جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پایان نامه حاضر با موضوع «ترجمه، نقد و بررسی آموزه های اعتقادی تشیع امامی در کتاب (اسلام شیعی) یان ریچارد» در تلاش است تا مجموعه ای از آموزه های اعتقادی شیعیان امامی را که در جهان غرب مطرح می شوند، واکاوی نماید. بی شک اصلاح نگاه مستشرقین و بیان نقاط ضعف و خطاهای تشخیصی، منجر به روشن شدن چهره واقعی تشیع برای جهانیان خواهد شد. در راستای همین هدف، کتاب «اسلام شیعی» اثر یان ریچارد انتخاب گردید و در این مجال ابتدا سه بخش از ابتدای کتاب (۷۶ صفحه) با موضوع خاندان پیامبر، اسطوره های شیعی، عرفان و تصوف، انشعابات موجود در تشیع، زیارتگاههای شیعی، زندگی اجتماعی شیعیان و آموزه های اعتقادی تشیع امامی ترجمه شده و سپس گزاره‌های ناظر به کلام شیعه از آن استخراج و به صورت خلاصه مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. اشکالات و ایرادات نویسنده در دو بخش روشی و محتوایی به نقد کشیده شده است. عمده نقد ها به لحاظ روشی در باب ساختار، موضوع و روش ارایه گردید و به لحاظ محتوایی نیز پیرامون افتراق شیعه و سنی (منشا پیدایش تشیع)، کلیت تصویر ارایه شده، نوع نگاه نویسنده به تشیع، اختصاصات اعتقادی شیعیانو بررسی صحت و سقم آموزه‌های گزارش شده، با محوریت پاسخ به سوالات فرعی تنظیم گردید. یافته‌های ما حاکی است یان ریشار گزارشی پراکنده از تشیع ارائه داده و بنا نداشته تصویری کامل و یا حتی تصویری کلی از عقاید شیعی ارائه دهد. اما گزاره‌های پراکنده او از تشیع به صورت نسبی قابل پذیرش است. گرچه نمی‌توان از خطاهای موردی او نیز چشم‌پوشی کرد. روش ترجمه، ترجمه روان تحت‌اللفظی با تعهد به متن و پرهیز از ترجمه آزاد بوده و روش تحقیق نیز توصیفی- تحلیلی به ضمیمه نقد بوده است. اطلاعات به روش کتاب‌خانه‌ای جمع آوری شده و پس از آن مقایسه اطلاعات ارائه شده از سوی نویسنده با متون کلاسیک و معتبر عقاید امامیه، (متونی چون اوایل المقالات و تصحیح الاعتقاد شیخ مفید، اعتقادات شیخ صدوق، امالی شیخ صدوق و خصال شیخ صدوق، گوهر مراد لاهیجی، مواقف عضد الدین ایجی، تسلیک النفس علامه حلی، تجرید الاعتقاد خواجه نصیر الدین طوسی، مقاصد تفتازانی و... ) صورت گرفته است.

