جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از سال 1968، جوامع اساسی مسیحی (BCCs) توسط سلسله مراتب کاتولیک شیلی به عنوان یک واکنش نهادی دفاعی به افزایش نارضایتی مذهبی و افزایش افراط‌گرایی سیاسی در میان کاتولیک‌های به حاشیه رانده شده، در چارچوب وسیع‌تری که هم اصلاحات نهادی کلیسای کاتولیک و هم اصلاح‌طلبی را نشان می‌دهد، ترویج شده است. تغییرات اجتماعی در شیلی این جو اصلاحات در کلیسای کاتولیک به طور کلی باعث افزایش انعطاف پذیری در زمینه های نهادی و آموزشی شده است، و به طور خاص باعث قدردانی مثبت از گفتمان و عمل مذهبی رایج شده است، همانطور که در ظهور الهیات رهایی بخش و BCC دیده می شود. در برابر این پیشینه تاریخی، هدف این پایان نامه توصیف و درک ابزارهای غیررسمی انتقال فرهنگ دینی است که توسط طیف وسیعی از شیوه های آموزشی در یک نمونه بسیار منتخب از BCC ها تحقق یافته است. در بخش آغازین، موضوع این تحقیق معرفی شده و دیدگاه های اصلی تحقیق مورد بحث قرار گرفته است. مفاهیم اصلی یک زبان برای تحلیل جامعه‌شناختی تولید، بازمتن‌سازی و انتقال غیررسمی مردمی فرهنگ دینی تعریف می‌شود. مسائل نظری مهمی در پرتو ادبیات تحقیق مربوطه مورد بحث قرار می گیرد. یک گزارش تاریخی مختصر از کار میدانی و بحث گسترده‌تر در مورد روش‌شناسی، بخش اول را پایان می‌دهد. بخش دوم سه حوزه اساسی را در نظر می‌گیرد: حوزه تولید گفتمان الهیات، حوزه بازمتن‌سازی و حوزه تمرین آموزشی BCC. تحلیلی از قوانین سطح عمیق (کدهای الهیاتی) در زمینه های نهادی و آموزشی در هر زمینه، همراه با بحث در مورد نقش انیماتور ساخته شده است. بحث در مورد مرتبط بودن زمینه ها قسمت دوم را به پایان خواهد رساند. بخش سوم بر تجزیه و تحلیل هشت Bcc متمرکز است که به عنوان نمونه هایی از انواع انتخاب شده اند که بر اساس موقعیت طبقه اجتماعی اعضا و جامعه پذیری مذهبی قبلی متفاوت است. این تحلیل به شکل شرح مفصلی از بیست و دو (22) نشست BCC است که جهت گیری الهیاتی اشکال مشارکت، بازنمایی روابط اجتماعی و راهبردهای تغییر را بررسی می کند. فصل پایانی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان کدهای الهیاتی، و ارتباط آن‌ها با گفتمان دینی و عملکرد رایج در شیلی معاصر را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه با استفاده از طرح تحقیقاتی تاریخی-مستند، مشارکت آرتور دبلیو اسپالدینگ را در آموزش زندگی خانوادگی در کلیسای ادونتیست روز هفتم مستند کرد. محیط زمینه ای نشان داد که اسپالدینگ با دوران خود در پرورش آموزش زندگی خانوادگی آشنا بود، اما در رویکرد خود منحصر به فرد بود. روش. نویسنده اسناد اولیه را از چهار منبع آرشیوی و همچنین منابع مرجع در دو کتابخانه بررسی کرد. تمامی کتاب ها و مقالات منتشر شده توسط اسپالدینگ نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. توافقات و ناسازگاری ها برای حفظ قابلیت اطمینان داخلی ذکر شد. منابع ثانویه برای ایجاد محیط زمینه و تکمیل منابع اولیه مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری دورانی که اسپالدینگ کار خود را برای خانواده ها انجام می داد، مملو از تغییرات سریع در اخلاق و خانواده بود. اسپالدینگ برای آموزش خانواده و تمایلات جنسی، فلسفه ای شخصی را توسعه داد، نه با کلیسای خود، بلکه بسیار جلوتر از بسیاری. اگرچه کار او در سراسر جهان گسترش یافت، رکود بزرگ و خطوط سازمانی نامشخص مانع پیشرفت بیشتر کار او در آموزش والدین و خانواده شد. با وجود این، نوشته‌ها و کارهای شخصی اسپالدینگ برای خانواده‌های کلیسا باعث آگاهی از نیازهای آنها شد. او بیش از هشتصد مقاله و شعر و سی و یک کتاب منتشر کرد و به آموزش فلسفه مسیحی و زندگی خانوادگی پرداخت. اگرچه او به دلیل دیدگاهش مبنی بر اینکه آموزش جنسی باید در مؤسسات آموزشی ادونتیست های روز هفتم تدریس شود، با مخالفت های انتقادی مواجه شد، اما اسپالدینگ پیشگام آموزش زندگی خانوادگی در مدارس و کالج های روز هفتم بود. هنگامی که او بازنشسته شد، کمیسیون خانه در بخش آموزش کنفرانس عمومی ادونتیست‌های روز هفتم ادغام شد، جایی که در عرض چند سال شتاب خود را از دست داد.

