جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده:در عصر ارتباطات آشنایی و شناخت پیروان ادیان از باورها و سنت‌های دینی یکدیگر و یافتن نقاط همسو و ناهمسو رخدادی طبیعی و ناگزیر است که می‌تواند به نتایج مطلوبی منتهی شود. ادیان الهی و آسمانی، از حقیقت و ماهیت یکسانی برخوردارند و اختلاف آن‌ها تنها در کمال و نقص است. به همین دلیل این تحقیق با هدف بررسی راه‌های تقویت دین‌باوری در قرآن و عهدین به انجام رسید. با مقایسه قرآن و عهدین مشخص شد میان قرآن و کتاب مقدس از جهاتی چند (دست‌کم از نگاه پیروان اسلام و مسیحیت) شباهت‌هایی وجود دارد. آسمانی دانستن این دو کتاب و منشأ الهی دانستن آن‌ها، تأکید بر قداست، اعتبار و منبع دین شناخت بودن هر دو کتاب ازجمله این شباهت‌ها است. بر اساس نتایج حاصل از تحقیق مشخص شد که فقط اسلام توانسته است که موضوع دین‌باوری را به‌صورت کامل‌تری بیان کند و این در حالی است که در دین یهود و مسیحیت حاکم بر کلیسا یا تقویت باورهای دینی مطرح نبوده است یا به‌گونه‌ای بوده است که منجر به دین‌گریزی و پیدایش کمونیست شده است. همچنین بر اساس مطالعات صورت گرفته می‌توان استنباط کرد: اولاً) راه‌های دین‌باوری در قرآن و راه‌های دین‌باوری در عهدین در مواردی مطابقت وجود دارد. ثانیاً) قرآن نسبت به عهدین در توصیف مقام انبیاء و ضعف در بیان احکام و دستورات اخلاقی و اجتماعی، برتری‌های غیرقابل بیانی دارد.ثالثاً) بین مبانی و ماهیت دین‌باوری در قرآن و در عهدین اشتراک وجود دارد. بین افزایش باورهای دینی و به‌کارگیری آن‌ها در زندگی و توجه به دستورات موجود درآیات قرآن کریم نسبت به عهدین اشتراکات و اختلافاتی وجود دارد. رابعاً) بین راه‌های تقویت دین‌باوری در قرآن و راه‌های تقویت دین‌باوری در عهدین رابطه وجود دارد.