هاینس‌هالم محقق آلمانی اهمیت سیاسی شیعیان در تحولات تاریخی ایران را موضوع نگارش اثری تحلیلی به نام تشیع(انتشارات ادیان) قرار داده و درصدد است تا ضمن آشنا‌کردن مخاطب با مبانی اعتقادی و تاریخی شیعیان نقش روحانیون شیعه را هم در تحولات سیاسی ایران پیگیری کند. به رغم آن که ده درصد از جمعیت قریب به یک میلیاردی مسلمانان در جهان امروز پیرو مذهب شیعه هستند‌، پیش از انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 به زحمت می‌توان در جهان افرادی را یافت که به تشیع توجه کافی کرده باشند‌. امروزه‌، آثار و نوشته‌های مربوط به تشیع خالی از حب و بغض نیست و بسیاری از این موارد باید از اصل آن پیراسته شود‌. ظهور ناگهانی علاقه به تشیع ناشی از رویدادهای سیاسی و بویژه ترس‌های حاصل از آن رویدادهاست‌؛ در نهایت سرزمین‌های اصلی شیعیان یعنی عراق‌، ایران و ناحیه نجد عربستان‌، مهم‌ترین سرزمین‌های تولید نفت خاورمیانه هم هستند‌. پویایی سیاسی اسلام شیعی اصولاً در خود آگاهی این مکتب به عنوان قهرمان مبارزه مستضعفان علیه مستکبران‌، ستمگران‌، مستبدان و استثمارگران از هر نوع آن نهفته است‌؛ مبارزه‌ای که درباره آن احادیث شیعی نه تنها یک سلسله مثال‌های بی‌پایان از تحمل رنج و قیام‌، بلکه مدینه فاضله‌ای از حکومت برحق حضرت مهدی(عج) امام غایب منتظر را که در جهان پر از جور و بیدادگری امروز‌، عدل و احسان خواهد گسترد، ارائه می‌دهند‌. بعد از آن‌که برای حل مسائل اجتماعی و اقتصادی ملل مسلمان‌، تجویزهایی بیرونی(از نوع سرمایه‌داری و سوسیالیستی) ناکام مانده و تمام جذابیت خود را از دست داده‌اند‌، سنتی مذهبی با قدمتی بیش از هزار سال‌، تفسیر و راه حلی برای کشمکش‌های اجتماعی کنونی ارائه می‌دهد. امروزه آیین شیعه در عرصه جهانی و به خصوص جهان اسلام به عنوان مذهبی تاثیرگذار شناخته می‌شود که تاثیر عمیقی بر تحولات سیاسی اجتماعی‌، فکری و فرهنگی مسلمانان گذاشته است‌. به همین دلیل‌، این مذهب مورد توجه بسیاری از محققان و پژوهشگران در سراسر جهان قرار گرفته و روند نگارش مقاله و کتاب در این موضوع در دهه‌های اخیر به خصوص پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران روبه فزونی است‌. کتاب تشیع نوشته «دکتر‌هاینس‌هالم» از جمله این آثار است که به زبان فارسی هم ترجمه شده است‌. بی تردید یکی از پرسش‌هایی که غالبا در ذهن دانشجویان و اشخاص علاقه مند به شناخت بیشتر درباره اسلام به وجود می‌آید‌، این پرسش بنیادی است که تفاوت میان شیعه و سنی چیست؟ هدفی که این کتاب دنبال می‌کند نه فقط پاسخ دادن به این سئوال‌، بلکه ارائه طیفی گسترده از عقاید موجود در میان فرقه‌های شیعه است‌. نقل قول‌هایی که در این کتاب از قرآن شده برگرفته از ترجمه انگلیسی آن به کوشش «مارمادیوک پیکتا»(محل نشر: لندن، تاریخ انتشار: 1957) است‌. کتاب در پنج بخش «منشأ شیعه‌، امامیه یا شیعه دوازده امامی‌، شیعه غالی‌، اسماعیلیه یا شیعیان هفت امامی و زیدیه» به موضوع مذکور می‌پردازد. بی‌تردید یکی از بخش‌هایی که می‌توانست با دقت بیشتری مورد توجه قرار گیرد، سرفصل روحانیت شیعی و سلسله پهلوی(1399 – 1344 ق) از بخش دوم کتاب است. از دیدگاه ‌هاینس‌هالم انقلاب مشروطیت و جنگ داخلی توام با نفوذ فزاینده روسیه و بریتانیای کبیر طی جنگ جهانی اول سبب ضعف حکومت قاجاریه و تقویت نیروهای جدایی طلب در ایران شد‌. تجزیه قریب الوقوع ایران