جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر ترجمه کتاب انسان شناسی اسلامی جناب طلال اسد می باشد که توسط سامر رشوانی به عربی ترجمه شده است . این کتابچه مختصر درباره انسان در دین اسلام می باشد.

سنت فلسفی مسلمانان و اندیشه غربی، در دوران‌های مختلف به گونه‌ای در تقابل با یکدیگر به سر می‌بردند. با روی کار آمدن دوران مدرن و نمودار شدن دستاوردهای ملموس آن در صنعت و تکنولوژی، کم نبودند کسانی که نسبت به میراث فلسفی مسلمانان بدگمان شدند و موج غرب‌گرایی دامن‌گیر آن‌ها شد. اما این وضعیت خیلی به طول نکشید؛ به مرور در غرب اندیشمندانی ظهور کردند که سخن از بحران در علوم اروپایی راندند و موجی از مخالفت با مدرنیته را به راه انداختند. یکی از این جریان‌های مخالف، پست مدرنیسم است که می توان آن را از آخرین دستاوردهای فلسفی غرب به حساب آورد. از سوی دیگر، حکمت متعالیه در میان مسلمانان، به عنوان مقبول‌ترین و متقن‌ترین سنت فلسفی معاصر تلقی می‌گردد. در این تحقیق تلاش شده است، تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، یکی از مهمترین مسائل مطرح در مباحث فلسفی؛ یعنی مساله هویت انسانی را از منظر این دو گرایش فکری بررسی کنیم. هدف نویسنده از این نوشتار آن است که نشان دهد، غرب که روزگاری خود را داعیه‌دار انسان باوری می‌دانست، امروز برای انسان هویتی باقی نگذاشته و او را به دیده تحقیر می‌نگرد، در حالی که فلسفه ملاصدار، هویت انسانی را به دیده کرامت نگریسته و آن را دارای جنبه‌های متعالی و الهی می‌داند. در آخر به این جمع بندی خواهیم رسید که در تفکر غربی، هویت انسان، سرنوشتی جز یأس و سرگشتگی نخواهد داشت، اما در نگاه صدرایی، هویت الهی انسان در تکاپوی رسیدن به مقصد و مقصودی والا است

نهج‌‌البلاغه یکی از منابع مهم اسلامی است و تبیین کلام امام علی(ع) نقش مهمی در معرفی شخصیت آن حضرت دارد. این مقاله با هدف تحلیل حکمت «الْمَرْأةُ عَقْرَبٌ حُلْوَةُ اللّسْبَه» و حکمت «الْمَرْأةُ شرٌّ کلُّها و شرُّ ما فیها أنّه لابدّ منها» نگارش یافته است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با چشم‌پوشی از سندیت و شأن صدور، به بررسی نسخه‌ای، ترجمه‌ای و زبانی این دو روایت و نظرات شارحان همت گماشته است. آن گاه با در نظر گرفتن محکمات و تکیه بر مباحث زبان‌شناسی، جهت دستیابی به خوانشی صحیح تلاش کرده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که امام علی(ع) همواره ارزش ویژه‌ای برای زنان قائل بوده و دو حدیث مذکور، جهت پایبندی به مسئولیت‌ها و در مقابل گرفتاری‌های زندگی صادر شده‌اند. دریافت‌های نادرست از این دو روایت ریشه در عوامل گوناگون، از جمله نبود ترجمه‌های دقیق، بی‌توجهی به جایگاه کلی زنان در نهج‌البلاغه و به‌مخصوص اهتمام نداشتن به مباحث زبانی دارد.