جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

راغب اصفهانى قرآن پژوه بنام ایرانی در سده چهارم و پنجم قمری است. مفردات الفاظ القرآن، از مهم ترین آثار ماندگار قرآنى او بوده که به گفته برخی در معناشناسى بیمانند است. این ویژگى در تفسیر جامع التفسیر او نیز دیده مى شود؛ این اثر به اصول و قواعدی اشاره میکند که بعدها مبنا و پایه ای برای قواعد تفسیر و تفطن به نگرش های جدید تفسیری می گردد. از دیگر آثار قرآنی او الذریعه است که در بخش معارف اخلاقی قرآن سخن گفته است. در کتاب های ادبی راغب مانند محاضرات نیز گرایش ها و اندیشه خلاق و پویای متکی به وحی، جلوه دیگر قرآن پژوهی اوست. در این رساله تفسیر پژوهى، به شرح زندگى، عصر مؤلف و آثار و تألیفات او، به ویژه آثار قرآنى وى پرداخته مى شود. زوایای بسیاری از حیات راغب مجهول مانده و حتی اختلاف درباره زمان مرگ وی تا صد سال هم وجود دارد که درباره شخصیتی مانند راغب اندکی شگفت به نظر می رسد . شرح حال نگاران، در باره او سکوت کردهاند و موضع مذهبی او نیز محل اختلاف است. در این پژوهش به اهمیت مقدمه تفسیر و نکات بس مهمى که در آغاز تفسیر به آن پرداخته، اشاره م ىگردد. بخشى را به مبانى و اصول تفسیرى راغب اختصاص خواهیم داد و در نهایت به روش تفسیرى و ویژگ ىهاى این اثر قرآنى در مقایسه با تفسیرهاى معاصران وى و جایگاه اهل بیت در این تفسیر و یکى از مسائل مهم اسلامى یعنى اخلاق که وى به آن پرداخته و گرایش داشته، خواهیم پرداخت.