جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «درباره منشأ گونه‌ها» اثر چارلز داروین، منتشر شده در 24 نوامبر 1859، یک اثر مهم از ادبیات علمی است که به عنوان پایه زیست‌شناسی تکاملی شناخته می‌شود. عنوان کامل آن در مورد منشاء گونه ها با استفاده از انتخاب طبیعی یا حفظ نژادهای مورد علاقه در مبارزه برای زندگی بود. برای ویرایش ششم سال 1872، عنوان کوتاه به منشاء گونه ها تغییر یافت. کتاب داروین این نظریه را معرفی کرد که جمعیت ها در طول نسل ها از طریق فرآیند انتخاب طبیعی تکامل می یابند، و مجموعه ای از شواهد را ارائه کرد که نشان می دهد تنوع زندگی از طریق الگوی انشعاب تکامل و نسب مشترک به وجود آمده است. این شامل شواهدی بود که او در سفر با بیگل در دهه 1830 جمع آوری کرده بود، و یافته های بعدی او از تحقیقات، مکاتبات و آزمایشات. ایده های تکاملی مختلفی قبلا برای توضیح یافته های جدید در زیست شناسی ارائه شده بود. حمایت فزاینده‌ای از چنین ایده‌هایی در میان آناتومیست‌های مخالف و عموم مردم وجود داشت، اما در نیمه اول قرن نوزدهم تأسیسات علمی انگلیسی به کلیسای انگلستان پیوند نزدیکی داشت و علم بخشی از الهیات طبیعی بود. ایده‌های مربوط به دگرگونی گونه‌ها بحث‌برانگیز بود زیرا با این باور که گونه‌ها بخش‌های تغییرناپذیر یک سلسله مراتب طراحی‌شده هستند و اینکه انسان‌ها منحصربه‌فرد و بی‌ربط با حیوانات هستند، در تضاد بود. مفاهیم سیاسی و کلامی به شدت مورد بحث قرار گرفت، اما تغییر شکل توسط جریان اصلی علمی پذیرفته نشد. این کتاب برای خواندن توسط افراد غیرمتخصص نوشته شده بود، و علاقه گسترده ای را به انتشار آن جلب کرد. برجسته بودن داروین به عنوان یک دانشمند به این معنا بود که یافته های او باید جدی گرفته می شد و شواهدی که ارائه می کرد بحث های علمی، فلسفی و مذهبی را به وجود آورد. در عرض دو دهه این منجر به توافق علمی گسترده ای شد که تکامل با الگوی شاخه ای از نسب مشترک رخ داده است. بحث بر سر این کتاب توسط T.H. هاکسلی و اعضای دیگر باشگاه ایکس با ترویج طبیعت گرایی علمی، علم را عرفی می کنند. دانشمندان در قائل شدن به انتخاب طبیعی اهمیتی را که داروین مناسب می‌دانست، کند بودند، و در خلال کسوف داروینیسم، مکانیسم‌های مختلف دیگر تکامل اعتبار بیشتری دریافت کردند. با سنتز تکاملی مدرن دهه‌های 1930 و 1940، مفهوم داروین از انطباق تکاملی از طریق انتخاب طبیعی در نظریه تکاملی مدرن، که مفهوم وحدت‌بخش علوم زیستی است، محوریت پیدا کرد.

تنها نسخه کامل زندگی نامه چارلز داروین برای اولین بار در سال 1887، پنج سال پس از مرگ او منتشر شد. این یک نسخه‌ی بدبینانه بود: خانواده داروین، در تلاش برای محافظت از شهرت پس از مرگ او، تمام قسمت‌هایی را که خیلی شخصی یا بحث‌انگیز می‌دانستند حذف کرده بودند. نسخه کامل کنونی تا سال 1959، صد سال پس از انتشار منشاء گونه ها، ظاهر نشد. لورن آیزلی پس از ظهور آن نوشت: "هیچ کس نمی تواند وانمود کند که داروین را می شناسد که زندگی نامه او را نمی شناسد. در اینجا، برای اولین بار پس از مرگ او، آن طور که در آرشیو خانواده وجود دارد، کامل و پاک نشده ارائه می شود. برای زندگی نامه نویسان بسیار ارزشمند خواهد بود و نور جدیدی می افکند. در مورد شخصیت یکی از بزرگترین دانشمندان جهان. نورا بارلو، نوه داروین، ثابت کرده است که یک ویراستار عالی است. حاشیه نویسی های خود او خواندن شگفت انگیز است." ذهن متهور و بی قرار، یکپارچگی و سادگی شخصیت داروین در این گزارش مستقیم و شخصی از زندگی او آشکار می شود - خانواده، تحصیلات، کاوش های او در جهان طبیعی، مذهب و فلسفه او. ویراستار ارجاعات صفحه و خطی را به قسمت های مهم تر بازسازی شده ارائه کرده است و یادداشت ها و نامه های منتشر نشده قبلی در مورد مسائل خانوادگی و در مورد اختلاف بین ساموئل باتلر در یک ضمیمه آمده است.

