جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رودلف کارنپ منکر هرگونه علم تالیفی پیشین است. دلیل عمده او بر نفی هرگونه شناخت(علم) تالیفی پیشین، تعریف معناداری برطبق اصل تحقیق پذیری تجربی و یا تایید پذیری تجربی است. بر طبق این تئوری، جمله ای که قابلیت آزمون و تایید تجربی را نداشته باشد، شبه قضیه ، مهمل و فاقد معناست. این گونه ازجمله ها، هرچند به نظر می آید که مساله ای را مطرح میکند اما در واقع مساله نماست که بر اثر سو استعمال زبان و ابهام زبان طبیعی پدید می آید. لذا با کاربرد تحلیل منطقی زبان در مورد این گونه از جمله ها معلوم می شود که اساسا مساله ای در کار نبوده است و چه مغالطی بودن این گونه از قضایا روشن می شود. کارنپ با اینکه برای احکام ریاضی ضرورت صدق قائل است، و به همین دلیل، این گونه از احکام را نوعی تعمیم احکام تجربی نمی شمارد، مع ذلک آنها را ناقض تجربه گرایی نمی داند. چون به نظر او این گونه از احکام از نوع تحلیلی است و صدق و کذب آنها تنها با معلوم ساختن معانی واژه های آنها معلوم می گردد. حقایق بنیادین منطق که محک و معیار تحلیلیت است مبتنی بر تعریف ضمنی کلماتی است که درآنها به کار می رود.