ترجمه ماشینی : بازگرداندن پادشاه چارلز دوم به تاج و تخت انگلستان واکنش قابل توجهی را از سوی رژیم سختگیرانه کرامول ها به همراه داشت. این واکنش به شکل بی اخلاقی سیاسی گسترده و بی بندوباری گسترده در آداب اجتماعی به خود گرفت. احساسات عمومی به گونه ای بود که قوانین و اعلامیه ها نمی توانستند مانع از موج بی بند و باری و بی تفاوتی مذهبی شوند. تنها راهی که برای اصلاحات باز بود، سازماندهی جوامع داوطلبانه برای پرورش و حمایت از زندگی عبادی و اخلاقی بود.

ترجمه ماشینی : در این مقاله امکان پرداختن به تمام مشکلات اخلاقی که در "آغاز" و "پایان" زندگی بشر در دنیای مدرن وجود دارد، وجود ندارد. با این حال، در مورد احترام به زندگی انسان در برابر سقط جنین و اتانازی باید چیزی گفت، زیرا امروزه به طور گسترده مورد بحث قرار می گیرد و به قلب اخلاق سنتی ضربه می زند. عزت و ارزش زندگی فردی را نمی توان از تحلیل خود زندگی فردی به دست آورد. انسانیت معیار همه چیز نیست. هر ارزشی که انسان ها داشته باشند کاملا گذرا است، مگر اینکه در رابطه ما با منبع ارزش نهایی خارج از ما باشد. ایمان مسیحی ارزش انسانی را این گونه می داند که از طریق رابطه ما با خدا ایجاد می شود - رابطه ای که توسط خود خدا ایجاد و داده شده است. به این دلیل است که ما از خدا هستیم و توسط خدا حمایت می‌شویم، می‌توانیم ارزش زندگی فردی انسان را به طور معناداری تأیید کنیم.

ترجمه ماشینی : این تز از موضع واقع گرایی ساختاری اونتیک شروع می شود، که معتقد است جهان فقط ساختار است، و از هستی شناسی رئالیسم جنگل های بارانی که در آن تنها چیزهایی که وجود دارند، الگوهای واقعی (دنتی) هستند. من استدلال می کنم که ساختار زمانی جهان از جنبه زمانی فضا-زمان بیرون می آید و شامل الگوهای واقعی زمان است که در مقیاس های هستی شناختی مختلف وجود دارد. چنین مقیاسی از نسبیت هستی شناسی به ساختار زمانی جهان اجازه می دهد تا ویژگی های بسیار متفاوتی را نشان دهد. در مقیاس لحظه‌ای و با مدت زمان بسیار کم، من استدلال می‌کنم که ساختاری غیر پویا و بدون کشش وجود دارد که می‌توان رابطه زودتر از آن را برای آن اعمال کرد. در مقیاس طولانی‌تر، من استدلال می‌کنم که تبدیل عینی قوی‌تر اتفاق می‌افتد که فقط ترکیب پویای ساختار مواد در مقیاس بزرگ‌تر (به عنوان الگوهای واقعی) است - شروع یک گذر زمان واقعی، پرتنش. بنابراین، چیزی شبیه به یک جهان بلوکی را می توان در مقیاس های بسیار کوچک زمانی یافت، که از آن دنیای پویای تجربه ما بیرون می آید.