سفر بیگل (انگلیسی: The Voyage of the Beagle) عنوان کتابی است از چارلز داروین که در سال ۱۸۳۹ میلادی منتشر گردید. این کتاب درباره سفر دوم کشتی اچ‌ام‌اس بیگل می‌باشد. کتاب سفر بیگل در ۲۳ فصل می‌باشد. در مسافرت با کشتی بیگل، داروین بیشتر مدت را صرف پویش‌های زمین‌شناختی، بررسی سنگواره‌ها و مطالعه بر روی ارگانیسم‌های زنده کرد و بعداً در این کتاب به ذکر آنها پرداخت.

خاستگاه گونه‌ها (به انگلیسی: On the Origin of Species) (با نام کامل On the Origin of Species by Means of Natural Selection, or the Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life یا پیرامون آغاز گونه‌ها به وسیله انتخاب طبیعی، یا نگهداری نژادهای اصلح در تنازع بقا) مهم‌ترین اثر چارلز داروین، دانشمند و زیست‌شناس اهل بریتانیا است که در سال ۱۸۵۹ چاپ شد. داروین در این کتاب نظرات جدیدی دربارهٔ فرگشت، پیدایش حیات و انقراض انواع جانداران بیان کرد که در زمان خود جنجال‌های بسیاری را به وجود آورد. پیشینه: چارلز داروین پس از پنج سال سفر دریایی با اچ‌ام‌اس بیگل به آمریکای جنوبی نخستین پیش‌نویس این کتاب را در سال ۱۸۴۲ نوشت. پس از آن تا سال ۱۸۴۴ نوشته اولیه را گسترش داد و به حدود ۲۳۰ صفحه رساند. او برای اولین بار نظریه خود را در ژوئیه سال ۱۸۵۸ علنی کرد و یک سال بعد کتاب خاستگاه گونه‌ها در لندن منتشر شد. ۱۲۰۰ نسخه چاپ اول در همان روز نخست انتشار به فروش رفت. عنوان کتاب در ابتدا اصل انواع به کمک انتخاب طبیعی یا بقای نژادهای اصلح در تنازع بقا بود ولی این نام طولانی به مرور زمان جای خود را به «خاستگاه گونه‌ها» داد. در پی انتشار این اثر کلیسا آن را برای دین زیان‌بار خواند و سیل مخالفت‌ها آغاز شد. فصل‌بندی کاریکاتوری در انتقاد از نظریه فرگشت گونه‌های داروین (۱۸۶۱) کتاب در دوازده فصل گردآوری شده‌است. چهار فصل ابتدایی دربارهٔ اساس نظریه داروین است. چهار فصل بعدی به بررسی انتقاداتی می‌پردازد که داروین پیش‌بینی کرده ممکن است به نظریه او وارد شود. سه فصل بعدی مربوط به شواهد زمین‌شناسی و پراکندگی گیاهان و جانوران و رده‌بندی و ریخت‌شناسی آن‌هاست. در فصل آخر تمام آنچه در کتاب آمده به صورت خلاصه بازگو شده‌است. تأثیرگیری تأثیر کتاب رساله‌ای درباره اصل جمعیت نوشته رابرت مالتوس بر افکار داروین در خاستگاه گونه‌ها مشخص است. مالتوس در کتاب خود پیرامون تأثیر مستقیم حوادثی مانند جنگ و قحطی و بیماری بر کم کردن سرعت افزایش نوع بشر صحبت می‌کند. به نظر داروین رسید که همین عوامل می‌تواند تعداد جانوران و گیاهان را محدود کند. بر اساس این ایده نظریه‌های مشهور انتخاب طبیعی، تنازع بقا و بقای اصلح که پایه و اساس اصل انواع است شکل گرفت. داروین بیست سال برای اثبات نظریه خود و تکمیل دست‌نوشته‌هایش صرف کرد. خلاصه کتاب داروین در این کتاب مطرح می‌کند که بررسی انتخاب مصنوعی بهترین