جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علم النفس فلسفی هر چند از نظر موضوع و روش با روان‌شناسی جدید تفاوت‌های آشکاری دارد؛ اما بادقت نظر می‌توان برخی مسائل مشترک را در آن‌ها یافت. یکی از این مسائل مراحل رشد شناختی ژان پیاژه در روان‌شناسی جدید است که از بسیاری جهات با مراتب عقل نظری ابن‌سینا قابل‌مقایسه است. به طوری که مراتب چهارگانه عقل نظری در ابن سینا روند و پیمایشی یک سان با مراحل رشد شناختی پیاژه دارد.نظریه رشد شناختی پیاژه یک نظریه جامع درباره فرایند شناسایی انسان است. این نظریه به مطالعه توانایی‌های کودکان در مراحل رشد و تعامل آنها با محیط می‌پردازد. پیاژه بر این باور بود که در فرایند رشد شناختی خود کودک شرکت‌کننده‌ای فعال است و نقش اصلی را خودش ایفا می‌کند درحالی‌که در تفکر ابن‌سینا ابتکار عمل از آن نفس بشری نیست.براین‌اساس این مقاله با روش تحلیلی توصیفی به مقایسه رشد شناختی پیاژه با مراتب عقل نظری در تفکر ابن‌سینا می‌پردازد.

نیاز به آرامش از اساسی‌ترین نیازهای انسانی به‌شمار می­رود. از پیامدهای تحولات اجتماعی قرن اخیر، گرفتاری بشر به انواع بحران‌های روحی و اخلاقی و در پی آن از دست دادن آرامش واقعی خود است. تفسیر نامعلوم این مفهوم نیز در آتش این بحران‌ها دمیده است. پرسش اصلی نوشتار حاضر آن است که آرامش با نظر به حکمت صدرایی چه مختصاتی دارد و نسبتش با آرامش مطرح در روانشناسی معاصر به چه شکلی است؟ این تحقیق در روشی کیفی و با روی‌آوردی توصیفی‌تحلیلی و نیز با بهره‌مندی از تکنیک‌ها و ابزارهای موجود در روش‌های تحلیل اسنادی، آرامش را به دو قسم جسمانی و باطنی تقسیم نموده و لذات عقلی را از مراتب عالیِ آرامش در حکمت صدرایی قرار داده است. تبیین عوامل جلب و سلب آرامش از نگاه ملاصدرا نیز از دیگر یافته‌های پژوهش پیش رو به‌شمار می‌روند. در روانشناسی معاصر، مدل بهزیستی ذهنی (Swb) را می­توان با انواع آرامش جسمی و مراتبی نازل از آرامش باطنی همسو دانست. همچنین مدل بهزیستی روانشناختی (pwb) را می‌توان با آرامش باطنی و مراتبی دیگر از آن همگرا دید.

ترجمه ماشینی: کریستین ام. کورسگارد یکی از فیلسوفان اخلاق پیشرو امروزی است: این جلد ده مقاله تأثیرگذار او درباره عقل عملی و روانشناسی اخلاقی را گردآوری می کند. کورسگارد از آثار شخصیت‌های مهم تاریخ فلسفه مانند افلاطون، ارسطو، کانت و هیوم استفاده می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های آنها می‌تواند راه‌حل مسائل فلسفی معاصر و سنتی، مانند مبانی اخلاق و عقل عملی، ماهیت عاملیت، و نقش احساسات در عمل. در قسمت 1، اصول عقل عملی، کورسگارد از این دیدگاه دفاع می کند که اصول عقل عملی، اصول سازنده عمل هستند. او استدلال می‌کند که با اداره کردن اعمال خود مطابق با الزامات قاطع کانت و اصل عقل ابزاری، کنترل حرکات خود را به دست می‌گیریم و بنابراین خود را موجوداتی فعال و تعیین‌کننده می‌سازیم. او از تلاش‌های رقیب برای ایجاد پایه‌ای هنجاری برای اصول عقل عملی انتقاد می‌کند، ادعاهای اصل حداکثر کردن منافع خود را به عنوان یک اصل عقلانی به چالش می‌کشد و برای برخی تداوم عمیق بین روایت افلاطون از ارتباط بین عدالت و اختیار و اختیار استدلال می‌کند. روایت کانت از ارتباط بین خودمختاری و عاملیت. در بخش دوم، فضیلت اخلاقی و روان‌شناسی اخلاقی، کورسگارد به این پرسش می‌پردازد که توانایی‌های منفعل یا پذیرنده‌تر ما - احساسات و پاسخ‌های ما - در تشکیل عاملیت ما چیست. او خوانشی از اخلاق نیکوماخوس را ترسیم می کند، بر اساس این ایده که احساسات ما می توانند به عنوان ادراک خوب و بد عمل کنند، و استدلال می کند که این دیدگاه از احساسات، ریشه تفاوت های ظاهری بین گزارش های ارسطو و کانت از اخلاق است. او استدلال می‌کند که در واقع، ارسطو و کانت دیدگاه متمایزی در مورد جایگاه ارزش اخلاقی و ماهیت انتخاب انسان دارند که، در میان چیزهای دیگر، به آن‌ها توضیح می‌دهد که به معنای عمل عقلانی که برتر از سایر روایت‌ها است، چیست. در بخش سوم، بازتاب‌های دیگر، کورسگارد این سؤال را مطرح می‌کند که چگونه می‌توانیم یکدیگر را به عنوان عوامل اخلاقی در فلسفه هیوم ببینیم. او به بررسی تضاد احتمالی بین عاملیت دولت و فرد می‌پردازد که به دیدگاه‌های متناقض کانت درباره انقلاب منجر شد. و در نهایت، او روش شناسی خود را در شرحی از معنای فیلسوف اخلاق سازنده بودن بحث می کند. این مقالات با مقدمه ای متحد می شوند که در آن کورسگارد ارتباطات آنها را با یکدیگر و کار فعلی خود توضیح می دهد.