ترجمه ماشینی : ساختار Mt 8-9 بسیار پیچیده است و هیچ تفاهم واحدی وجود ندارد. اگر از پیشروی سه مرحله‌ای متی (MTSP) استفاده کنیم، یک تکنیک نوشتاری که مکرراً در انجیل متی یافت می‌شود، می‌توانیم از نظر الهیاتی قصد متی 8-9 را واضح‌تر از سایر توضیحات موجود توضیح دهیم. متی نه داستان معجزه را به تدریج در سه خوشه مرتب کرد (8:1-17؛ 8:23-9:8؛ 9:18-34). این سه خوشه توسط دو پریکوپه میانی تقسیم می شوند (8:18-22؛ 9:9-17). اولین خوشه عیسی را به عنوان مسیح شفابخش مهربان توصیف می کند. عیسی هر بیماری را که با آن روبرو می شود شفا می دهد. در خوشه دوم، عیسی همان موجود الهی است که به طبیعت و شیاطین فرمان می دهد. او حتی اختیار بخشش گناهان را دارد. خوشه سوم با تأکید بر انتشار اخبار عیسی، روایات معجزه را بسته است. در اینجا می‌توان نتیجه گرفت که متی 8-9 با استفاده از روش ادبی آشکار کردن هویت عیسی به تدریج در سه واحد، بر مسیح‌شناسی تمرکز دارد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه در چهار بخش مجموعه ای از براهین فلسفی مربوط به جنگ را بررسی می کند. نتیجه گیری این است که جنگ مفهومی قابل تعریف و کاربردی است، جنگ بالاتر از سطح واکنش های بیولوژیکی نتیجه باورها است، تمایز عینی بین اقدامات تهاجمی و تدافعی وجود دارد و جنگ تنها در حمایت از حقوق اصلی قابل توجیه است. . بخش اول به تحلیل تعاریف رقیب جنگ می پردازد. استدلال می‌شود که مفهوم جنگ از نظر فلسفی مناسب است و وجه مشترک مفهومی بین جنگ‌های خاص را در بر می‌گیرد. ماهیت جنگ به عنوان "شرط خشونت بی پایان" تعریف شده است. بخش دوم به بررسی روابط علّی بین باورهای متافیزیکی و معرفت‌شناختی و جنگ می‌پردازد. اعتقاد بر این است که جنگ را نمی توان به عنوان یک واقعیت غیرقابل تغییر در جهان توضیح داد، از این رو توضیحات قطعی به نفع این نتیجه گیری که جنگ ها محصول ایده ها هستند و ایده ها به طور ارادی به دست می آیند، شکست می خورند. بخش سوم به کاوش در روایت های جبرگرایانه از جنگ ادامه می دهد و بررسی می کند که چگونه تئوری های مختلف طبیعت انسان سعی در توضیح علت وقوع جنگ دارند. برای اهداف روش شناختی، طبیعت انسان به جنبه های بیولوژیکی، فرهنگی و عقلانی تقسیم می شود. تئوری هایی که سعی می کنند جنگ را تنها با استفاده از یک جنبه تفسیر کنند، ناکافی هستند، زیرا هر جنبه ای منطقاً باید وجود و در نتیجه تأثیر سایر جنبه ها را فرض کند. نتیجه گیری می شود که جنگ های انسانی محصول ایده ها هستند، اما ایده ها بین اشکال ضمنی و صریح قابل تشخیص هستند. اشکال ضمنی دانش از طریق تعامل اجتماعی تکامل می یابند و گاهی پیامدهای ناخواسته ای دارند. جنگ در سطح فرهنگی می‌تواند محصول کنش انسان باشد، اما نه طرح انسان (فرگوسن)، از این رو تلاش‌ها برای از بین بردن جنگ تنها به‌واسطه عقل، ناکام خواهند ماند. بخش چهارم کاربرد استدلال اخلاقی و سیاسی در جنگ را ارزیابی می کند. اولاً استدلال می شود که اخلاق، در قالب حقوق اصلی جهانی شدنی و قواعد رفتار عمومی ایجاد شده اجتماعی، نباید از حوزه جنگ حذف شود. ثانیاً نتیجه می‌شود که دولت عادل ایده‌آل برای حمایت از حقوق وجود دارد که از آن نتیجه می‌شود که جنگ‌های دفاعی و جنگ‌های مداخله‌ای برای حمایت از حقوق از نظر اخلاقی قابل پشتیبانی هستند.