سبب شد نیروهای ملی‌گرا وارد مبارزه شوند و ضیاء الدین طباطبایی روزنامه‌نگار با پشتیبانی قزاق کلنل رضاخان که از قزوین به تهران آمده و پایتخت را به اشغال خود درآوردند. سپس رضاخان در کابینه طباطبایی وزیر جنگ و سردار سپه شد‌. او با الهام از نمونه ترکیه نوین به رهبری آتاتورک، کوشید که در ایران یک جمهوری غیر روحانی ایجاد کند‌، اما با مقاومت علما طرح‌های خود را تغییر داد. نویسنده سپس به ترک نجف و کربلا از سوی مجتهدان به علت آشوب‌گری‌های ضد انگلیسی و عزیمت به قم اشاره دارد و این‌که رضاخان به ملاقات آنان در این شهر رفته تا آن‌ها را متقاعد سازد که سعی ندارد یک جمهوری به تقلید از جمهوری ترکیه ایجاد کند: «رشته قوانینی قبلا در دوران نخست وزیری رضا خان به تصویب رسیده بود و امتیازات پیشین علما را تا حد زیادی کاهش داده بود، با این قوانین علما نه فقط بخش زیادی از نفوذ اجتماعی خود را از دست دادند، بلکه از یکی از مهم‌ترین منابع درآمد خود که حق‌الثبت بود‌، محروم شدند». اما همزمان نویسنده به تلاش رضاشاه برای تنظیم برنامه تحصیلات دینی‌، تاسیس دانشگاه الهیات در دانشگاه تهران‌، ایجاد قوانینی در رابطه با پوشیدن لباس به تقلید از نمونه آتاتورک‌، ممنوعیت پوشیدن چادر برای زنان‌، تلاش برای توقف حرکت دستجات عمومی و زنجیرزنی و نوحه‌خوانی در ماه محرم اشاره، و نتیجه گیری نموده است: «سیاست‌های رضا شاه با مقاومت یکپارچه و نیرومند روحانیون مواجه نشد و صرفا مخالفت‌های افرادی همچون مدرس و یا وعظ غضب آلود آیت‌الله بافقی علیه زنان درباری که بدون پوشیدن چادر به زیارت حرم معصومه(س) رفتند‌، دیده شد». وی سپس به نقش آیت‌الله حائری در پیشبرد اهداف مجتهدان شیعه در ایران اشاره می‌کند‌. از نگاه وی نتیجه اقدام او بود که مهم‌ترین حوزه علمیه شیعیان دوازده امامی ایران در شهر قم تاسیس شد و بر اثر فعالیت خستگی ناپذیرش این شهر دارای چندین مدرسه‌، یک کتابخانه‌، بیمارستان‌، زائر سرا و مقبره‌هایی شد‌. آیت‌الله حائری وارد سیاست نشد و مانند شاگرد و جانشین خود آیت‌الله بروجردی مظهر نوع سنتی یک عالم بود که در نظرش تمام امور دنیوی کراهت‌آمیز بود و حتی المقدور باید از آن دوری می‌شد. این پرهیز سیاسی علمای برجسته مسلمان دنبال کردن سیاست‌های تمرکز بخشی و غیر دینی کردن حکومت را برای شاه آسان تر می‌کرد. نویسنده سپس به تلاش آیت‌الله حسین علی طباطبایی بروجردی و دعوت ایشان از دو هزار تن از علما در مدرسه فیضیه قم و دعوت از آنها مبنی بر این که به هیچ حزبی نپیوندند و در امور سیاسی دخالت نکنند‌، اشاره و سپس ادعا می‌کند علما به سبب افکار آزاداندیشانه جبهه ملی و همکاری‌اش با جناح چپ، به آن بدگمان بودند و زمانی که مصدق در سال 1331 شمسی قانونی مربوط به حق رای بانوان تهیه کرد‌. مخالفت مجتهدان برجسته‌، شامل آیت بروجردی‌، سبب شکست این طرح شد‌. مولف هیچ اشاره‌ای به دلیل این اقدام روحانیت نکرده است‌. این درحالی است که روحانیت تا این زمان پشتیبان اصلی دولت ملی بودند‌. درواقع خطر برآمدن حزب توده که از یک سو با قدرت نمایی توده‌ای و از طرف دیگر با میدان دادن دولت ملی با آنان همراه بود‌. این ترس یا توهم را پدید آورد که بزودی کمونیست‌ها حکومت را به دست خواهند گرفت‌. فرار شاه و تهدید برخی از اعضای جبهه ملی به ویژه دکتر فاطمی برای از میان بردن سلطنت‌، به نوعی موید این مسئله تلقی شد‌. همه این‌ها فضایی