موید اصل موضوع انتخاب طبیعی است. به صورتی که پرورش‌دهندگان گیاهان و حیوانات، گونه‌ای را که دارای صفتی مورد نظر است را از بین دیگر گونه‌ها انتخاب می‌کنند و آن‌ها را جداگانه و نسل به نسل وادار به جفت‌گیری می‌کنند و سرانجام نوع متفاوتی از نوع قبلی را به وجود می‌آید. به عنوان مثال انواع سگ (خانگی، شکاری، گله و…) که این همه از هم متفاوت هستند همگی از گرگ نتیجه شده‌اند. داروین این‌گونه استدلال می‌کند که در طبیعت جای "پرورش‌دهنده" به "تنازع بقا" داده شده‌است. از میان همه انواع موجودات زنده عده بسیاری محکوم به نابودی هستند و تنها بخشی از آن‌ها که برای بقا سزاوارترند باقی می‌مانند. محتویات: تنوع تحت اهلی سازی و طبیعت در فصل اول به مقوله‌های دامپروری و اصلاح نباتات پرداخته شده‌است که پیشینه آن به مصر باستان بازمی‌گردد. در فصل دوم، داروین تمایز بین گونه‌ها و اینکه تنوع دلخواه است را بیان می‌کند. داروین در این فصل نیز از مخالفت و تغییر نظر کارشناسان به هنگام یافته‌های جدید نیز، سخن به میان آورده‌است. تلاش برای وجود، انتخاب طبیعی و واگرایی در فصل سوم، داروین این سؤال را مطرح می‌کند که چگونه گونه‌های «که من آنها را گونه اولیه نامیده‌ام» گونه‌های مجزا می‌شوند و در جواب مفهوم اصلی را «انتخاب طبیعی» معرفی می‌کند. فصل چهارم انتخاب طبیعی را تحت عنوان «روابط بی‌نهایت پیچیده و نزدیک … مناسبات متقابل همه موجودات ارگانیک با یکدیگر و شرایط بدنی زندگی آنها» شرح می‌دهد. تنوعات و انتقال موروثی فصل پنجم به نقل داروین به مباحث اثرات کاربرد و عدم کاربرد پرداخته شده‌است. او اینگونه نوشت که «شبه کمی در کاربرد دامپروری در قدرت یافتن و بزرگ شدن برخی اعضا یا تقلیل یافتن آنها در نتیجه عدم کاربرد آنها وجود دارد؛ و بسیاری از تغییرات به خصوصیتی موروثی تبدیل می‌شوند.» و خاطر نشان شد که در طبیعت نیز سازوکار به همین شکل است. دشواری‌های فرضیه در فصل ششم ایرادات احتمالی فرضیه را که در سه فصل پیش رو مورد بررسی قرار می‌گیرد را ذکر می‌کند. اولین چیزی که معمولاً هیچ نوع واسطه ای بین گونه‌های نزدیک پیدا نمی‌شود، اگرچه این تئوری بر اینکه چنین فرم‌هایی باید وجود داشته باشند، دلالت دارد. در فصل هفتم (از ویرایش اول) به تکامل حشرات پرداخته شده‌است. او به عنوان مثال از دو تجربه شخصی خود که در مورد آنها تحقیق کرده‌است سخن به میان آورده‌است. یکی مورچه‌های برده گیر (مورچه‌هایی که به دیگر کلنی مورچه‌ها به منظور گرفتن کارگر و برده حمله کرده) و ساختار لانه‌های شش ضلعی که زنبورهای عسل درست می‌کنند. فصل هشتم دربارهٔ این ایده است که گونه‌ها خصوصیات خاصی داشته که مانع باروری جانوران دورگه یا ناخالص می‌شود که در نتیجه این امر از به وجود آمدن گونه‌های جدید جلوگیری می‌شود. داروین خاطر نشان کرد که جدا از مداوم بودن این امر، دشواری در ایجاد جانوران دورگه از