ترجمه ماشینی: فلسفه، روان‌شناسی و روان‌شناسی تنوع قابل‌توجهی از نظرات معاصر را در مورد چشم‌انداز پرداختن به موضوعات فلسفی از منظر روان‌شناختی ارائه می‌دهد. تاریخچه و شایستگی های فلسفی روانشناسی را مورد توجه قرار می دهد و به طور سیستماتیک به روانشناسی در پدیدارشناسی، علوم شناختی، معرفت شناسی، منطق، فلسفه زبان، معناشناسی فلسفی و هوش مصنوعی نگاه می کند. بسیاری از دیدگاه‌های فلسفی مختلف را در کنار هم قرار می‌دهد که هر کدام با استدلال فلسفی دقیق پشتیبانی می‌شوند. فلسفه، روان‌شناسی و روان‌شناسی برای متخصصان رشته‌های ذکر شده، دانشجویان کارشناسی ارشد و کارشناسی ارشد در زمینه‌های تحصیلی مرتبط، و خوانندگان عادی علاقه‌مند در نظر گرفته شده است.

هوشمندی طیفی وسیع دارد که می توان درجات هوشمندی را بر اساس هوشمندی های اولیه و ثانویه تقسیم کرد. بررسی واژه هوش با الفاظ متنوع تقریبا مترادف در حکمت متعالیه از جمله عقل، علم، حکمت و ....نشان می دهد هوشمندی انسان نیز وابسته به هوشمندی بالاتری است بطوریکه کسب علم و فهم معانی و علوم بواسطه فیض رسانی عقل فعال است و در نتیجه ثانوی می باشد. هوش مصنوعی که دستاورد هوشمندی انسان است عملکردهای بسیار دقیقی همچون یادگیری، بهینه سازی، تعمیم پذیری دارد. در هوشمندی ثانوی امکان دارد عملکردهای بسیار قوی به منصه ظهور برسد اما به دلیل واسطه های بیشتر و ضعف در علوم می توان آگاهی یا علم ثانوی را تنها شبحی از علم دانست چنان که مشاهده می شود در هوش مصنوعی نرم افزار و سخت افزار کاملا مغایر یکدیگر هستند. با توصیف و تحلیل و قیاس ماشین هوشمند با انسان می توان فاصله آگاهی انسان با آگاهی علل اولی و ورود کثرت و مغایرت در عالم مادی را با عوالم بالاتر بهتر فهمید. اگرچه به نظر می رسد مراتبی از هوشمندی انسان به نحوه عملکرد در زمینه اخلاق و افعال اختیاری باز می گردد اما نظر به درصد قابل اعتنای تاثیرات شرایط بیرونی و یا قبلی بر اعمال اختیاری انسان، تفاوتها میان این دو نوع هوشمندی ثانوی( هوش انسان و هوش مصنوعی) به حد پایین تری نازل می شود. بدون توجه به عواطف، حالات درونی یا علوم حضوری حتی در خصوص اراده نیز تمایز اصیلی در هوشمندی انسان و هوش مصنوعی نمی توان یافت.