جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب نشان می‌دهد که روش‌های فلسفی متأخر لودویگ ویتگنشتاین را می‌توان به نحو ثمربخشی برای چندین مسئله در فلسفه اخلاق معاصر به کار برد. نویسنده دیدگاه های اخلاقی ویتگنشتاین را مورد توجه قرار داده و به موضوعاتی چون فرااخلاق، عینیت در اخلاق و ادراک اخلاقی می پردازد. خوانندگان بینشی در مورد چگونگی تفکر ویتگنشتاین در مورد مسائل فلسفی و روشی جدید برای نگریستن به مسائل اخلاقی به دست خواهند آورد. کتاب از سه بخش تشکیل شده است. در بخش اول، روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین، از جمله مقایسه روش‌های فلسفی با روش‌های درمانی مورد بحث قرار می‌گیرد. این کتاب سپس به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه این روش‌ها بینشی به دیدگاه‌های اخلاقی ویتگنشتاین می‌دهند. خوانندگان متوجه خواهند شد که چگونه این موارد در پرتو اندیشه های فلسفی بعدی او خوانده می شود. در بخش سوم، روش‌های بعدی ویتگنشتاین برای مسائل فلسفه اخلاق معاصر، از جمله نگاهی به پرسش‌هایی برای توصیه‌های اخلاقی به کار می‌رود. نویسنده برخی از ادبیات ثانویه در مورد روش‌های فلسفی متأخر ویتگنشتاین را بررسی و نقد می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه موضوع کتاب را می‌توان در تحقیقات آینده توسعه داد. در این مجلد روشنگر و به خوبی نوشته شده چیزی ارزشمند برای خوانندگان همه سطوح وجود دارد. به ویژه برای محققان و دانشجویان ویتگنشتاین، فلسفه و اخلاق جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب خواندن تراکتاتوس ویتگنشتاین را پیش می برد که فراتر از گزینه های اصلی تفسیری بحث ویتگنشتاین جدید است. این کتاب رویکرد ویتگنشتاین به زبان و منطق و همچنین سایر حوزه‌هایی را که در ادبیات نادیده گرفته شده‌اند، مانند برخورد او با متافیزیک، علوم طبیعی و ارزش، پوشش می‌دهد. تجدور تفکر ویتگنشتاین را در این زمینه‌ها مجدداً زمینه‌سازی می‌کند، تکامل آن را در یادداشت‌های روزانه، مکاتبات و متون پیش از تراکتاتوس ترسیم می‌کند و تصویر کامل‌تری از پیشینه فکری آن ایجاد می‌کند. این گسترش زاویه دید در استراتژی تفسیری کتاب او نقش اساسی دارد: تنها با نگاه کردن به تراکتاتوس در این منظر غنی‌تر می‌توانیم به سؤالات اساسی مطرح شده در بحث ویتگنشتاین جدید بپردازیم - سؤالات مربوط به روش تراکتاتوس، رویکرد آن. به مزخرفات و تداوم در فلسفه ویتگنشتاین. آثار اولیه ویتگنشتاین روشنگر، الهام‌بخش و مرتبط با فلسفه زبان و علم، متافیزیک و اخلاق معاصر است. کار پیشگامانه تجدور در نهایت پیام مثبت شگفت انگیزی را در مورد قدرت دگرگونی اخلاقی که فلسفه می تواند داشته باشد، منتقل می کند، زمانی که فلسفه به عنوان فعالیتی با هدف افزایش شفاف سازی و آگاهی مفهومی درک شود.