را ایجاد کرد که طیفی از مذهبی‌ها و روحانیون ساکت بمانند‌. هرچند نویسنده خود اذعان دارد که نمی‌توان تجزیه و تحلیل علل گوناگون سیاسی‌، اقتصادی و اجتماعی انقلاب اسلامی در ایران را بطور کامل مطرح ساخت، اما تاکید دارد که روحانیت شیعه در ایران تحول ناگهانی و نقش عمده‌ای داشت و عاقبت تصور خود درباره حکومت الهی مطلق را به اجرا درآورد‌. نیروی محرکه این حادثه امام خمینی(ره) بود‌. ایشان مانند تقریباً تمام مجتهدان جناح طرفدار اصلاحات‌، تحصیلات خویش را منحصرا مرهون حوزه‌های علمیه روحانیت شیعی بود‌. ایشان در سال 1364ق‌، برای نخستین بار عقایدش را در نوشته‌ای مطرح و به صورتی انتقادی‌، اندیشه‌های ضدروحانی احمد کسروی و در نتیجه سیاست‌های غیر مذهبی رضا شاه را رد کرد‌. مهم‌ترین اثر امام خمینی(ره) با عنوان «حکومت اسلامی» در نجف انتشار یافت. این رساله براساس دو سخنرانی ایشان بود که شاگردانش به رشته تحریر درآوردند و رهبر انقلاب در آن کتاب بی دینی پادشاهان را آشکار و حکومت الهی آینده یعنی جمهوری اسلامی را پیش بینی کرد‌. ایشان و پیروانش موفق شدند به تدریج جمهوری اسلامی ایران را چنان که مورد نظر امام (ره) بود، تاسیس کنند‌. دلیل عمده توفیق آیت‌الله را مسلما باید در این حقیقت جستجو کرد که وی تنها فردی بود که توانست توده‌های عظیم مردم را بسیج و هدایت کند. نویسنده در بخشی از سرفصل « روحانیت شیعی و سلسله پهلوی» نقش دکتر شریعتی را مورد بررسی قرار داده و نتیجه گیری نموده است: «کوشش قابل توجه در مجامع اندیشمندان غیر روحانی به منظور نوین سازی سنت شیعی و مناسب‌تر کردن آن به چشم می‌خورد‌. کانون این فعالیت‌ها حسینیه ارشاد بود‌. محلی که به منظور ادای احترام به امام حسین(ع) در تهران بنا شده بود‌. دکتر علی شریعتی خیلی زود با سخنرانی‌ها و کتاب‌های خود در جمع این اندیشمندان مقامی برجسته یافت‌. او دانشمندی دینی و جامعه شناسی دارای گواهینامه دکتری از دانشگاه سوربن بود که اندیشه‌هایش نه فقط از تجدد گرایانی اسلامی چون اسد آبادی‌، محمدعبده‌ و محمد اقبال‌، بلکه کارل مارکس و ماکس وبر‌، سارتر‌، هربرت مارکوزه و فانون متاثر بود». شریعتی متقاعد شده بود در یک جامعه شیعی سنتی هرگونه کوششی برای رهایی مردم ناموفق خواهد بود مگر آن که نمادها و ارزش‌های‌های شیعی محترم شمرده شود‌. نوشته‌های او تا حد زیادی مورد توجه اندیشمندان ایران خاصه دانشجویان بود‌. اما انقلاب اسلامی ایران تفکرات او را که متاثر از اندیشه‌های غربی بود‌، در اندک زمانی پشت سر گذاشت‌.(منبع: محمود فاضلی/همشهری)

پژوهشی در مورد میزان پراکندگی شیعه در نقاط مختلف دنیا و وضعیت شیعیان در نقاط مختلف جهان است. در ابتدی این نوشتار کلیاتی از ژئوپلتیک شیعه در جهان و منطقه خاورمیانه ارایه شده و پس از آن جمعیت شیعیان در آسیا، اروپا، اوراسیا، آفریقا و آمریکا و نیز وضعیت آنان در این مناطق مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده به تفکیک کشورهای مختلف در قاره‌های نامبرده شده، به بیان وضعیت شیعیان در این کشورها و جمعیت آن‌ها پرداخته و ابعادی از فعالیت مذهبی، آزادی‌های مدنی، رعایت حقوق اجتماعی و میزان آزادی در فعالیت‌های علمی و فرهنگی شیعیان در این کشورها گزارش شده و فراز و نشیب‌های زندگی آنان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