ترجمه ماشینی : رویکرد نظریه پردازی از گرایش های طنز اخیر پیامدهایی دارد که به صراحت مضامین الهیاتی عدالت و آشتی را برمی انگیزد.طنز اغلب به عنوان چیزی بیش از یک شکل سرگرم کننده از تمسخر تعبیر می شود که طنز سیاسی و مذهبی تنها نمونه های موضوعی آن هستند. با این حال، گرایش‌ها در طنز معاصر نشان می‌دهد که می‌تواند به عنوان شیوه‌ای خاص از گفتمان عقلانی عمل کند. من استدلال می کنم که طنز اخیر اغلب در تضعیف تبادل افکار اجباری معامله می کند، که در انجام این کار تعهدات اجتماعی/سیاسی خاصی را نشان می دهد، و راه هایی را برای کاهش مضرات گفتار توهین آمیز از طریق شیوه های خواندن یا شنیدن چنین گفتمانی پیشنهاد می کند. اجازه دادن به اهداف خشونت آمیز این برهان مراحل زیر را طی می‌کند: اولاً، کارکرد عقلانی طنز، تضعیف قوت دلایل از طریق تکرار و آراستن استفاده غیرمنطقی آنهاست. من با استفاده از استدلال های جی ال آستین و رابرت براندوم، طنز را راهی برای قطع دادن و درخواست دلیل با فرض اینکه عقاید بیان شده دارای مقاصد غیرواقعی هستند، و در نتیجه به کارگیری آنها در جهت اهداف نامحتمل توصیف می کنم. دوم، طنز سیاسی و مذهبی حداقل دو تعهد قابل شناسایی را نشان می دهد که در نظریه قرارداد اجتماعی کلاسیک نقش اساسی دارند: اینکه قدرت سیاسی باید تابع رضایت جمعی حکومت شوندگان باشد، و اینکه صاحبان قدرت نباید آسیبی به حکومت شوندگان وارد کنند. سوم، به‌ویژه در زمینه‌های لیبرال دمکراتیک، طنز می‌تواند با به کار بردن چنین سخنان اجباری برای اهداف عادلانه اجتماعی، سوءاستفاده از قدرت را تضعیف کند. تضعیف گفتار مضر حاکی از یک پیامد هستی شناختی است که فرد از نقش اجتماعی مرتکب انکار می شود. این پیامد برای این دیدگاه که هویت انسانی به طور قابل توجهی در اجراهای گفتمانی عمومی ریشه دارد، پیشنهاد می کند. یعنی طنز راهبردهایی را هم برای کاهش اثربخشی گفتار مضر و هم ایجاد نقش عمومی جدید برای مرتکب به نمایش می گذارد.

ترجمه ماشینی : مشکل شرارت در طول قرن ها برای همه ادیان مطرح بوده است. اما این موضوع برای خداباوری به دلیل تأیید همزیستی خدا و شرور قادر مطلق، دانای مطلق و خیرخواه است. متکلمان و متکلمان فلسفی مطالب فراوانی را در پاسخ به این مشکل توسعه داده اند. با این حال، به گفته منتقدان، هیچ یک از پاسخ ها به خودی خود به اندازه کافی به مشکل خداباوری در رنج و شر نمی پردازد. در نتیجه، این مطالعه تئودیسه جنگ را بررسی می کند، پاسخی مسیحی به مشکل گناه، رنج و شر، که به نظر می رسد برای مدت طولانی مورد غفلت محققان قرار گرفته است. این مطالعه بر نوشته‌های الن جی وایت و گریگوری آ. بوید، دو برجسته‌ترین ارائه‌دهنده تفصیلی و جامع تئودیسه جنگ به ترتیب در قرن نوزدهم و بیست و یکم متمرکز است. هدف، ارزیابی رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگی و قابل قبول بودن تئودیسه جنگ به عنوان یک پاسخ مسیحی به مشکل رنج و شر است. رویکرد این پژوهش توصیفی، تحلیلی، مقایسه ای و ارزشیابی است. فصل 1 بررسی پیشینه تاریخی مسئله شر را ارائه می دهد و مسئله، هدف و روش تحقیق را معرفی می کند. فصل 2 سه رویکرد اصلی مسیحی را به مسئله شر و نقدهای علمی این رویکردها شرح می دهد، در حالی که فصل های 3 و 4 به ترتیب مدل های تئودیسه جنگ بوید و وایت را به صورت تحلیلی توصیف می کنند. بخش اول از فصل 5 به مقایسه و مقایسه دو مدل تئودیسه جنگ و بخش دوم به ارزیابی آنها می پردازد. فصل ششم یافته‌های مطالعه را خلاصه می‌کند و سپس به سؤالات مربوط به رابطه بین دو مدل تئودیسه جنگ و قابل قبول بودن آنها به عنوان پاسخ مسیحی به مسئله شر پاسخ می‌دهد. این مطالعه نشان می دهد که دیدگاه متفاوت نویسندگان از استفاده از علم در الهیات منجر به واگرایی در دو مدل تئودیسه جنگ می شود. بنابراین، در رابطه با رابطه بین این دو مدل، مطالعه به این نتیجه می‌رسد که ممکن است به هم مرتبط باشند، اما با توجه به درجه تفاوت‌هایشان، دو نظریه جنگ متمایز هستند. در رابطه با سؤال دوام تئودیسه جنگ، این مطالعه نتیجه می‌گیرد که اگرچه هر دو مدل تئودیسه جنگی برخی از سؤالات فلسفی را بی پاسخ می‌گذارند، تئودیسه جدال بزرگ پاسخ رضایت‌بخش‌تر مسیحی به مشکل رنج و شر است، و تئودیسه تثلیثی. جنگ تئودیسی پاسخ مسیحی کمتر رضایت بخش به مشکل شر است.