ترجمه ماشینی : این کتاب اهمیت نوشته‌های لودویگ ویتگنشتاین در زمینه روان‌شناسی و پدیده‌های روان‌شناختی را برای توسعه تاریخی روان‌شناسی معاصر برجسته می‌کند. این یک ارزیابی روشن‌تر از کار فیلسوف، به‌ویژه نوشته‌های متأخر او، که از تفاسیر کلیدی که به درک ما از مسائل فراروان‌شناختی و روان‌شناختی کمک کرده است، ارائه می‌کند. فلسفه در روانشناسی ویتگنشتاین هم با منتقدان و هم با پیروان کار فیلسوف درگیر است تا ارتباط پایدار خود را با روانشناسی امروز نشان دهد. سالیوان با ارائه جزئیات تاریخی در مورد پذیرش، درک و استفاده از اظهارات و روش ویتگنشتاین در روانشناسی و حوزه‌های مرتبط علوم اجتماعی، بررسی منابع مداوم سردرگمی مفهومی و نشان دادن چگونگی به کارگیری بینش‌های او در تحقیقات پیرامون، بررسی جدیدی از نوشته‌های بعدی ویتگنشتاین ارائه می‌کند. جمعی، زندگی اجتماعی، عواطف، ذهنیت و توسعه. با انجام این کار، او ارزش روانشناسان را در اتخاذ یک روش فلسفی تحقیق مفهومی نشان می دهد تا در مورد نظریه ها، روش ها، درمان ها و شیوه های برجسته در زمینه های مختلف، کار کنند و در نتیجه، منبعی برای نظری و تجربی آینده ایجاد کنند. و روانشناسان کاربردی این کار برای دانشجویان و دانشگاهیان درگیر در تاریخ روانشناسی و برای پزشکانی که علاقه مند به درک اهمیت مستمر کار ویتگنشتاین در شیوه های روانشناسی هستند، ارتباط ویژه ای خواهد داشت.

ترجمه ماشینی : ویتگنشتاین و تحقیق هنجاری ارتباط فلسفه لودویگ ویتگنشتاین را با اخلاق، زیبایی‌شناسی، فلسفه سیاسی و دین بررسی می‌کند. این کتاب زمینه های فکری را که به تفکر هنجاری ویتگنشتاین شکل داده است، تجزیه و تحلیل می کند، تأثیرات او را ردیابی می کند و کاربردهای معاصر فلسفه او را در زمینه های هنجاری ارائه می دهد. فصل ها بر ماهیت تحقیق هنجاری تمرکز دارند. آنها با هم، رویکرد ویتگنشتاینی را به تحقیق هنجاری ارائه می‌کنند، که در عین اینکه گسترده و مورد بحث است، در مقابل رویکردهای قیاسی غالب قرار می‌گیرد. استدلال به نتایج هنجاری با نشان دادن شباهت‌های خانوادگی، تشبیه‌ها، استفاده از متقاعدسازی، توسل به استدلال‌های طبیعت‌گرا، نویسندگان و ویتگنشتاینی‌ها که توسط آنها مورد بحث قرار گرفته‌اند، مفهوم ما را از تحقیق هنجاری گسترش می‌دهند.

ترجمه ماشینی : این حجم از مقالات جدید، تفاسیر پیشگامانه ای از برخی از محوری ترین موضوعات فلسفه ویتگنشتاین ارائه می کند. گروهی برجسته از مشارکت‌کنندگان نشان می‌دهند که چگونه اندیشه ویتگنشتاین می‌تواند به نحو ثمربخشی در بحث‌های معاصر در معرفت‌شناسی، متافلسفه و فلسفه زبان به کار رود. این جلد رویکردهای تاریخی و سیستماتیک به روش‌ها و دیدگاه‌های ویتگنشتاینی را با مقالاتی که تجزیه و تحلیل مفصلی را ارائه می‌دهند و برای دانش‌آموزان و همچنین متخصصان در دسترس خواهد بود، ترکیب می‌کند. نتیجه تصویری غنی و روشنگر از یک شخصیت کلیدی در فلسفه قرن بیستم و اهمیت مستمر او برای مطالعه فلسفی است.