نوشتار حاضر فرقه زیدیه را با تکیه بر زیدیه ایران از آغاز تشکیل دولت علویان طبرستان تا پایان قرن هفتم هجری بررسی می کند. جریان زیدیه هرچند در عراق پدید آمد، اما در آنجا نتوانست حکومتی تشکیل دهد. در قرن سوم هجری و پیش از آن، برخی عالمان زیدی به نواحی خزری ایران پناه برده و در آنجا اقامت و به دعوت مردمان آن سامان به اسلام پرداختند. در پی درگیری میان حاکمان محلی و اهالی و وجود زمینه مساعد، برخی از عالمان زیدی توانستند حکومتی تشکیل دهند. نوشتار حاضر ضمن مرور بر پیدایش و تکوین مذهب زیدی در نواخی خزری به بحث از تداوم جریان مذکور در قرون بعدی و اهمیت فرهنگی آن و تأثیر آن بر تحول و تکوین مذهب در یمن و مناسبات میان دو جامعه مهم زیدیه در اعصار گذشته می پردازد. در مقدمه کتاب آمده است: نوشتار حاضر فرقه زیدیه را با تکیه بر زیدیه ایران از آغاز تشکیل دولت علویان طبرستان تا پایان قرن هفتم هجری بررسی می کند. پس از قرن هفتم تا روزگار صفویه زیدیان هنوز حضور مهمی در محدوده طبرستان داشتند، هر چند دوران طلایی و شکوفایی آنان از قرن چهارم تا هفتم هجری است. (ص 9) این کتاب در پنج فصل به بررسی تاریخ زیدیه پرداخته است. فصل نخست بررسی درباره منابع زیدیه است که در آن خواننده با منابع اصلی مطالعات زیدیه آشنا می شود تا از این طریق خود بتواند به پژوهش های بیشتری درباره زیدیه بپردازد؛ از این رو نوشتار در این بخش کمی به تفصیل گراییده است. فصل دوم با عنوان شکل گیری زیدیه، درباره مراحل نخستین پیدایش زیدیه است. در فصل سوم و چهارم در خصوص علویان طبرستان و تأثیرات فرهنگی آن ها بحث می شود. سرانجام در آخرین فصل اشاراتی به زیدیان یمن و تأثیرات آن ها از زیدیه ایران تا پایان قرن هفتم هجری شده است. در حقیقت در قرن ششم و هفتم میراث علمی زیدیه ایران که حاصل انتقال میراث زیدیه کوفه و تکوین آن در ایران بود، به یمن منتقل شد. (ص 10) درباره زیدیه شمال ایران، تا کنون اطلاعات پراکنده ای وجود داشته و به دلیل نبودن یک متن مستقل، آگاهی های ما از این موضوع کم است. کتاب حاضر عهده دار این بحث است.

تشيع و تصوف تا آغاز سده دوازدهم هجری، از آثار استاد کامل مصطفی شیبی (متولد 1927 م.) است که آن را استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو (متولد همدان 1322 ش.) از عربی به فارسی به‌صورت روان و شیوا ترجمه کرده است. در این اثر، ثمرات ارتباط تشیع و تصوف تا قرن دوازدهم هجری بررسی شده است. تشیع و تصوف همواره با تاریخ اجتماعی ایران بعد از اسلام ارتباطی ناگسستنی داشته‌اند. در این کتاب به نکات بسیار ارزشمند و روشنگری برای تحلیل ارتباط متقابل تشیع و تصوف تا آغاز سده دوازدهم هجری پرداخته شده و سعی گردیده تا تصویری روشن و واقعی از این ارتباط ارائه شود. شایان ذکر است در مواردی که مؤلف به علت عدم اطلاع یا عدم دسترسی به منابع مورد وثوق موضوع مهمی را ناگفته گذاشته است، مترجم با اشاره‌ای مختصر و ارائه منابع لازم، سعی در جبران این نقیصه نموده است. مترجم همچنین با افزودن توضیحات ضروری به حواشی مفصل کتاب، برارزش متن افزوده و باهامات محتمل متن را زدوده است. در كتاب حاضر، از منظرهای متفاوت به موضوع تصوف پرداخته و تاریخ تصوف عمدتا براساس تقسیم‌بندی جغرافیایی روشن‌شده است. كتاب متشكل از 14 بخش است كه در آنها سلسله‌ها و فرقه‌های صوفیانه نیز معرفی و هم‌چنین گرایش‌هایی از موافقت‌ و مخالفت با تصوف در سیر پرپیچ و خم و گاه مبهم آن بیان می‌شود.