گونه‌های مرتبط، زیست پذیری و باروری جانداران دورگه، مخصوصاً گیاهان، بسیار متنوع بوده. پیشینه‌های زمین‌شناسی فصل نهم به واقعیتی دربارهٔ پیشینه‌های زمین‌شناسی می‌پردازد که بدون وجود فسیل‌های بیشمار انتقالی که از تغییرات تدریجی، انتظار می‌رود که در آن به‌طور ناگهانی اشکالی از زندگی به وجود آمده. فصل دهم به بررسی اینکه آیا الگوهای موجود در فسیل‌های ثبت شده بهتر است که توسط تبار مشترک و تکامل شاخه فسیلی از طریق انتخاب طبیعی باشد یا اینکه با ایجاد گونه‌های ثابت فردی توضیح داده شود. توزیع جغرافیایی فصل یازدهم شواهدی از بیوگرافی را نشان می‌دهد، این فصل با مشاهدات این که تفاوت در گیاهان و جانوران از مناطق جداگانه را نمی‌توان به تنهایی با تفاوت‌های زیست‌محیطی توضیح داد، شروع می‌شود. آمریکای جنوبی، آفریقا و استرالیا همگی مناطقی با آب و هوای مشابه در عرض‌های جغرافیایی مشابه هستند اما این مناطق دارای گیاهان و حیوانات بسیار متفاوتی از یکدیگر هستند. در فصل دوازدهم بحث بیو زیست‌شناسی ادامه می‌یابد. پس از بحث مختصری در مورد گونه‌های آب شیرین، به بحث دربارهٔ جزایر اقیانوسی و ویژگی‌های آنها پرداخته می‌شود. به عنوان مثال در برخی از جزایر نقش‌هایی که توسط پستانداران در قاره‌ها بازی می‌شد توسط حیوانات دیگر مانند پرندگانی که قابلیتت پرواز نداشته یا خزندگان انجام می‌شد.. طبقه‌بندی، ریخت‌شناسی، رویان‌شناسی، و ارگانهای بدوی فصل سیزدهم با مطرح کردن مشاهداتی که طبقه‌بندی به گونه‌ها بستگی دارد شروع می‌شود. گونه‌هایی که با هم در یک آرایه‌شناسی، یا در یک سیستم چند مرحله ای از گروه‌ها یا زیرگروه‌ها بر اساس تنوع در درجه تشابه تشکیل گروه داده‌اند. نتیجه‌گیری فصل آخر، «بازپرداخت و نتیجه‌گیری»، به مرور نکاتی از فصلهای قبل می‌پردازد، و داروین با این امید که نظریه وی می‌تواند تغییرات انقلابی را در بسیاری از زمینه‌های تاریخ طبیعی ایجاد کند، نتیجه‌گیری کرده و کتاب را به پایان می‌رساند.

بیان هیجان‌ها و احساسات در انسان و جانوران سومین اثر عمده چارلز داروین در نظریه تکاملی است که پس از خاستگاه گونه‌ها (۱۸۵۹) و تبار انسان (۱۸۷۱) می‌باشد. این بیان که در ابتدا به عنوان فصلی در تبار انسان در نظر گرفته شده بود، طولانی شد و به‌طور جداگانه در سال ۱۸۷۲ منتشر شد. این کتاب به جنبه‌های بیولوژیکی زندگی عاطفی می‌پردازد و داروین به بررسی خاستگاه جانوری ویژگی‌های انسانی مانند بالا بردن ابروها در لحظه‌های غافلگیرکننده و بالا بردن لب بالایی در حالت پوزخندی پرخاشگرانه می‌پردازد. ترجمه آلمانی The Expression در سال ۱۸۷۲ منتشر شد. نسخه‌های هلندی و فرانسوی در سال‌های ۱۸۷۳ و ۱۸۷۴ دنبال شدند. چاپ دوم کتاب، تنها با تغییرهای جزئی، در سال ۱۸۹۰ منتشر شد. از نخستین انتشارش، The Expression هرگز چاپ نشد، اما همچنین به عنوان «شاهکار فراموش‌شده داروین» توصیف شده‌است.