جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

معاد یکی از اصول دین اسلام، و مورد قبول همه مسلمانان است که در متون کلامی، فلسفی، تفسیری و حتی فقهی به بحث درباره اهمیت آن توجه ویژه ای شده است. مطالعه ی اندیشه همه متفکران شیعی بیانگر آن است که در ضرورت آن تردیدی نیست و همگی آن را امری مسلم پنداشته اند. قرآن کریم و بسیاری از روایات وارده از ائمه اطهار(ع) نیز به آثار وجودی معاد و کیفیت آن پرداخته اند. اعتقاد به معاد موجب می شود که انسان در زندگی فردی و اجتماعی خویش اصول متعدد اخلاقی را رعایت کند، به حقوق دیگران تعدی وظلم نکند و...، به طوری که عدم اعتقاد به معاد، عدم رعایت یا کمرنگ شدن آن ها را در پی خواهد داشت. از این رو، بحث و بررسی مسأله معاد از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. این نوشتار، اندیشه دو متفکر را نسبت به مسأله معاد مورد بررسی قرار داده است. از یک سو، به آرای استاد شهید مرتضی مطهری پرداخته است، ایشان با استناد به آیات و روایات و براهین عقلانی وجود روح را ضروری دانسته؛ و معاد، جاودانگی انسان، قیامت، تنعم، بهشت، عالم برزخ و عذاب و جهنم را تبیین می کند. ولی از سوی دیگر مهندس مهدی بازرگان با توجه به انکار روح به عنوان یک امر حقیقی و طرح شخصیت انسان و جاودانگی جهان، معاد را نیز به تداوم شخصیت انسان برمی گرداند. در این پژوهش تلاش است که پس از تحلیل دو دیدگاه مزبور دلایل قوت و ضعف هر دو دیدگاه ارایه شود. و در نهایت، دیدگاه استاد مطهری مورد قبول و اندیشه مهندس بازرگان در توجیه تجربی از قیامت و معاد مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

با تعریف علم و تعلم، ضرورت علم آموزی و اشتراکات و افتراقات علم و عقل روشن می گردد به گونه ای که عقل مطبوع با روح علمی که برگرفته از آزادی معنوی است خود را به عنوان حقیقت علم نشان می دهد. پرورش عقل مطبوع نیازمند راه کارهایی است که شهید مطهری به زیبایی آن را ترسیم می نمایند. از آن جا که فرق اسلامی با دو شاخصه ی فرقه ی کلامی و فرقه ی فقهی شناخته می شوند لذا عقل گرایی شیعی در فقه اسلامی و سپس عقل گرایی شیعه در کلام اسلامی دیدگاه تشیع را تبیین می کند. در کلام اسلامی می یابیم که؛ علت اصلی پیدایش کلام شیعه، توصیه های ائمه اطهار(ع) می باشد که شبهات زنادقه نیز به وسیله ی آن پاسخ داده شد و از سوی دیگر موجبات افتراق آن از کلام اهل سنت را فراهم کرد به گونه ای که کلام اسلامی توسط طرح سلسله ای از مسائل موجب پویایی فلسفه اسلامی شده و فلسفه نیز باب جدیدی بر کلام گشود.

پژوهش واره حاضر در قالب چهار فصل تنظیم شده است. در فصل اول به طرح مفاهیم و چارچوب نظری بحث پرداخته ایم. در این فصل ابتدا توضیحی از مفهوم فلسفه سیاسی با تفکیک فلسفه سیاسی اسلام و غرب ارائه می شود. سپس به توضیح مفهومی و بررسی تاریخی لیبرالیسم می پردازیم: تولد و سیر تکامل لیبرالیسم را با تفکیک سه مرحله مهم (لیبرالیسم کلاسیک، مردم سالار و نئولیبرالیسم) پی می گیریم. در فصل دوم، ضمن استقصاء از مبانی لیبرالیسم پنج تا مبنای مهم برای لیبرالیسم برمی شماریم: نظریه حقوق طبیعی، اومانیسم، عقل گرایی، تجربه گرایی و اصالت فرد؛ سپس به بررسی های لازم مفهومی و تاریخی هر یک و نقش آن در اندیشه لیبرالیسم پرداخته ایم. در فصل سوم نظریات عقل گرایی، تجربه گرایی و فردگرایی را از دیدگاه پوپر موردنقد و بررسی قرار خواهیم داد. نقد پوپر از دو نظریه شناخت شناسی فوق، به نفی آندو و پیشنهاد نظریه شناخت شناسی خردگرایی انتقادی خواهد انجامید. و در پایان فصل اصالت فرد را از دیدگاه پوپر به بررسی نشسته ایم. در فصل چهارم ضمن نقد نظریات عقل گرایی و تجربه گرایی نظریه شناخت استاد مطهری را مطرح نموده ایم و سرانجام فردگرایی را از دیدگاه شهید مطهری مورد نقد و بررسی قرار داده به اثبات اصالت فرد و جامعه هر دو، از دیدگاه مطهری می رسیم. البته در جای جای این فصل به مقایسه و نسبت سنجی اندیشه سیاسی اسلام و لیبرالیسم با توجه به مبانی نظری لیبرالیسم از دیدگاه شهید مطهری و پوپر پرداخته ایم. در نهایت تحت عنوان نسبت فلسفه سیاسی اسلم و لیبرالیسم سخن نهایی این پژوهش واره گفته شده است که عبارت است از: نسبت عموم و خصوص من وجه میان اندیشه سیاسی اسلام و لیبرالیسم.