ترجمه ماشینی : چگونه معنی کلماتی که نشان دهنده احساسات هستند را یاد بگیریم، استفاده کنیم و بفهمیم؟ ارتباط بین کلمات و احساسات چگونه ساختار یافته است؟ چگونه می توان علائم بیرونی احساسات را آشکار کرد؟ "درک کسی" به چه معناست؟ آیا معناشناسی تحت تأثیر حالات درونی است؟ وقتی از یک عبارت برای توصیف یک احساس استفاده می کنیم، به چه معناست؟ چنین موفقیتی در ارتباطات چگونه باید تعریف شود؟ دستور زبان، بیان، و معانی بین الاذهانی: فلسفه روانشناسی ویتگنشتاین به این سؤالات می پردازد، و کاربردهای خاص بازی های زبانی را که نشان دهنده احساسات هستند (مانند «فکر کردن»، «دیدن فلان و فلان» و «من هستم» را بررسی می کند. در درد») و کاوش ارجاعات بیرونی به حالات درونی. بیرونی کردن چیزی درونی، تجربه روانشناختی را بیان می کند. به این ترتیب، یک بیان باید به عنوان شکل پیچیده ای از تجربیات بیرونی درک شود. این کتاب استفاده از بیان حسی و پراکسیس "به بیان" را به عنوان یک فرآیند معنایی بین ذهنی روشن می کند. تمرکز اصلی کتاب بر ظاهر زبان و درونیات تجربه است، همانطور که در آخرین نوشته‌های ویتگنشتاین (یعنی سخنرانی‌های او در سال‌های 1946-1947، منحصراً و بطور قابل توجهی در مورد فلسفه روان‌شناسی) که اخیراً منتشر شده‌اند، به شدت اشاره شده است. که علیرغم اهمیت و اصالتشان هنوز کمتر شناخته شده اند.

ترجمه ماشینی : آیا می توانیم در مورد خدا معنادار صحبت کنیم؟ جنبش الهیاتی که به عنوان تومیسم دستوری شناخته می شود تأیید می کند که زبان دینی مزخرف است، زیرا واقعیت خدا فراتر از ظرفیت ما برای بیان است. استفان مولهال ادعاهای این جنبش را (همانطور که در آثار هربرت مک کیب و دیوید بورل مثال می‌زند) به‌عنوان وارث مشروع روش‌های فلسفی ویتگنشتاین و نیز پروژه الهیات آکویناس ارزیابی می‌کند. مانع اصلی این ادعا این است که تومیسم دستوری، بی معنی بودن زبان دینی را هنگامی که در مورد خدا به کار می‌رود، سنگ محک بینش تومیست می‌سازد، در حالی که «چرند» در آثار ویتگنشتاین به طور استاندارد صرفاً اصطلاحی برای انتقاد تلقی می‌شود. مولهال استدلال می‌کند که اگر ویتگنشتاین با عبارات ارائه‌شده توسط کار کورا دایموند و استنلی کاول خوانده شود، می‌توان هم در آثار اولیه و هم در نوشته‌های بعدی‌اش جایی برای نقش مثبت‌تر به گفته‌های بی‌معنا پیدا کرد-- امری که در گرو بهره برداری از قیاس زبان دینی و معماها است. و هنگامی که این همسویی بین ویتگنشتاین و آکویناس برقرار شد، همچنین به ما امکان می‌دهد راه‌های مختلفی را ببینیم که آثار بعدی او بعد کمال‌گرایانه دارد - از این نظر که با دغدغه‌های کمال‌گرایی اخلاقی همپوشانی دارد، و از این نظر که اهمیت فلسفی زیادی به آن نسبت می‌دهد. آنچه را که الهیات و فلسفه به طور سنتی «کمالات» و «استعلایی» نامیده اند، به ویژه مفاهیمی مانند هستی، حقیقت، و وحدت یا یگانگی. این امر منجر به برداشتی رادیکال از نقش کاربرد مشابه در زبان و به همین ترتیب در رابطه بین فلسفه و الهیات می شود.