ترجمه ماشینی : بسیاری می پذیرند که برخی از اعمالی هستند که «نفره» یا «فراتر از وظیفه» هستند. به خطر انداختن جان خود برای نجات دیگران یا وقف زندگی خود برای کمک به نیازمندان معمولاً نمونه هایی از چنین اعمالی هستند. پذیرش امکان این نوع اعمال مشکلات جالبی را برای فلسفه اخلاق ایجاد می کند، زیرا به نظر می رسد بسیاری از نظریه های اخلاقی جایی برای نافله باقی نمی گذارند. در حالی که این مشکلات به طور فزاینده ای در فلسفه اخلاق به رسمیت شناخته می شوند، تعدادی بحث باقی مانده است که توجه کافی به وجود این نوع اعمال را نداشته است. در این پایان نامه به بررسی پیامدهای پذیرش امکان استغاثه برای سه مورد از این بحث ها می پردازم. اولین موضوعی که من به بررسی آن پرداختم، رابطه بین اخلاق و نفع شخصی است. یکی از دیدگاه‌های رایج این است که اعمال نافله آن‌هایی هستند که از کسانی که می‌توانند آن‌ها را انجام دهند، فداکاری بیش از حد می‌خواهند. با این حال، من استدلال می‌کنم که نگاه کردن به گزارش‌های خود گزارش‌شده و مطالعات روان‌شناختی تجربی در مورد نمونه‌های اخلاقی، دلیل خوبی برای رد این دیدگاه به ما می‌دهد، زیرا این مفهوم غیرقابل قبول دارد که کسانی که وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته‌ای دارند، از تعهداتی که برای افراد دارای وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته است معاف هستند. حساسیت های اخلاقی را توسعه داد. پس باید بپذیریم که انجام یک عمل نافرجام ممکن است در راستای منافع شخصی یک نماینده باشد. بحث بعدی که بررسی می کنم به ارتباط بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه مربوط می شود. درونی گرایان قضاوت انگیزشی ادعا می کنند که بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه ارتباط ضروری وجود دارد. با این حال، اغلب مشخص نیست که این دیدگاه قرار است کدام قضاوت های اخلاقی را پوشش دهد. این ادعا در مورد احکام «خیر اخلاقی»، «صحت اخلاقی» و «نیاز اخلاقی» مطرح شده است. من استدلال می کنم که درونگرایان باید ادعای خود را به قضاوت های الزام اخلاقی محدود کنند. سپس بررسی می کنم که چگونه می توان رابطه بین تعهدات اخلاقی و دلایل عمل را توضیح داد. اغلب ادعا می شود که دلایل اخلاقی غالب هستند. یک دیدگاه مرتبط، عقل گرایی اخلاقی است، که معتقد است عاملان بیشترین دلیل را دارند که مطابق با الزامات اخلاقی خود عمل کنند. من با بررسی تفاوت‌های بین این دو دیدگاه شروع می‌کنم قبل از اینکه ببینم اگر وجود نافله را بپذیریم، چه شکلی از هر یک از این دیدگاه‌ها قابل قبول است. من با بررسی اینکه آیا پذیرش وجود اعمال نافله به اندازه کافی پیش می رود یا اینکه آیا نیازی به ایجاد فضا برای مقوله های deontic اضافی، مانند جابجایی، شبه نافله یا نافله اجباری وجود دارد، پایان می دهم. من استدلال خواهم کرد که هیچ یک از استدلال های ارائه شده در دفاع از این ادعاها نشان نمی دهد که نیازی به ایجاد فضایی برای این دسته بندی های اضافی وجود دارد.