مطهری در بحث از رابطه ی خداوند با جهان، با توجه به ضرورت هایی که خود او به عنوان مبنا قلمداد نموده است؛ سعی در نزدیکتر شدن هر چه بیشتر دیدگاهش به دیدگاه قرآن داشته است. لذا در جای جای مباحث خود کوشیده تا گفتار خود را علاوه بر صورت منطقی با آیات قرآن نیز مستند کند. در این رساله کوشش شده تا با بررسی مراتب و مبناهای مورد توجه در بحث رابطه ی خداوند با جهان (علیت، توحید افعالی، آفرینش و مشیّت و تقدیر الهی) از دیدگاه مطهری به بررسی نظر قرآن پرداخته و در نهایت مطابقت آن دو به اثبات برسد. در نتیجه، دو محور اصلی، یعنی قرآن و آراء مطهری بخش عمده ی رساله را شامل می شود. در قسمت پایانی نیز این نتیجه به دست آمده است که دیدگاه مطهری با نظر قرآن مطابقت تام و تمام دارد.

خودشناسی در نظام اخلاقی اسلام، پایه و اساس حرکت تکاملی انسان به شمار میرود. پژوهش حاضر با روش تحلیلی به بررسی این مسأله از دیدگاه سه اندیشمند معاصر پرداخته است. بررسی دیدگاههای امام خمینی، شهید مطهری و استاد مصباح نشان میدهد که آنها خودشناسی را همان شناخت جنبههای معنوی و فرامادی انسان، درک کرامت و شرافت ذاتی خود، درک مقام و جایگاه خویش در جهان هستی به عنوان یک موجود مسئول در برابر خود، خدا و جامعه، و مأمور عمران و آبادی زمین میدانند. این سه دیدگاه پیرامون نقش خودشناسی در خودسازی هم اشتراک نظر دارند، و پذیرفتهاند که در نظام اخلاقی اسلام، اخلاق زاییده خودشناسی است و بر محور آن دور میزند. خودسازی و حرکت در جهت کمال، بدون شناخت صحیح از حقیقت وجودی خود، ممکن نیست، و درک اختیار و قدرت انتخاب تنها در سایه خودشناسی به دست می آید. در نظام اخلاقی اسلام، انسان به این حقیقت میرسد که هیچ چیزی بر او حاکم نیست، پس مسئولیت هرگونه رفتار و کرداری به عهده خود اوست. همچنین هر سه دیدگاه، خودشناسی را مقدمه لازم خداشناسی معرفی کردهاند و رابطه آن با خداشناسی را یک رابطه دوسویه و متقابل میدانند. پس همانطور که معرفت نفس، بهترین و نزدیک ترین راه برای رسیدن به خداست؛ فراموش کردن خدا در زندگی نیز خود فراموشی و خودزیانی را به دنبال خواهد داشت. این سه دیدگاه، در خصوص نقش خودشناسی در تحقق جامعه ایدهآل نیز نقاط مشترک بسیاری دارند؛ امام خمینی تربیت افراد سالم و خودساخته را برای تحقق یک جامعه آرمانی بسیار بااهمیت دانسته است. شهید مطهری نیز معتقد است که اساساً تکامل اجتماعی در مرحله بعد از تکامل افراد است، زیرا حسن روابط با دیگران از نتایج حسن رابطه با خود است. از نظر استاد مصباح نیز انسانی که خود را شناخته تلاش میکند که در جامعه از طریق صحیح به خواستههای خود برسد تا عزت او موجب مذلت و تحقیر دیگران نشود.

مجموعه آشنایی با قرآن سلسله مباحث تفسیری استاد شهید در سال های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است که عمدتاً در بین سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ شمسی انجام شده است. ویژگی ممتاز این مباحث، توجه به مسائل و موضوعات فکری و اجتماعی روز در حین تفسیر آیات قرآنی است که موجب تازگی و زنده بودن این مباحث گردیده است. ویژگی دیگر بیان روشن و روان آن است. جلد پنجم این کتاب شامل تفسیر سوره های زخرف، دخان، جاثیه، فتح و قمر است.