تشيع در مسير تاريخ، ترجمه فارسى كتاب «The Origins and arly Development of Shia Islam»، کتابی است درباره روند شکل‌‌گیری شیعه تا دوره امام صادق(ع) اثر سید حسین محمد جعفری به زبان انگلیسی كه ترجمه فارسی آن توسط سید محمد تقی آیت اللهی انجام گرفته است. بنابر آنچه در کتاب آمده است، ماجرای سقیفه عامل جدایی مسلمانان بوده و نخستین هسته شیعیان علی(ع) را کسانی تشکیل دادند که به همراه او از بیعت با ابوبکر خودداری می‌کردند. نویسنده، فاصله زمانی رویداد سقیفه (۱۱ق) تا انتخاب عثمان بن عفان به خلافت (۲۴ ق) را نخستین دوره شکل‌گیری تشیع می‌داند و معتقد است مرحله دوم تکوین تشیع با شهادت امام حسین(ع) آغاز شده است. او هم‌چنین دوران خلافت عثمان تا شهادت حضرت علی(ع) را نقطه عطف تاریخ تشیع می‌داند و بر آن است صلح امام حسن(ع) نیز نتایج درازمدتی در تکوین مکتب تشیع داشته است. به باور نویسنده، مکتب فقهی تشیع از زمان امام محمد باقر(ع) شکل گرفت و شیعیان تا پیش از آن در مسائل فقهی با اهل سنت تفاوت چندانی نداشتند. این کتاب به زبان‌های اردو و فارسی ترجمه شده است. نویسنده، تلاش كرده است فقط با تكيه بر منابع تاريخى قديمى، تاريخ تشيع را تحليل كند. كتاب با مقدمه مترجم، پيشگفتار و متن در ۱۱ فصل تنظيم شده است.

کتاب «تاریخ تشیع در ایران» پژوهشی جامع و مستند از سیر رشد و گسترش مکتب تشیع در ایران از آغاز تا پایان قرن نهم هجری است. نویسنده در این اثر به بررسی تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی ایران در این دوره پرداخته و نقش تشیع را در شکل‌گیری هویت ملی ایرانیان مورد تحلیل قرار داده است.

ترجمه ماشینی: غنای فکری استثنایی ایران قرن هفدهم صفویه مظهر مکتب فلسفی اصفهان و به ویژه مؤسس ظاهری آن، میرداماد (متوفی 1631) و شاگرد بزرگ او ملاصدرا (ملقب به صدرالدین شیرازی، د. 1636). به همان اندازه برای مکتب، حکمت آپوفاتیک رجب علی تبریزی که بعدها (متوفی 1669/70) دنبال شد، اهمیت دارد. با این حال، علیرغم شهرت این فیلسوفان، شناسایی «مکتب فلسفی اصفهان» تنها در سال 1956 توسط هانری کوربین، ایران شناس مشهور فرانسوی، که به شخصیت متحد کننده نوافلاطونی اسلامی حدود 20 متفکر و شخصیت معنوی اشاره کرد، پیشنهاد شد. این گروه بندی متعاقباً برای حدود پنجاه سال بدون چالش باقی مانده است. در این اثر بسیار بدیع، جنیس اسوتس، مشروعیت اصطلاح «مدرسه» را بررسی می‌کند و در فلسفه‌های پیچیده این سه شخصیت اصلی شیعی می‌کاود و بین آنها مقایسه می‌کند. مؤلف این موضوع را بیان می کند که اندیشه ملاصدرا مستقل و در واقع با اندیشه های میرداماد و رجبعلی تبریزی ناسازگار است. این نه تنها طرز تفکر جدیدی را در مورد چگونگی درک ما از «مکتب اصفهان» ارائه می‌کند، بلکه میرداماد و رجبعلی تبریزی را به‌عنوان پیشگامان خود معرفی می‌کند.