگری ورود کرده و هر یک متکفل سامان دادن به بخشی از نیازهای این‌جهانی و آن‌جهانی فرد است (استقلال‌اندیشان). گروه دیگری نیز فارغ از آنکه خود به کدام‌یک از دو گروه وحدت‌اندیش یا استقلال‌اندیش معتقدند، در پی ایجاد گفت‌و‌گو میان این دو گفتمان پرقدرت فرهنگ و تمدن اسلامی‌اند و معتقدند چنانچه بتوان با گفت‌و‌گو و برقراری آتش‌بس میان این دو گروه پتانسیل‌های موجود در هر یک را به فعلیت رساند، فرهنگ و تمدن اسلامی شاهد یک جهش عظیم رو به جلو، هم در جهات مادی و هم در سمت‌و‌سوی معنوی خواهد بود (گفتگو). این مقاله می‌کوشد تا آرای جریانات مختلف فکری اسلامی را ذیل یکی از این چهار گروه دسته‌بندی نماید.