کتاب «ده گفتار» تالیف مرتضی مطهری، مجموعا ده سخنرانی یا مقاله است که در طول سال‌ های 1339 و 1341 هجری شمسی ایراد شده و یا نگارش یافته است. از گفتار اول تا گفتار هفتم سخنرانی‌ هایی است که در فاصله مهر ماه 1339 تا مهر ماه 1341 در محفلی ماهانه در تهران، که هر ماه یک نوبت در منزلی در سه راه ژاله با شرکت چند صد نفر از طبقات مختلف تشکیل می‌ شد، ایراد شده است. گفتار اول و دوم به موضوع «تقوا» اختصاص دارد. استاد مطهری در این دو گفتار با استناد به آیات و روایات به شرح معنای صحیح تقوا می پردازد. استاد مطهری در گفتار سوم به موضوع «امر به معروف و نهی از منکر» می پردازد. وی پس از اشاره به شرایط و احکام فقهی اجرای امر به معروف و نهی از منکر، تاریخچه ای از مبانی شکل گیری نهاد حِسبه و نحوه عملکرد آن را بیان می کند. در گفتار چهارم به مناسبت رحلت آیت الله بروجردی (ره) مرجع تقلید وقت، موضوع اجتهاد محور سخنرانی قرار گرفته است. استاد در این سخنرانی به تبیین مفهوم اجتهاد می پردازد و شرح مختصری در مورد اقسام مشروع و ممنوع آن ارائه می دهد. گفتار بعدی با عنوان احیاء فکر دینی یکی از مهم ترین سخنرانی های استاد مطهری در زمینه آسیب شناسی جامعه دینی محسوب می شود. «فریضه علم» موضوع محوری گفتار بعدی است. استاد مطهری در گفتار هفتم، با موضوع «رهبری نسل جوان» به مسئولیت هر نسل برای هدایت نسل بعدی اشاره می کند. شهید مطهری در دو گفتار هشتم و نهم به معرفی «خطابه و منبر» می پردازد. شهید مطهری در مقاله مشکل اساسی در سازمان روحانیت، ضمن اشاره به جایگاه مهم سازمان روحانیت و برخی امتیازات آن بر وجود پاره ای نواقص و ضرورت اصلاح آن تأکید می ورزد. در ارزیابی کلی از این اثر می توان گفت که موضوع «آسیب شناسی دینی» حلقه وصل و نقطه مشترک مباحث کتاب است.

شیخ اشراق از موافقان نظریه وجود ذهنى است و براى اثبات آن برهان اقامه کرده است. او به تمایز عالم ذهن و عین و وجود صور معقوله در ذهن اذعان مى کند، اما ملاک ادراک و تعقل از نظر وى صورت معقوله نیست. ادراک حقایق از نظر سهروردى با شهود مستقیم و بى واسطه نفس حاصل مى شود که او آن را علم اشراقى مى نامد. پس ملاک ادراک از نظر او علم اشراقى نفس است؛ و صورت معقوله که همراه با علم اشراقى در ذهن حاصل مى شود و به عقیده شیخ اشراق وجودى مثالى دارد، تبعى و ثانوى به شمار مى آید. نفس با علم اشراقى به درک اشیا نایل مى شود و در این هنگام براساس برهان شیخ اشراق صورت شى ء در ذهن وجود پیدا مى کند. بنابراین اعتقاد سهروردى به وجود ذهنى با علم اشراقى ناسازگار نبوده، قابل جمع است.

کتاب «پانزده گفتار» تالیف استاد مرتضی مطهری است. این کتاب مجموعه پانزده سخنرانی استاد مطهری است. مطالب این کتاب بسیار متنوع و جالب توجه و مورد نیاز امروز ماست و همچون سایر آثار استاد از اتقان و استقامت رأی و ابتنا بر کتاب و سنت برخوردار است. این کتاب پاسخگوی مسائلی در این زمینه است: - اسلام و نیازهای جهان امروز - نهضت آزادی بخش اسلام - لزوم تعظیم شعائر اسلامی - نقش دین در تحولات تاریخی و همچنین نقش حادثه کربلا در تحول تاریخ اسلامی. هم چنین در این کتاب استاد مطهری به بررسی مسأله سعد و نحس ایام در قالب مقاله ای تحت عنوان «دفاع از سیزده» می پردازند. غدیر و خطری که مسلمین را از داخل تهدید می کرد، عنوان سخنرانی است که استاد ضمن تبیین نظریه صحیح در مورد غدیر، مسأله فلسطین و خطر اسرائیل را گوشزد می نماید. مسأله نفاق و ماهیت و ابزار آن همراه با شیوه رهبری پیامبر در مبارزه با نفاق در بخش دیگری مورد کنکاش قرار گرفته است. لزوم تعظیم شعائر اسلامی و توجه شعار ها و ارزش های اسلامی همراه با پرهیز از شعار های عددی و تصویری دو مقاله ارزشمند ارائه شده در شب تاسوعا و عاشورای حسینی علیه السلام است.