جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مهم ترین کهن الگو های یونگ «خویشتن» است که بیانگر یک نمونة خداگونه در آفرینش انسان است و رسیدن به این نمونة خداگونه، غایت رشد او را نشان می دهد. عطار با کمک مصداق های گوناگون کهن الگویی خویشتن در یک مسیر ماندالایی از خود تا خود مثالی به بیان نهایت رشد و ادغام در ترکیب عالی تری می پردازد که در عرفان به مقام فنا تعبیر می¬شود و یونگ آن را «حل شدن من در خویشتن» تعبیر می کند. عطار این فنا را در افعال الهی می داند ؛ زیرا سی مرغ تنها در فعل الهی (خویشتن) غرق شدند نه در ذات الهی، و یونگ آن را تکامل در ناخودآگاه فردی می¬داند. یونگ مانند عطار معتقد است که خویشتن (سیمرغ) هیچ گاه جای خدا را نمی گیرد؛ گرچه ممکن است پیمانة فیض الهی باشد. گوناگونی نمودهای کهن الگوی خویشتن در منطق الطیر بیانگر آن است که راه های معرفت بی شمار اما حقیقت یکی است و عطار این اندیشة فلسفی – عرفانی – روان¬شناختی را در نهایت ایجاز در تمثیل سی مرغ نمود سیمرغ تعبیر نموده است که سیمرغ «خویشتن یا صورت الهی» سی مرغ است که بر اساس نظریة فرایند فردیت یونگ، سیر تحول شخصیت سالکان از من (سی مرغ) به خویشتن (سیمرغ) تحقق یافته است.

در این پایان نامه حضرت مریم (ع) در آیات قرآن و تورات و انجیل مورد تحقیق قرار گرفته و حاوی مطالبی چون عفت، پاکدامنی، کمال و تقرب او به پروردگار، نیز صبر و تواضع و سایر فضائل اخلاقی آن حضرت است.

تعزیه (شبیه خوانی) نمایشی آیینی، روایی، منظوم و موسیقایی است که از دل عزاداری های شیعیان ایرانی بر پیشوای سوم خود، امام حسین (ع) پدید آمد و حول محور واقعه عاشورا، در سال 61 ه. ق، شکل گرفت. محور اصلی این نمایش، شهادت امام حسین (ع) و یارانش در واقعه کربلاست، اما بهره های فراوانی از فرهنگ، ادبیات کهن و اساطیر ایرانی برده است و ارتباط عمیقی با عواملی از جمله مذهب، اسطوره، داستان های عامیانه و فرهنگ سنتی جامعه دارد. متون تصویری تعزیه که در پرده های تعزیه، شبیه خوانی ها، سقاخانه ها، سقانفارها و قهوه خانه ها نقش بسته اند، بیانگر این ارتباط عمیق با هویت دینی، ملی و فرهنگی بوده است. نقاشی های مذهبی مجموعه ای از صحنه های جنگ ها و نبردهای معروف پیامبر اسلام، حضرت علی (ع) و وقایع کربلا را دربر می گیرد. در کنار این نقوش، باورها دینی نیز نقش زیادی در پر کردن فضای تصویری سقانفارها دارند. این باورها مربوط به اعتقادات مذهبی مردم درباره معاد، بهشت و دوزخ، جهان آخرت، رستاخیز، پاداش و جزا می باشند که ارتباط مستقیم با نقوش مذهبی مربوط به واقعه کربلا دارند و به صورتی مقایسه ای سرنوشت پاکان و درستکاران یا به عبارتی اولیا و اشقیا را به تصویر می کشند. متون مربوط به مجالس تعزیه و شبیه خوانی نیز در این میان، جایگاه ویژه ای دارند. این مقاله، پس از بررسی پیشینه، ارکان و مضامین تعزیه، به ارتباط آن با هویت آیینی و مذهبی و تاثیر این متون بر هنرهای تصویری مازندران در دوره قاجار می پردازد. پس از تحلیل مضامین نقوش، این نتیجه حاصل شد که نقوش مرتبط با مضامین مذهبی، متون تعزیه و باورهای دینی عامیانه، بیشترین نقش را در تزئین این بناها دارا هستند.

در این پایان نامه حضرت سلیمان در تورات و قرآن بررسی مقایسه ای شده و مطالب آن در چهار بخش آمده است: بخش نخست، گفتاری در منشأ، وطن، دین، خدا و انبیای قوم یهود: اصل و منشأ قوم یهود، وطن یهود، دین قوم یهود (نقاط قوت دین یهود، نقاط ضعف دین یهود)، یهوه (خداوند) در تورات، عصمت انبیا و عدالت اولیا در عهد عتیق؛ بخش دوم، حضرت سلیمان در عهد عتیق: فلسطین زادگاه سلیمان و دیار پیامبران، قوم بنی اسرائیل از دیدگاه عهد عتیق، محیط رشد و تربیت حضرت سلیمان، سلیمان جانشین داوود، حکمت سلیمان، مملکتداری سلیمان، بنای معبد خداوند، آثار مکتوب سلیمان، فرجام کار سلیمان؛ بخش سوم، حضرت سلیمان در قرآن مجید و روایات: اخلاقیات بنی اسرائیل در قرآن مجید، حضرت سلیمان نبی در قرآن و روایات، سلطنت و نبوت سلیمان، پادشاهی حضرت سلیمان، دامنه سلطنت سلیمان، علم و حکمت سلیمان، سلیمان و ملکه سبا، مملکتداری سلیمان، دو ماجرای دیگر (ماجرای القای جسد بر تخت سلیمان، ماجرای اسبها)، نسبت جادوگری به سلیمان و انگشتری سحرآمیز، فرجام کار سلیمان؛ بخش چهارم، سلیمان و جمشید: داستان جمشید، مقایسه سلیمان و جمشید.

در این پایان نامه اعتقادات مسلمانان، یهودیان،مسیحیان و زرتشتیان درباره قیامت و بهشت و دوزخ براساس نصوص کتب آسمانی ایشان قرآن، تورات،انجیل و اوستا بررسی شده اند.