جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تروم الدراسة الكشف عن ترسانة من القواعد التي أخذت طابع الكلّي واصطبغت بصبغته عند الجويني وابن العربي، وتُبرز مكانةَ بعض هذه القواعد -بعد رصد مفهومها وأهم أنواعها- في توجيه الخلاف ببُعْديه: الفقهي والأصولي في سياق الاستدلال على ألوان من القضايا العلمية عند الرجلين؛ ما يُمكِّن من الوقوف على معالم الوحدة المنهجية لأصول المذاهب في بناء القواعد وترجيح الأحكام.

کتاب غایة البیان فی تنزیة الله عن الجهة و المکان بقلم خلیل دریان الأزهری می باشد. از آنجا که وهابیون قائل و معتقد به تجسیم خداوند متعال می باشند. برای خدا جا و مکانی نیز در نظر گرفته اند و کمال معرفت به ذات مقدس الهی را در این دانسته اند که انسان معتقد شود خدای متعال بالای همه مخلوقات و بر روی عرش و کرسی قرار گرفته است و گاهی بر اثر خستگی، یک پا را روی پای دیگر قرار می دهد و به استراحت می پردازد. و اگر کسی چنین خدایی را انکار کند ضال و کافر است. مؤلف این اثر درصدد برآمده تا با بررسی عقیده معتقدین به جهت و مکان برای خدا به تنزیه ذات احدیت از این عقیده باطل بپردازد. این کتاب شامل مقدمه و ده فصل می باشد. این فصول عبارتند از: در فصل اول به تعریف مکان و جهت پرداخته است. در فصل دوم به دلائل تنزیه پروردگار از مکان و جهت در قرآن می پردازد. در فصل سوم دلائل تنزیه پروردگار از مکان و جهت در روایات را بررسی شده. در فصل چهارم دلائل تنزیه پروردگار از مکان و جهت از اجماع مد نظر قرار گرفته. در فصل پنجم دلائل عقلی بر تنزیه پروردگار از مکان و جهت بررسی شده. در فصل ششم به عدم امتناع شرعی و عقلی وجود مکان در فوق عرش پرداخته. فصل هفتم بیان حکم کسی که برای خداوند مکان قائل میباشد را تبیین می کند. فصل هشتم با ذکر نقلهایی بر نظر اهل سنت مبنی بر بلامکان بودن خدا می باشد. فصل نهم عدم جواز قول به: خدا در هر مکان هست پرداخته. فصل دهم به بیان اینکه آسمان قبله دعاست می پردازد. مؤلف پس از بررسی اعتقاد معتقدین به جهت و مکان برای پروردگار به این نتیجه رسیده است که بر طبق آیات قرآنی و روایات وارده در این زمینه این عقیده نادرست بوده و خداوند متعال را از این اوصاف واهی منزه دانسته است.